ارتباط آیات ابتدایی سوره معارج با حماسه غدیر
گروه معارف ــ از جمله آیاتی را که خداوند درباره غدیر فرستاد شامل آیه 3 و 67 سوره مائده و آیات ابتدایی سوره معارج است.
به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، امام صادق(ع) می‌فرمایند: عید غدیر عید بزرگ خداوند است و خداوند پیامبری را مبعوث نفرمود، مگر آنکه در آن روز عید گرفته و حرمت آن را شناخته و نام آن در آسمان روز عهد معهود است. در بحث ذیل به آیاتی که درباره حماسه غدیر نازل شده پرداخته می‌شود.از جمله آیاتی که در خصوص حماسه غدیر نازل شده می‌توان به آیه تبلیغ، آیه اکمال دین و آیات ابتدایی سوره معارج اشاره کرد. خداوند در آیه 67 سوره مائده می فرماید: «يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّـهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ».«اى پيامبر، آنچه را از جانب پروردگارت به تو نازل شده، ابلاغ كن و اگر نكنى رسالتش را به انجام نرسانده‌اى و خدا تو را از [گزند] مردم نگاه مى‌دارد. بی گمان، خدا گروه كافران را هدايت نمى‌كند.»
همچنین خداوند درآیه سوم سوره مائده می‌فرماید: «اَلْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً». «امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام گردانیدم و اسلام را برای شما[به عنوان] آیینی برگزیدم.»
آیه شریفه «سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ» نیز از جمله آیاتی است که درباره غدیر فرستاده شده اما این سوال وجود دارد که این آیه چه ارتباطی با غدیر دارد. در عوالم الغدیر صفحه 214، «اللّٰهُمَّ وَالِ مَنْ وَالَاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ واخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ وَ الْعَنْ مَنْ أَنْكَرَهُ وَ اغْضَبْ عَلَى مَنْ جَحَدَ حَقَّهُ». «خدایا هر کس علی را دوست دارد تو او را دوست بدار و هر کس علی را دشمن می دارد تو او را دشمن بدار و هر کس امامت او را انکار می کند تو او را لعنت کن و هر کس حق او را انکار می کند تو بر او خشم‌نمام
اما ارتباط آیه سئل سائل با غدیر، عده‌ای از علمای اهل سنت اعتراف کرده‌اند که این آیه مربوط به قصه غدیر است، از جمله ابواسحاق ثعلبی كه می‌گوید: هنگامی که رسول (ص) به سرزمین غدیر خم رسیدند، مردم را ندا داده و همه را جمع کردند آنگاه دست علی بن ابی طالب را گرفت و فرمود: «هر کس من مولای اویم این علی مولای اوست.»
اولین کسی که بر مسئله امامت در امت اسلامی امتحان شد حارث بن نعمان فهری بود وقتی خبر امامت و جانشینی علی(ع) شایع شد و همه جا پیچید از آن جمله خبر به حارث ابن نعمان فهری رسید او نزد پیامبر آمد و از شتر خود پایین آمده شتر را خوابانید و پای او را بست آنگاه به خدمت حضرت رسول (ص) در حالی که در میان جمعی از اصحاب خود بود. عرض کرد: ای محمد! ما را از جانب خداوند امر کردی تا شهادت به وحدانیت خدا دهیم و اینکه تو رسول خدایی ما هم قبول کردیم.
امر کردی تا روزی پنج نوبت نماز بخوانیم آن را نیز قبول کردیم، ما را به زکات و روزه ماه رمضان و حج امر کردی آن‌ها را نیز قبول کردیم. به این راضی نشدی تا اینکه بازوان پسر عمویت را بالا برده و او را بر ما برتری دادی و گفتی: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ»، آیا این مطلبی بود که از جانب خود گفتی یا از جانب خدای عزوجل؟! پیامبر(ص) فرمود: قسم به کسی که جز او خدایی نیست، همانا این مطلب از جانب خداوند بوده است.
در این هنگام حارث بن نعمان به پیامبر (ص) پشت کرد و به سوی راحله خود حرکت کرد. در حالی که می‌گفت: «بار خدایا! اگر آنچه محمد می گوید حق است بر من سنگی از آسمان ببار یا عذابی دردناک بر من نازل کن». او به شتر خود نرسیده بود که خداوند بر او سنگی فرستاد که بر سر او خورد و از پشت او بیرون آمد و به این طریق به قتل رسید.
در این هنگام بود که خداوند عزوجل این آیه را نازل کرد: «سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ «1» لِلْكافِرينَ لَيْسَ لَهُ دافِعٌ» «تقاضا کننده ای تقاضای عذابی کرد که واقع شود، این عذاب مخصوص کافران است و هیچ‌کس نمی‌تواند آن را دفع کند».
منبع: پرسش و پاسخ پیرامون حماسه غدیر با عنوان مردم می پرسند از محمد رضا فقیه ایمانی
انتهای پیام
