بدخواهان با اغماض از سایر تجمعات، به‌دنبال محکوم کردن مراسم دینی هستند

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، حجت‌الاسلام احمد مروی، تولیت آستان قدس رضوی، شب گذشته، 8 شهریورماه، همزمان با شب عاشورای حسینی در مراسم خطبه‌خوانی حرم مطهر رضوی، ضمن عرض تسلیت ایام عزاداری سید و سالار شهیدان با اشاره به عظمت جایگاه امام حسین(ع) اظهار کرد: در کتاب کامل زیارات حدیثی از امام صادق(ع) آمده که می‌فرماید: «وقتی خدا خیر کسی را بخواهد، حب امام حسین(ع) و زیارتش را در دل و قلبش قرار می‌دهد».

وی با اشاره به کثرت روایات در خصوص کثرت ثواب زیارت امام حسین(ع)، ابراز کرد: روایتی از امام کاظم(ع) در خصوص ثواب زیارت امام حسین(ع) وجود دارد که ایشان فرمودند: «کسی که حضرت اباعبدالله حسین(ع) را از روی بصیرت و معرفت زیارت کند، خداوند گناهان او را از قدیم و از روزی که انجام داده، تا لحظه‌ای که به زیارت حضرتش نائل شده، می‌بخشد».

تولیت آستان قدس رضوی افزود: البته این کثرت ثواب نه برای هر زیارتی و نه زیارت هر کسی تا این اندازه فضیلت دارد، بلکه منظور زیارتی است که از روی معرفت و بصیرت باشد. زیارت باید زیارتی باشد که امام حسین(ع) و اهداف ایشان را بشناسد و عارف به حق حضرتش باشد، امام را معصوم و او را واجب‌العطاعه بداند.

مروی اظهار کرد: با نگاهی به روایات درباره بصیرت و معرفت از یک سو و از طرفی، وقایع پیرامونی که در طول تاریخ اتفاق افتاده است، اهمیت بصیرت و معرفت را به خوبی درک می‌کنیم. بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص)، جنگ‌ها و مبارزاتی که به وقوع پیوست، عمدتاً هر دو طرف مسلمانان بودند. در حکومت حدود پنج ساله امیرالمؤمنین(ع) جنگ‌های جمل، صفین و نهروان بر حضرت تحمیل شد. افرادی که این جنگ‌ها را به راه انداختند، همه قائل به «لا اله الا الله» و مسلمان بودند، نماز و قرآن می‌خواندند، به طرف همان قبله‌ای که امیرالمؤمنین(ع) نماز می‌خواند نیز نماز می‌خواندند.

تولیت آستان قدس رضوی افزود: در مقابل جریان بر حق امام مجتبی(ع) نیز مسلمانان و قائلین به «لا اله الا الله» بودند. در عاشورا آنان که در مقابل حجت خدا و پاره تن رسول‌الله ایستادند هم مسلمانان بودند، حتی برخی از آنان کسانی بودند که برای حضرت نامه نوشته و ایشان را به کوفه دعوت کردند.

واقعه عاشورا نتیجه مسلمانانی بدون بصیرت بود

مروی تصریح کرد: اما چرا این اتفاقات افتاد، شعار عمر بن سعد وقتی می‌خواست به سپاهش فرمان حمله بدهد، همان شعار پیغمبر(ص) برای مقابله سپاه اسلام با کفار در جنگ‌ها بود، اما عمر سعد این شعار را برای کشتن پسر پیغمبر(ص) به کار می‌برد و می‌گوید: «ای لشکریان خدا برای کارزار آماده شوید» و این شعار را برای کشتن اباعبدالله الحسین(ع) به‌کار می‌برد.

تولیت آستان قدس رضوی ابراز کرد: با نگاهی به همه این وقایع متوجه خواهیم شد که نبود معرفت و بصیرت باعث به وجود آمدن عاشورا بود. آنان که مقابل حضرت سیدالشهدا(ع) ایستادند، موحد بودند، «أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ» می‌گفتند، اهل حج و عبادت بودند، آنگاه با بی‌بصیرتی شمشیر بر روی پسر پیغمبر کشیدند.

وی با اشاره به حدیث ثقلین اظهار کرد: پیامبر(ص) فرمود: «اگر می‌خواهید بعد از من گمراه نشوید و در صراط مستقیم ادامه راه دهید، من دو چیز گرانبها و ارزشمند بین شما باقی می‌گذارم و آن دو کتاب و عترت است. عده‌ای بعد از رحلت پیامبر(ص)، حسبنا کتاب الله گفتند و عترت را کنار گذاشتند و در واقع آنان قرآن را کنار گذاشتند، چرا که قرآن و عترت یکی است، در کتاب‎الله عترت خوابیده و عترت جدای از کتاب‌الله نیست و باید گفت عترت قرآن ناطق است.

