تحریم‌هایی که به هدف نمی‌رسند
با اعمال تحریم‌های موسوم به سزار از سوی دولت آمریکا علیه سوریه، سیاست‌های واشنگتن بار دیگر مردم عادی را هدف گرفته است. این در حالی است که کارشناسان عقیده دارند که شانس موفقیت این تحریم‌ها بسیار کم است.
به گزارش ایکنا؛ نام قانون «سزار» از یک عکاس سابق نیروی پلیس نظامی سوریه گرفته شده که در سال ۲۰۱۳ از دولت این کشور جدا شد و مدعی بود ۵۵ هزار عکس از نقض‌های حقوق بشر در زندان‌های سوریه را به همراه داشته است؛ تحلیلگران بر این عقیده اند که قانونگذاران آمریکایی قصد دارند تحریم‌های قانونی و اقتصادی قاطع و بی‌سابقه‌ای را متوجه تمام دستگاه‌های دولتی و شخصیت‌های مرتبط با دولت سوریه کنند.
طبق این قانون، فعالیت‌های اقتصادی در مناطق خارج از سیطره دولت سوریه گسترش می‌یابد تا شرکت‌ها به سمت سرمایه‌گذاری و همکاری در این مناطق سوق داده شوند اما در مقابل، محدودیت‌های اقتصادی زیادی بر مناطق تحت سیطره دولت سوریه اعمال می‌شود، تا احتمال فروپاشی اقتصاد آن ممکن شود. چه بسا ایالات متحده به این وسیله قصد دارد مردم سوریه را به سمت تظاهرات علیه دولت این کشور واداشته و فشار را بر این دولت افزایش دهد.
تحریم‌های سزار، اقتصاد سوریه و همپیمانان این کشور را تحت فشار قرار می‌دهد. این تحریم‌ها در واقع برای جبران شکست‌های آمریکا و برخی از کشورهای منطقه در جنگ داخلی سوریه و با توجه به مشکلات اخیر اقتصادی این کشور تهیه شده است.
«نضال قبلان»، آخرین سفیر سوریه در ترکیه در یادداشتی که در وب‌سایت Insideover منتشر کرد، در مورد این تحریم‌ها و اهداف آنها نوشته است.
اجرای اولین بسته تحریمی علیه سوریه از سوی آمریکا به نام قانون سزار یا قیصر (Caesar Act)، تشدید بیشتر تنش برای سوریه، متحدین آن و بخش اعظم منطقه خاورمیانه را به همراه دارد.
اگرچه به نظر می‌رسد که مجموعه تحریم‌های اعلام شده توسط مایک پومپئو، وزیر امور خارجه ایالات متحده، در درجه اول هدف قرار دادن بشار اسد، رئیس جمهور سوریه با قرار دادن وی در لیست تحریم، همسرش اسماء اسد و ماهر اسد؛ برادر تأثیرگذار بشار و احتمالاً قدرتمندترین ژنرال و فرمانده ارتش سوریه بوده، اما هدف نهایی تحریم‌های جدید آمریکا حاکمیت مشترک بین سوری‌ها و متحدان آنها است که بسیار فراتر از 29 سیاستمدار، بازرگان و شرکت در فهرست موجود است.
ترامپ و همکاران تندروی او در واشنگتن خواهان تحریم هستند تا به آنچه که بعد از 10 سال از شروع درگیری‌های مسلحانه در سوریه نتوانسته‌اند به دست آورند، برسند. یعنی این که تمام محورها را از لبنان و سوریه به سوی ایران بکشاند تا از طریق یک سری مجازات‌های سختگیرانه که بیشتر از خود حکومت‌ها به شهروندان عادی ضربه زند؛ به این خواسته برسند.
در سوریه افرادی هستند که زمان اجرای اولین دسته از این قانون را با قصد رژیم اسرائیل برای الحاق قسمت‌های جدید کرانه باختری و دره اردن و با حمایت بی‌دریغ ترامپ و تصویب طرح‌های توسعه‌طلبانه تل‌آویو، مرتبط می‌دانند. حمایت کامل ترامپ از طرح‌های بحث برانگیز بنیامین نتانیاهو، آنچه در مورد شهر مقدس بیت‌المقدس(انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو به این شهر) اتفاق افتاد و همچنین تأیید اشغال ارتفاعات جولان سوریه دو نمونه برجسته بودند که به عنوان اثبات هواداران چنین نظریه‌هایی است.
این واقعیت که این گام جدید ترامپ تنها چند ماه قبل از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در ماه نوامبر و انتخابات ریاست جمهوری سوریه که شش ماه بعد از انتخابات آمریکا برگزار می‌شود، رخ داد؛ قابل توجه به نظر می‌رسد. بسیاری از تحلیلگران و ناظران عقیده دارند که قانون سزار چیزی جز جبهه جدیدی برای ادامه جنگ و درگیری منافع در این بخش حیاتی جهان نیست. هیچ یک از طرف‌ها حاضر به قبول شکست نیستند و همه طرف‌های درگیر مایلند نبرد را تا انتهای تلخ آن به پایان برسانند.
«ما از گرسنگی تسلیم نمی‌شویم... کسانی که می‌خواهند ما از بین کشته شدن با سلاح یا گرسنگی یکی را نتخاب کنیم، فقط مجبورمان می‌کنند که سلاحمان را در آغوش بگیریم و با آنها بجنگیم».
