ابوالفضل العباس(ع)؛ حماسه‌ساز نام‌آور عاشورای حسینی
میلاد عباس، نوری دیگر به این هستی بخشید و دل‌های شیفتگان امیرالمؤمنین(ع) از شور و عشق لبریز شد و هنگامی که نسیم اذان و اقامه بر روان پاک و سپید این طفل نیکبخت فرو نشست، امام علی(ع) با واژه‌ای مهرآفرین، نام فرزند خود را عباس یعنی شیر بیشه شجاعت و قهرمان میدان نبرد نهاد.
به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، چهارم شعبان، سالروز ولادت پرچمدار بزرگ کربلا، حضرت عباس بن علی (ع) است. ایشان در سال 26 هجری قمری در مدینه، دیده به جهان گشود. وی در دامان امیرالمؤمنین علی(ع) و مادر گرامیش به گونه‌ای پرورش یافت که به مظهر غیرت، ایثار و شجاعت بدل گشت. عباس بن علی(ع) در طول حیات خویش از محضر پدر و برادرانش، بیشترین بهره را برد و جامع فضایل نیکو گردید. آن بزرگوار آن چه را از محضر آن سه امام معصوم آموخته بود در کربلا آشکار ساخت و حماسه ساز نام‌آور عاشورای حسینی شد.
طلوع ماه در مدینه
عباس(ع) فرزند امیرالمؤمنین علی(ع) در چهارمین روز از شعبان سال 26 هجری قمری، دیده به جهان گشود. میلاد عباس، نوری دیگر به این هستی بخشید و دل‌های شیفتگان امیرالمؤمنین علی (ع) از شور و عشق لبریز شد. چهره علاقه‌مندان اهل‌بیت (ع) را شبنم شادی فراگرفته بود و هر یک برای دیدار نورسیده مولای خویش بر یکدیگر، پیشی می‌گرفتند. هنگامی که نسیم اذان و اقامه بر روان پاک و سپید این طفل نیکبخت فرو نشست، امام علی (ع) با واژه‌ای مهرآفرین، نام فرزند خود را عباس نهاد. عباس یعنی شیر بیشه شجاعت و قهرمان میدان نبرد.
باید در لحظه لحظه دوران کودکی عباس (ع) به دقت اندیشید زیرا در همه این دوران شیرین و حساس زیر نظر و عنایت کانون عصمت و طهارت بوده است. او در دوران کودکی از دانش، زهد، تقوا، ایثار، عبادت و شجاعت پدر که آیت بی همتای همه کمال بشری است الهام می‌گیرد و می‌کوشد خود را آن گونه بپروراند که ایده‌آل و مطلوب پدری بزرگوار چون علی است.
پرچمدار کربلا و پاسدار حرم اهل بیت مصطفی(ص) حضرت عباس(ع) ویژگی‌ها و فضایل فراوانی دارد که القاب و کنیه‌های آن حضرت، نشانگر برخی از آن هاست. ماه بنی هاشم، از جمال او حکایت دارد. سقای کربلا، از فداکاری عباس (ع) در رساندن آب به اهل‌بیت(ع) حکایت می‌کند. قهرمان علقمه و پرچم دار کربلا، شجاعتش را بازگو می‌کند. پاسدار حرم، گواه جانبازی او در راه اهل بیت(ع) است. باب‌الحوائج، شکوه او را نزد خداوند، نشان می‌دهد و سرانجام، عبد صالح، از عظمت معنوی عباس بن علی(ع) حکایت دارد.
عباس (ع) در کلام امام سجاد(ع)
بزرگی و عظمت مقام عباس بن علی(ع) به گونه‌ایاست که امامان معصوم(ع) در موارد متعدد بر فداکاری‌ها، جانبازیها و عظمت شخصیت آن بزرگوار تأکید فرموده‌اند. امام سجاد(ع) که خود در کربلا حضور داشت و شاهد فداکاری‌های عمویش بود، درباره حضرت عباس(ع) می‌فرمایند: «خداوند، عمویم عباس را رحمت کند که با ایثار و جانبازی، در راه برادرش جانبازی کرد تا آن که دست‌هایش قطع شد و خداوند به جای آن، دو بال به او داد که با آن‌ها به همراه فرشتگان در بهشت پرواز کند؛ همان گونه که برای جعفربن ابوطالب قرار داده شد. عباس را در پیشگاه خداوند منزلتی است که در روز قیامت، همه شهدا به آن غبطه می خورند.»
انتهای پیام
