به گزارش
ایکنا؛ دومین روز از چهارمین گردهمایی مدیران اجرایی شعب سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی امروز پنجشنبه ۱۸ مهرماه در محل سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور با حضور و سخنرانی عیسی علیزاده، معاون فرهنگی جهاددانشگاهی و حجتالاسلام ابوترابیفرد برگزار شد.
علیزاده در این گردهمایی طی سخنانی با بیان اینکه باید در حوزه فرهنگی و فعالان فرهنگی ابتدا این پرسش مطرح شود که داد و ستد بین دانشگاه و دانشجو چیست؟ اظهار کرد: یعنی ما چه چیزی در دانشگاه ارائه میدهیم که در بیرون از دانشگاه به دست نمیآید؟ چرا برخی معتقدند مرگ دانشگاه در نظام علمی ایران آغاز شده است؟ این مسئله نخست به عدم خروجی متناسب دانشگاه با جامعه بر میگردد و دوم به توسعه کمی و بیدلیل دانشگاهها در بسیاری از مناطق و عدم وجود امکانات مورد نیاز، دلیل دیگر در مرگ دانشگاه، ترس از آینده و اشتغال به عنوان مهمترین دغدغه دانشجویان است به گونهای که بر اساس آمار؛ ۴۳ درصد دانشجویان در همان ترم نخست از رشته خود ناراضی و پشیمان هستند و به تغییر رشته فکر میکنند.
معاون فرهنگی جهاددانشگاهی ادامه داد: از طرفی شرایط دانشگاه از نظر پایاننامهها، چشم و هم چشمیهای اساتید، نداشتن دغدغه فرهنگی بسیاری از مدیران فرهنگی، از دید دانشجویان پنهان نیست. نهادهای زیادی در دانشگاه وجود دارد که ادعا میکنند کار فرهنگی انجام میدهند، در حالی که درصد بالایی از فعالیتهای فرهنگی و فراغتی دانشجویان در بستر اماکن غیررسمی و کافهها شکل میگیرد. این فضاها مطلوبیت هم برای دانشجویان دارد.
معاون فرهنگی جهاددانشگاهی با بیان اینکه متولیان حوزه فرهنگی متناسب به نیاز طیف دانشجو آماده نیستند، گفت: چند درصد متولیان این عرصه از کتابهایی که در میان دانشجویان دست به دست میشود اطلاع دارند؟ چند درصد متولیان فرهنگی پرفروشترین کتابهای سال را خواندهاند؟ چند درصد از ما به عنوان متولیان حوزه فرهنگی فیلمهای پرفروش را میبینیم و یا برای تماشای تئاترهای پرمخاطب به سالنها میرویم؟
وی با بیان اینکه تعریف ما از نسل با آنچه در جامعه وجود دارد، متفاوت است، افزود: ورودی متولد ۸۰ دانشگاه با ورودی متولد ۷۶ همین دانشگاه متفاوت است. امروز ما با جامعهای روبرو هستیم که تصوری از اتفاقات سیاسی و اجتماعی ندارد ونمیتوان از آنها انتظار کار فرهنگی داشت.
علیزاده گفت: شرایط فعلی جامعه نیاز به سازمان دانشجویان جهاد را بیشتر کرده است، اگر از سازمان دانشجویان حمایت شود، اتفاقات خوبی در فضای دانشجویی خواهد افتاد. امروز با جامعهای از دانشجویان مواجهیم که به لحاظ اعتقادی به شدت با نسل قبل متفاوتاند و این در دینداریها هم اثرگذار است. البته ناگفته نماند که طبق نظرسنجیها وضعیت دینداری دانشگاهها از وضعیت دینداری جامعه بهتر بوده است.
معاون فرهنگی جهاددانشگاهی بیان کرد: اگر بخواهیم کاری در سازمان دانشجویان جهاد انجام دهیم، چند مورد باید در اولویت باشد، نخست فعالیتهای اجتماعی است، جمعیتهای حمایت از فعالیتهای گوناگون با کارکردهای اجتماعی شکل گرفته است. اولویتهای بعدی فعالیتهای هنری، گردشگری و محیط زیستی است. در این میان، توجه به آمارها و نظرسنجیها برای برنامهریزی اهمیت دارد. اگر اینها را ندانیم از استقبال و عدم استقبال دانشجویان متعجب میشویم، و نتیجه آنکه برچسبهای گوناگونی به دانشجویان میزنیم. هماکنون مرکز ایسپای جهاد در حال انجام یک نظرسنجی از پیادهروی اربعین است. سطح دینداری طیف افرادی که به سفر اربعین رفتهاند متفاوت است. ما امروز با شکل جدیدی از دینداری مواجهیم که به جامعه اطراف افراد هم سرایت میکند. پروژهای هم پیشتر درباره نگرش جوانان مجرد بین سنین ۱۸ تا ۳۴ سال به ازدواج انجام شده که خروجی این پروژه هنوز منتشر نشده است.
علیزاده با بیان اینکه معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی علاوه بر وظیفه نخبگانی، وظیفه عمومی نیز دارد، گفت: هر کدام از شعب سازمان دانشجویان نسبت به بضاعت خود باید بتواند دانشجویان را در حوزههای مختلف برای انجام فعالیتهای فرهنگی اجتماعی جذب کند، تاثیرگذاری در همین حد باشد کافی است.
وی گفت: با توجه به سنجشهایی که از جامعه دانشجویان انجام شده، این قشر تفاوت بین برنامهها را میفهمد. نیاز نیست بگوییم ما کار عمیقتری انجام دادهایم. دانشجویان فرق بین کارهای حوزه فرهنگی چه در موضوعاتی مانند گردشگری و یا حتی دینی و قرآنی را متوجه میشوند. کسی که در حوزه فرهنگی کار میکند برای اینکه کار او اثر بگذارد، باید عاشق کار فرهنگی باشد.
به گفته معاون فرهنگی جهاددانشگاهی؛ متولیان حوزه فرهنگ باید متناسب با نیاز روز جامعه حرکت کنند. اخلاص در کارهای فرهنگی باعث میشود اتفاقات خوبی بیفتد. اتفاقات خوبی هم که در جهاد افتاده از همین روست. غفلت از وضعیت فرهنگی متفاوت از غفلت در حوزههای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در کشور است و خسارات بیشتری حاصل از این غفلت متوجه جامعه میشود.
وی گفت: کمکاری و بدفرهنگی ما باعث شده خود ما به اقتصاد ضربه بزنیم. فرهنگ را نباید فدای اقتصاد کرد. چشم پوشی از فرهنگ هزینههای گزافتری خواهد داشت.