خدایا از من برای همیشه راضی باشی!
معمولاً کسی که خدا را جداً دوست دارد و عاشق اوست، در انجام کارها منافع خود را در نظر نمی‌گیرد؛ بلکه آنچه خدا می‌پسندد، با دل و جان انجام می‌دهد و اجتناب می‌کند از کارهایی که خدا را ناخشنود می‌سازد.
به گزارش ایکنا، یکی از راه‌های بهره‌مندی از ماه مبارک خواندن قرائت و تأمل در ادعیه ویژه و پرمحتوای این ماه است. برای مثال دعای هر روز این ماه سرشار از مفاهیم ارزشمند است. در ادامه مروری بر مفاهیم این ماه خواهیم داشت؛
اللهمّ إنّی أسْألُکَ فیه ما یُرْضیکَ و أعوذُ بِکَ ممّا یؤذیک و أسألُکَ التّوفیقَ فیهِ لأنْ أطیعَکَ و لا أعْصیکَ یا جَوادَ السّائلین؛ خدایا! در این روز من از تو می‌خواهم در آن آنچه تو را خشنود کند و پناه می‌برم به تو از آنچه تو بیازارد و از تو خواهم توفیق در آن برای اینکه فرمانت برم و نافرمانی تو ننمایم ای بخشنده سائلان.
مؤمن روزه‌دار در این روز از خدای متعال می‌خواهد:
الف) رضایت طلبی
«اللهمّ إنّی أسْألُکَ فیه ما یُرْضیکَ» خدایا در این روز از تو می‌خواهم که از من برای همیشه راضی باشی. بدیهی است که رضایت‌مندی خداوند متعال به فعل و رفتار و گفتار ما بستگی دارد. بنای خداوند متعال بر رضایت‌مندی از بندگانش است، مرگ اینکه بنده مرتکب کار یا عملی شود که خدا را ناخشنود کند.
به قول سعدی: گر خون من و جمله عالم تو بریزی / اقرار بیاریم که جرم از طرف ماست
مولای متقیان علی(ع) فرمود: «إِنَّكُمْ إِنْ صَبَرْتُمْ عَلَى اَلْبَلاَءِ وَ شَكَرْتُمْ فِي اَلرَّخَاءِ وَ رَضِيتُمْ بِالْقَضَاءِ كَانَ لَكُمْ مِنَ اَللَّهِ سحانه الرضا». چون در بلا شکیبا باشید و در رفاه و آسایش سپاسگزار و به قضای الهی راضی شوید، در آن صورت خدای سبحان از شما راضی و خشنود می‌شود.
به قول جناب مولوی: قوم دیگر می‌شناسم ز اولیا / که دهان شان بسته باشد از دعا
در قضا ذوقی همی بینند خاص / کفرشان آید طلب کردن خلاص
از رضا که هست رام آن کرام / جستن دفع قضاشان شد حرام
ب) پرهیز از نافرمانی
«وأعوذُ بِکَ ممّا یؤذیک» خدای به تو پناه برم از آنچه نزد تو ناپسند است. معمولاً کسی که خدا را جداً دوست دارد و عاشق اوست، در انجام کارها منافع خود را در نظر نمی‌گیرد؛ بلکه آنچه خدا می‌پسندد، با دل و جان انجام می‌دهد و اجتناب می‌کند از کارهایی که خدا را ناخشنود می‌سازد.
به قول باباطاهر: یکی درد و یکی درمان پسندد / یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و درد وصل و هجران / پسندم آنچه را جانان پسندد
بدیهی است سالک عارف در مقام تسلیم و رضا از خداوند متعال آنچه را که سبب خشنودی اوست طلب می‌کند؛ به طوری که مولای متقیان علی(ع) فرمود: «اللهم هب لنا فی هذا المقام رضاک» خدایا! در این مقام رضایت و خشنودیت را بر ما ارزانی دار. بدیهی است عالیترین درجه طاعت و بندگی، تسلیم شدن به رضای خداوند متعال است؛ چنانچه امام حسین(ع) فرمود: «الهی رضاً بضائک و تسلیماً لامرک و لامعبود سواک یا غیاث المستغیثین».
به قول سعدی: خداوند از آن بنده خرسند نیست / که راضی به قسم خداوند نیست
منبع: شرح دعاهای روزهای ماه مبارک رمضان - به قلم اسماعیل منصوری لاریجانی
انتهای پیام
