به گزارش ایکنا، آیتالله مهدی هادوی تهرانی، نهم مهرماه در ادامه مباحث تفسیری سوره مبارکه غافر گفت: ریاست و قدرت و شهرت افراد در سرای آخرت سودی به حال آنان ندارد و به تعبیر قرآن، این موقعیتهای مادی گم میشود، زیرا این مسایل در دنیا چیزی جز توهم برای کفار و منکران قیامت نبوده است.
وی با بیان اینکه زندگی جنینی با تولد از بین میرود و وقتی انسان میمیرد و وارد برزخ میشود، زندگی دنیایی او تمام میشود و برزخ هم دورهای دارد و با قیامت خاتمه مییابد، تصریح کرد: قیامت پایانی ندارد و افرادی که جاودانه در جهنم باشند، در آنجا خالد خواهند بود و بد جایگاهی برای متکبرانی است که خود را بزرگ میبینند.
هادوی تهرانی با بیان اینکه موجود محدود در مقایسه با نامحدود هیچ نیست، بیان کرد: حتی روح که صادر اول و مخلوق الهی است، در مقایسه با خدا هیچ است، هرچند این موجود محدود خیلی خیلی عظمت داشته باشد. بنابراین اگر کسی بخواهد در برابر خداوند مدعی و متکبر باشد، جایگاه بدی خواهد داشت.
هادوی تهرانی با بیان اینکه شیطان به علت تکبر سقوط کرد، اظهار کرد: انسان باید به این سطح از درک و معرفت نایل شود که بداند هر نعمتی اعم از مادی و معنوی که در اختیار اوست، ناشی از تفضل الهی است، نه اینکه خود او به دست آورده باشد.
این استاد تفسیر حوزه همچنین در تفسیر سوره شوری تصریح کرد: خداوند تأکید فرموده آنچه از حیات و متاع دنیا به بشر دادهایم، اندک و ناچیز است و کالایی جاودانه است که نزد خداست.
وی با بیان اینکه انفاق از ویژگی مومنان است، اظهار کرد: انفاق در قرآن شامل واجبات و مستحبات است و صرفاً هم به مال خلاصه نمیشود، بلکه در روایت داریم که زکات علم را پرداخت کنید و زکاتش نشر دادن آن است.
وی با بیان اینکه خمس جزء انفاق واجب است، افزود: برخی میگویند چرا یک پنجم درآمد را بدهیم؟ این در حالی است که همه انسانها پای سفره خدا نشستهاند و اگر مالی دارند خدا به آنان داده و در عوض برای اثبات بندگی از آنان خواسته که یک پنجم را بدهند؛ یعنی اگر خمس هم میدهند، از عطا و روزی خداوند میبخشند و یک چهارم این مال برای خود آنان است و باز هم برخی معترضند.
هادوی تهرانی با بیان اینکه مومن علاوه بر زکات و خمس، اهل انفاق مستحبی هم هست، بیان کرد: البته عمدتاً وقتی سخن از خمس و زکات میشود، بعد مالی در نظر گرفته میشود، ولی رزق، اعم از رزق مادی است و چه بسا رزق معنوی مانند ایمان و علم، روزی بالاتری است که خداوند به همه افراد نمیدهد مگر شایسته آن باشند.
این استاد حوزه علمیه با اشاره به اولین دیدار خود با آیتالله بهاءالدینی اظهار کرد: این دیدار در سال 1360 صورت گرفت؛ وی در این دیدار فرمودند اگر خداوند رزقی به شما داد با استناد به آیه 11 سوره ضحی «وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ» بیان آن برای شکرگزاری و نه از روی خودنمایی ایرادی ندارد که البته باید با رعایت شرایط صورت بگیرد که باب آن رزق بر فرد بسته نشود.
انتهای پیام
انتهای پیام