این سخنان، بیاناتی بود که سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله در آستانه اجرای قانون سزار ایراد کرد. در یک سخنرانی تلویزیونی 90 دقیقه‌ای، دبیرکل حزب‌الله لبنان همه جنبه‌های اوضاع اقتصادی، افزایش سختی‌ها و رنج‌ها را در لبنان پوشش داد که در چند روز اخیر شاهد شورش‌ها و اعتراضات گسترده علیه دولت، فساد و افزایش قیمت‌ها و هزینه‌های زندگی بود. نصرالله از ملت لبنان خواست که از خشونت، اقدامات مسلحانه و خرابکاری در جهت اهداف کسانی که قصد دارند جنگ داخلی جدید و مخربی را در کشور به وجود بیاورند، خودداری کنند.
ملت و دولت سوریه برای اوقات سختی آماده می‌شوند. کاملاً آشکار است که اقتصاد این کشور طی بیش از 9 سال درگیری و تحریم‌ها دچار آسیب شده است. هفته گذشته و در میان اغتشاشات مردمی بر سر افزایش شدید قیمت‌ها و افت سریع و چشمگیر ارزش لیره سوریه در برابر دلار، بشار اسد نخست‌وزیر خود، عماد خمیس را برکنار کرد. واحد پول سوریه که در بیشتر دوره جنگ‌های دهه گذشته با حفظ تعادل جان سالم به در برد، تنها در طی چند ماه گذشته تقریباً 500٪ سقوط کرد.
جدا از برخی اقدامات ریاضتی اجتناب‌ناپذیر، سوری‌ها مصمم هستند بر دشمنان خود که نتوانسته‌اند طی 9 سال جنگ موفق شوند و حالا با تحریم به میدان آمده‌اند، پیروز شوند. سوریه می‌داند اوضاع غیرقابل تحمل است و احتمالاً برای مدتی ادامه خواهد یافت، اما بسیاری از سوری‌های معقول و منطقی با توجه به بحران مشابهی که در دهه 1980 تجربه کرده‌اند، نسبت به عبور از این وضعیت خوش‌بین هستند. سوریه پس از سالها نبرد و شکست دادن اسلام‌گرایان افراطی جنبش اخوان‌المسلمین، با تحریم‌های شدید مواجه شد. رئیس‌جمهور پیشین، حافظ اسد مردم را به کشاورزی و مشاغل کوچک تشویق کرد. مردم سوریه خلاق و پاسخگو بودند و تقریباً نیازهای اساسی خود را تأمین می‌کردند.
متحدان اصلی سوریه؛ ایران و روسیه به صراحت اظهار کرده‌اند که از مجازات‌های آمریکا پیروی نمی‌کنند. چنانچه مسکو مجدداً تصمیم خود را برای ادامه همکاری با سوریه از جمله با ارتش این کشور اعلام کرد و گفت که دوست خود را در روزهای دشوار ترک نخواهد کرد. ایران نیز متحد پایدار سوریه، مجدداً بر تعهد خود برای تأمین نیازهای این کشور از جمله سوخت، دارو و کالاهای اساسی تأکید کرد.
حکومت سوریه خسته نشده است
اما موضوع دیگری که بیش از مسائل دیگر در مورد قانون سزار صدق می‌کند، ناموفق بودن آنها است. دکتر راجر شاناهان(RODGER SHANAHAN)، نظامی سابق استرالیایی که دارای مدرک کارشناسی ارشد در روابط بین‌الملل و مطالعات خاورمیانه از دانشگاه ملی استرالیا و دکترای مطالعات عربی و اسلامی از دانشگاه سیدنی این کشور است، عقیده دارد که این تحریم‌ها در نهایت نمی‌توانند به اهداف مورد نظر تحریم‌کنندگان دست پیدا کنند. وی که مدیر سابق مرکز مطالعات جنگ زمینی ارتش استرالیا است و همچنین در سفارتخانه‌های استرالیا در ریاض و ابوظبی به خدمت مشغول بوده است؛ در یادداشتی که در وب‌سایت انستیتو لووی(LOWY INSTITUTE)، نوشت، در این مورد نظر خود را اعلام کرده است:
در ماه دسامبر، ترامپ، رئیس جمهور آمریكا قانون صدور مجوز دفاع ملی را امضا كرد كه شامل مجموعه اقدامات موسوم به قانون سزار بود. قانون سزار، وزیر امور خارجه ایالات متحده را ملزم به بررسی این موضوع می‌کند که آیا بانک مرکزی سوریه عامل اصلی پولشویی است یا خیر، افرادی که از دولت سوریه حمایت می‌کنند یا طرف معامله با دولت هستند، نیز شامل این قانون می‌شوند.
هدف قانون سزار افزایش ریسک روابط اقتصادی متحدین دمشق یا هر کس دیگری است که به فکر تجارت با سوریه است. اما دقیقاً چگونگی عملکرد این تحریم و کشورهایی که تحت تحریم‌های ثانویه قرار می‌گیرند، مشخص نیست. اما دمشق در دور زدن تحریم به خوبی عمل می‌کند. حتی با وجود فروپاشی ارز ملی سوریه و ذخایر ناچیز ارزی این کشور، حکومت سوریه همچنان می‌تواند مواد غذایی و کالا وارد کند.
حکومت سوریه به هیچ وجه خسته نشده، همچنان به ماندن در قدرت متعهد است و متحدانش هیچ نشانی از تنها گذاشتن سوریه نشان نمی‌دهند. همه می‌دانند که با انتخابات پنج ماه دیگر (انتخابات ریاست جمهوری آمریکا)، احتمال تغییر در سیاست ایالات متحده در سال جدید وجود دارد، بنابراین زمان کافی برای قانون سزار وجود ندارد که فشار یک جانبه را برای تغییر رژیم اعمال کند.
این تحریم مانند بسیاری از تحریم‌های مشابه قبل از آن، زندگی را دشوارتر می‌کند و به هیچ وجه برای رسیدن به اهداف سیاسی مناسب نیست.
ترجمه گزارش از محمدحسن گودرزی
انتهای پیام
