مجتبی فردفانی، حافظ بینالمللی قرآن، در گفتوگو با ایکنا از خراسان رضوی اظهار کرد: پس از فرمایش رهبر انقلاب در رابطه با تربیت ۱۰ میلیون حافظ قرآن، جلسات بحث و بررسی بسیاری برگزار شد و بخشی از حرفها و طرحها روی کاغذ نوشته شد، اما تنها بعضی از این طرحها اثر داشته و خیلی از آنها در حد حرف باقی مانده و اثری برجای نگذاشته است.
وی با تأکید بر اینکه نتیجه عملی تربیت حافظ فاصله بسیاری با اهداف تعیین شده دارد، افزود: بخشی از این ضعف مربوط به طرحهای حفظ قرآن است، البته هر طرح و اقدامی که وابسته به نهادها و سازمانها شود وابسته به بودجه میشود و زمانی که بودجه مناسبی اختصاص نیابد به طور طبیعی کار پیش نمیرود.
این حافظ بینالمللی قرآن ادامه داد: بعضی مؤسسات قرآنی مثل مؤسسه بیت الاحزان به خوبی مشغول تربیت حافظان قرآن هستند، اما از نظر کمیت و تعداد حفاظ تربیت شده بسیار عقب هستیم و این وضعیت نیاز به تلاش و جدیت دارد. تربیت ۱۰ میلیون حافظ قرآن کار بزرگی است و نیاز است که نهادهای مربوطه پای کار باشند.
فردفانی با بیان اینکه عزم جدی برای حفظ قرآن نسبت به چندسال اخیر کاهش یافته است، اضافه کرد: یکی از نکات مهم در موضوع حفظ قرآن این است که معلمان قرآن در آموزش و پرورش واقعا اهل قرآن باشند و موضوعات قرآنی در بین دانشآموزان را پیگیری کنند، عامل دیگری که در تربیت حافظان قرآن اثر دارد، پشتیبانی از جلسات و اساتید قرآن است و در حال حاضر حمایت مادی و معنوی خوبی از اساتید قرآن وجود ندارد و این موضوع انگیزه کار را کم میکند.
وی اظهار کرد: حفظ قرآن نیاز به مقدماتی دارد؛ آموزش و پرورش میتواند به خوبی این مقدمات را برای حفظ قرآن فراهم کند، ما نمیگوییم که آموزش و پرورش دانشآموزان را در پایان ۱۲ سال تحصیل، حافظ قرآن تحویل دهد، اما میتواند روخوانی و روانخوانی و همچنین تجوید دانشآموزان را به حد مطلوب برساند.
این حافظ با بیان اینکه آمار دقیقی از تعداد حافظان کل قرآن در کشور وجود ندارد، گفت: اجرای طرح درجهبندی حافظان قرآن و معادلسازی مدارک حفظ قرآن و همچنین تحصیل رایگان و استخدام حفاظ قرآن از اقدامات خوب است، اما این طرح و برنامهها هنوز ما را در عرصه تربیت حافظان قرآن به اهداف تعیین شده نرسانده است و شاید ما به حدود یک درصد از اهداف تعیین شده در حفظ قرآن رسیده باشیم.
فردفانی با اشاره به اینکه بعضی از مسئولان حفظ قرآن را اولویت نمیدانند، افزود: به قول استاد پرهیزگار اگر ما برای قرآن بودجه تعیین نکنیم باید برای آسیبهای اجتماعی ناشی از عدم توجه به قرآن بودجه و هزینهای داشته باشیم و اگر در زمینه ترویج فعالیتهای قرآنی خرج نکنیم در حوزه آسیبهای اجتماعی مجبور به پرداخت هزینه خواهیم بود.
این حافظ کل قرآن کریم تصریح کرد: امیدواریم در دولت جدید نوع نگاه به موضوعات فرهنگی و قرآنی و اولویتبندی آنها، از اهمیت بیشتری برخوردار شود و اگر ارزشگذاری مناسبی برای فعالیتها و نخبگان قرآنی در جامعه ایجاد شود یک حافظ قرآن به بودجه نیاز نخواهد داشت، به قول روانشناسان هرچیزی که تشویق شود، تکثیر میشود و حفظ قرآن هم از این قاعده مستثنی نیست.
فردفانی ضمن تحلیل روند آموزش حفظ قرآن در سطح کشور بیان کرد: حفظ قرآن تا پیش از چندسال اخیر منسجم نبود و پس از چندسال استقبال مناسب از حفظ قرآن در کشور در چندسال اخیر روند تقاضا برای آموزش حفظ قرآن کاهش پیدا کرد و ما در کمیت تربیت حافظان قرآن با کاهش تعداد قرآنآموزان رشته حفظ مواجه شدیم و شاید بتوان گفت بیشترین کاهش در همین سال ۱۴۰۰ دیده میشد، البته روند تربیت حافظ در کشور هنوز نزولی نیست، اما با شیب و سرعت بسیار کم به سمت اهداف حرکت میکنیم.
وی اظهار کرد: حافظان قرآن ایرانی در زمینه نکات فنی قرائت و حفظ قرآن مثل صوت و لحن و تجوید قوت بیشتری نسبت به حافظان قرآن سایر کشورها دارند، البته در این زمینه نباید متوقف بود و نیاز است که در حوزههای معناگرایی و احساس در تلاوت تلاشهای بیشتری صورت پذیرد.
انتهای پیام