مروی بیان کرد: اگر آنان به کتاب‌الله معتقد بودند، به عترت می‌رسیدند؛ چرا که قرآن ما را به عترت هدایت می‌کند. با نگاهی به آیه تطهیر می‌بینیم که خداوند فرمود: «اهل‌بیت(ع) از هر گناه و آلودگی پاکیزه هستند.» این اراده خداست و چرا این را خدا بیان فرموده؟ اگر یک امر فردی، شخصی و تنها یک فضیلت و فقط بین خدا و اهل‌بیت(ع) بود، چرا خدا این را در قرآن و آشکارا بیان کرد؟ کار خدا بدون حکمت نیست. خدای حکیم سخنانش حکیمانه است. مفهوم آیه تطهیر یعنی اینکه خدا راه را برای ما باز می‌کند که بعد از پیامبر(ص) دین را از چه کسی بیاموزیم.

تولیت آستان قدس رضوی با اشاره به آیه ولایت، افزود: مگر آن کسی که در حال نماز زکات پرداخت کرد، کسی غیر از علی(ع) بود؟ چرا آیه قرآن نازل شد؟ آنانی که گفتند «حسبنا کتاب الله» دل را در گرو فهم درست قرآن داشتند و قرآن آنان را در خانه اهل‌بیت قرار می‌داد. اینان کتاب‌الله را کنار گذاشتند و این وقایع به وقوع پیوست، فهم درستی از قرآن و دین نداشتند، گرفتار جهالت شدند؛ چرا اگر تنها به این آیه قرآن یعنی «قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا»، (انعام/90) عمل می‌کردند، علی(ع) خانه‌نشین و امام حسن(ع) مجبور به صلح با معاویه نمی‌شد و روز عاشورا امام حسین(ع) و یارانش قطعه قطعه نمی‌شدند.

وی با اشاره به روایتی از پیامبر(ص) که فرمود: «اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤمنینَ لا تَبْرُدُ اَبَداً، براى شهادت حسین(ع)، حرارت و گرمایى در دل‌هاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمی‌شود»، ‌تصریح کرد: آتش عشق و علاقه به اباعبدالله الحسین(ع) روز به روز در هر شرایطی شعله‎ورتر است و در هر شرایطی روضه اباعبدالله(ع) تعطیل نمی‎شود.

تولیت آستان قدس رضوی ادامه داد: امسال با پدیده تلخی روبه‌رو بودیم که نمی‌توانستیم عزاداری آنچنانی برای حضرت برپا کنیم، اما دیدیم که از عظمت عزاداری‌ها ذره‌ای کاسته نشد. اگر قبلاً در هر محله تنها در یک مسجد و حسینیه پرچم عزای حضرت برافراشته می‌شد، امسال شاهد بودیم که نه تنها در کوچه و خیابان‌ها بلکه هر خانه یک حسینیه شد. این ویروس منحوس نه تنها باعث کمرنگ شدن نام امام حسین(ع) و مراسم عزاداری نشد، بلکه پررنگ‌تر هم شد.

مروی گفت: باید از مردم ولایتمدار و محبان امام حسین(ع) تشکر کرد. شما فاطمه زهرا(س) و پیغمبر اکرم(ص) را خشنود کردید. هم با رعایت پروتکل‌های بهداشتی بهانه به دست غرب‌زدگان و بدخواهان ندادید و هم مراسم را باشکوه برگزار کردید.

تولیت آستان قدس رضوی تصریح کرد: متاسفانه هستند افرادی که چشمشان را به روی بسیاری از اجتماعات و سفرها ببندند و دم بر نیاورند، اما مراسم دینی را محکوم کنند. شما با تبعیت از مقام معظم رهبری و رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی، بهانه به دست دشمنان ندادید.

عقلانیت دینی مراجع در مبارزه با متحجرین و مرتجعین

وی با اشاره به برگزاری مراسم عزاداری رهبری در حسینیه امام خمینی(ره) گفت: این اقدام رهبری برای برپایی مراسم عزاداری به این شکل نشان‌دهنده این بود که مراسم عزاداری هیچگاه تعطیل نمی‌شود و نباید تعطیل شود، ولو با حضور یک نفر و باید نام اباعبدالله الحسین(ع) همیشه در تاریخ بدرخشد.

مروی با بیان نقش علما و مراجع تقلید، اظهار کرد: مواضع به حق مراجع تقلید در ایران و نجف عقلانیت دینی و شیعی را در برابر رفتارهای خرافی و وهن برانگیز که توسط متحجرین و شیعه انگلیسی صورت می‎گیرد، به نمایش گذاشت.

تولیت آستان قدس رضوی اضافه کرد: علما از آموزه‌های دینی اهل‌بیت در برابر نگاه‌های متحجرانه و مرتجعین دفاع کردند، گرچه در این میان از نیش عوام فریب‌ها هم مصون نماندند، همانطور که امیرالمؤمنین(ع) از متحجرین و خوارج و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هم از گزندگی زبان این گروه در امان نبودند.