حوزه و دانشگاه در کم‌کاری پژوهش قرآنی پاسخگو باشند

حجت‌الاسلام اسماعیل آل‌احمد، مدرس حوزه و فعال قرآنی در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان رضوی بیان کرد: با توجه به اینکه فعالیت‌های قرآنی در بخش سنتی شامل روخوانی، روان‌خوانی و تجوید، زیاد است که تصمیم گرفتیم در بحث پژوهش وارد کار شده و لذا بنای کار مؤسسه را بر این محور قرار دادیم.

وی افزود: برگزاری نشست‌های قرآنی با محوریت موضوعات جهان اسلام، تشریح اسلام داعشی و تبیین اینکه اسلام دین صلح و پیامبر اکرم پیامبر رحمت از جمله فعالیت‌های این مرکز است.

این مدرس حوزه ابراز کرد: جای پژوهش قرآنی در جامعه خالی است و این سؤال را باید حوزه و دانشگاه به‌ویژه بعد از انقلاب اسلامی پاسخ اساسی بدهند. بخش سنتی، فعالیت قرآنی یعنی روخوانی، روان‌خوانی و تجوید انس با کتاب الهی را تحت شعاع قرار داده است.

وی تصریح کرد: تلقی بنده این است که چرا آمار مطالعه ایران پایین است، چون کتاب خدا را نمی‌خوانیم چه رسد به کتاب مخلوق خدا، در حالی‌که در گذشته قرآن را در طاقچه می‌گذاشتیم، اما امروز محلی در خانه‌ها برای قرآن به چشم نمی‌خورد.

آل احمد با تأکید براینکه گذشتگان ما سواد قرآنی داشتند، افزود: یعنی کتاب معمولی را نمی‌توانستند بخوانند، اما قرآن می‌خواندند، ولی در جامعه فعلی تلاوت قرآن کم شده چه رسد به تدبر و پژوهش در زمینه قرآنی و لذا باید برای این مهم گام مؤثری برداشته شود.

این فعال قرآنی با اشاره به آیه 121 سوره بقره که خداوند می‌فرماید: «الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۗ وَمَنْ يَكْفُرْ بِهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ» گفت: خداوند در این آیه فرموده است: کسانی که کتاب بر آنها فرستادیم آن را خوانده و حق خواندن آن را (در مقام عمل نیز) بجا آورند، آنان اهل ایمانند و آن‌ها که به کتاب خدا کافر شوند (و حق‌شناسی نکنند) آن گروه زیانکاران عالمند. بر اساس این آیه اگر قرآن نمی‌خوانم پس در ایمان من خللی وجود دارد.

وی با بیان اینکه حیثیت جمهوری اسلامی ثقلین است ابراز کرد: امام، وصیت‌نامه خود را با ثقلین آغاز کرد و این بهترین انتخاب ممکن بود. امام با قرآن مانوس بود و حال ما چقدر با قرآن انس داریم؟ همان مقدار که قرآن را مهجور بگذاریم اهل بیت را در مهجوریت گذاشته‌ایم و هر چقدر اهل بیت را در مهجوریت قرار دهیم قرآن را در مهجوریت قرار داده‌ایم.

این استاد حوزه تصریح کرد: یک اعتراف تلخ دارم و آن هم این است که من طلبه مبلغ با این کتاب الهی انس ندارم، فرض بر اینکه من یک آیه در مقاله و سخنرانی‌ام بیاورم این مقوله با اینکه با قرآن انس داشته باشم متفاوت است.

آل احمد افزود: رفتار و کلام کسی که با قرآن انس دارد تأثیرگذار است و نیازی نیست که قرآن را تلاوت کند تا بر دیگران تأثیر بگذارد. گذشتگان ما قرآن تلاوت می‌کردند و انس آنان با قرآن زیاد بود، لذا اگر با قرآن انس داشته باشیم تدبر و تفسیر هم می‌آید، بنابراین عالم عمل بودن تأثیرگذاری را آسان می‌کند. علما با قرآن انس داشتند و لذا رفتار و گفتار آنان تأثیر خود را بر مردم می‌گذاشت.