عاشقانه‌ای در بستر دفاع مقدس + فیلم
«روز سوم» ساخته محمدحسین لطیفی فیلمی دفاع مقدسی است که در آن رابطه‌ای عاشقانه را شاهد هستیم.
فیلم سینمایی «روز سوم» مهمترین و بهترین فیلم محمدحسین لطیفی تا به امروز است. این کار با فضاسازی و بازی‌های زیبا توانسته گوشه‌ای از مقاومت مردم خرمشهر را در مقابل بعثی‌ها به نمایش بگذارد البته این کار در کنار روایت این ایستادگی رابطه‌ای عاشقانه را هم نشان می‌دهد.
فیلمنامه
داستان فیلم برگرفته از رویدادی واقعی است. فیلم روایت آخرین روزهای مقاومت در بخش غربی خرمشهر در سال ۱۳۵۹ است. سمیره و رضا، خواهر و برادری که همراه سایر مردم در حال مقاومت هستند. حلقه محاصره دشمن تنگ‌تر می‌شود و در نتیجه سمیره که پاهایش شکسته است و نمی‌تواند فرار کند در خانه باقی می‌ماند، رضا تصمیم می‌گیرد سمیره را در حیاط خانه در یک موقعیت نسبتاً خوب با کمی غذا خاک کند تا شبانه بیاید و وی را فراری دهد. در این بین خواستگار قبلی سمیره که به جمع نیروی نظامی عراق پیوسته و روزی همکار او در مدرسه خرمشهر نیز بوده است، به عنوان یک فرمانده عراقی به این منطقه می‌آید و خانه رضا و سمیره را اشغال می‌کند و برای نگهبانی از آنجا نیز دو مأمور قرار می‌دهد. در این بین رضا سعی بر نجات دادن سمیره می‌کند که در نهایت برادر کوچک رضا و دوستانش و خودش شهید می‌شوند و فقط سمیره از ماجرا جان سالم به در می‌برد.
بیشتر بخوانید:
آخرین نفس‌های جانبازی که در راین پایان یافت
فیلمنامه این کار جذابیت و گیرایی بالایی دارد زیرا بار دراماتیک قصه بالا بوده و روابطی که در سناریو خلق شده، انسجامی خوبی دارد. مهدی سجاده‌چی بر اساس طرحی از حمید زرگرنژاد فیلمنامه را نوشته است. یکی از اتفاقات خوب فیلم به شخصیت‌پردازی زیبای فوائد با بازی زیبای حامد بهداد مربوط می‌شود. نوع پایان‌بندی قصه هم از دیگر امتیازات فیلمنامه است.
ساختار
«روز سوم» ششمین فیلم سینمایی محمدحسین لطیفی در مقام کارگردان و محصول سال ۱۳۸۵ است. این فیلم بر اساس فیلم مستندی از حمید زرگرنژاد به همین نام است. این فیلم سینمایی در بیست‌و‌پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر توانست سه سیمرغ بهترین فیلم، بهترین کارگردان و بهترین بازیگر نقش اول مرد را به خود اختصاص دهد. همچنین تندیس بهترین جلوه‌های ویژه میدانی یازدهمین جشن خانه سینما در ۱۳۸۶ از دیگر جوایز این فیلم سینمایی است.
درباره بازی‌های خوب فیلم، بیش از هر چیز باید به بازی خوب حامد بهداد اشاره کرد اما دیگر هنرپیشه‌های فیلم هم اتفاقی خوب را در کارشان رقم زده‌اند. به ویژه پوریا پورسرخ بهترین نقش خود را در این فیلم ایفا کرد. لهجه جنوبی «روز سوم» هم یکی دیگر از اتفاقات مثبت فیلم محسوب می‌شود که واقع‌نگری اثر را بالا برده است. محمدحسین لطیفی با اینکه تا به حال به صورت مستقیم، فیلم و سریالی در ژانر دفاع مقدس نساخته است اما برای اولین بار تجربه خوبی را پشت سر گذاشته است. او از داشته‌های قبلی خود در ملودرام و آثار اجتماعی در این فیلم استفاده کرده و «روز سوم» را در بستری عاشقانه ساخته است.
ریتم فیلم یکی دیگر از امتیازات فیلم است که باید به آن توجه ویژه داشت. در کارهای دفاع مقدسی دو مسئله شرط اصلی است. اول اینکه ضرب‌آهنگ پایین نیاید. دوم به صحت فرم و ساختار مربوط می‌شود. خوشبختانه در هر دو مورد، «روز سوم» توانسته استانداردهای لازم را دارا باشد. یکی دیگر از نقاط درخشان فیلم به صحنه نبرد تانک مربوط می‌شود البته در بحث انفجارها مطمئناً اگر امکانات بهتری در اختیار کارگردان بود، شاهد اتفاقات بهتری در فیلم بودیم.
محتوا
یکی از نکاتی قابل توجه در «روز سوم» بحث وحدت ملی در فیلم است. در فیلم، عرب‌های خرمشهر در کنار دیگر همشهریان خود مشغول دفاع هستند همچنان که در دیگر قومیت‌ها هم در فیلم حضور دارند. بخشی از این فیلم به روابط دوستانه بین رضا و هم‌محلی‌هایش مربوط می‌شود. مجید یاسر، شهرام قائدی، مهدی صبایی، برزو ارجمند، مرتضی زارع و مالک سراج برخی از این افراد هستند که تا لحظه آخر پای همدیگر می‌ایستند و برای زنده ماندن یکدیگر تلاش می‌کنند. در سکانس‌های پایانی فیلم، همه در کانالی پناه می‌گیرند و هر کدام برای وداع با عزیزترین زندگی‌شان صحبت می‌کنند.
یکی دیگر از امتیازات «روز سوم» برخی لحظات طنزی است که در فیلم می بینیم. این موضوع در کاری که تماما تراژیک است نوعی چاشنی محسوب می شود که به بیننده کمک می کند تا حدی با تلخی فیلم کنار بیاید البته این فیلم می توانست به گونه‌ای دیگر هم تمام شود آنهم اینکه همه شخصیت های فیلم زنده بماند اما مطمئنا این شکل کار ساده انگاری که به قصه ضربه می‌زد. به هر حال «روز سوم» فیلمی است که تاریخ مصرف ندارد چون شعار نمی‌دهد ولی متاسفانه تعداد کارهای اینچنینی در ژانر دفاع مقدس آنچنان که باید زیاد نیست.
انتهای پیام
