راز اسامی اهل بیت (ع)

حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی صالحی، امام جمعه سابق آبگرم، در گفت‌وگو با ایکنا از قزوین، با بیان اینکه اسامی اهل بیت (ع) ریشه قرآنی و وحیانی دارند، اظهار کرد: اسماء و القاب اهل بیت (ع) غالباً آسمانی هستند یعنی از طرف خداوند متعال بوده و وحیانی هستند؛ القابی که خداوند متعال عنایت می‌فرمایند حکیمانه است. البته همه ائمه اطهار (ع) اسماء قرآنی دارند و علاوه بر آن خداوند متعال از اسماءالهی خود لقبی برای آنان انتخاب کرده است.

اسامی ائمه (ع) در سوره نور آمده است

امام جمعه سابق آبگرم خاطرنشان کرد: در روایتی آمده است همه اسماء ائمه اطهار (ع) در آیه 35 سوره نور آمده است و هر کلمه این آیه اسم یک امام معصوم است. در صحیفه حضرت زهرا (س) نیز اسامی 12 امام آمده است و کتابی در خصوص این صحیفه نگارش شده و اسامی ائمه اطهار (ع) در آن آمده است.

وی تصریح کرد: هریک از القاب امام رضا (ع) یک مقام است، یعنی امام رضا (ع) عملی را انجام داده و به آن جایگاه رسیده و سپس خداوند لقبی را به او عطا کرده است. اگر مؤمنی عملی را انجام دهد هر چه مقامش بالاتر رود لقبی به او داده می‌شود که نمایانگر عمل اوست مثلا اسم رضا، رئوف، صدیق، شاید در ظاهر یک اسم باشند اما در باطن یک مقام هستند بنابراین هر لقب امام رضا (ع) نیز نشانگر مقام وجودی این امام همام است.

رضایت خداوند در گرو رضایت امام رضا (ع)

صالحی یادآور شد: امام رضا (ع) از عمل بندگان خداوند زود راضی می‌شوند و رضایت خداوند در گرو رضایت امام رضا (ع) است؛ بهشت رضوان نیز برای افرادی است که به مقام «راضیة المرضیه» می‌رسند، امام رضا (ع) به مقام راضیة المرضیه رسیده‌اند یعنی خداوند از او راضی است لذا امام رضا (ع) به مقام رضا رسیده‌اند و بهشت رضوان برای ایشان است و این امام همام مالک بهشت رضوان هستند.

وی در خصوص اسامی امام رضا (ع) تشریح کرد: «رئوف» اسم الهی است و امام رضا (ع) به درجه‌ای رسیدند که خداوند از اسم خود برای او انتخاب می‌کنند؛ البته «رئوف» تعریف ظاهری دارد و امام رضا (ع) نیز فردی مهربان هستند. اسامی دیگر امام رضا (ع) مانند «سراج» به معنای چراغ فروزان است، نام «غریب‌الغربا» امام رضا (ع) نیز یک تعریف ظاهری و باطنی دارد که به معنای امامی غریب است لذا وقتی کسی در غربت شهید شود مقام و درجه‌ای والا خواهد داشت. «صدیق» مقامی است که خداوند در قرآن کریم ویژگی‌های آنان را بیان می‌کند. اگر مؤمنین از دین، امامت، ولایت و نبوت به حق دفاع برسند و به حق دفاع کنند به مقام صدیق خواهند رسید.

این کارشناس مذهبی اعلام کرد: امام رضا (ع) در مدینه مانند بقیه ائمه اطهار (ع) جایگاه ویژه‌ای داشتند و مأمون هم در شرایط سیاسی آن دوران احساس خطر کرد و مدینه را محور قیام‌های مختلف در کشورهای مختلف دانست برای همین تصمیم گرفت امام رضا (ع) را نزد خود آورد تا قیام علویان کنترل شود.

وی افزود: در تاریخ آمده است که مأمون دانشمندترین پادشاه عباسیان و چهره‌ای علمی و تیزهوش بود لذا برای نشان دادن برتری خود مناظراتی برپا کرد. اما این مأمون برای نشان دادن برتری علمی خود امام رضا (ع) را به مناظره دعوت می‌کرد و در نهایت شکست می‌خورد و شخصیتش زیر سوال می‌رفت.

صالحی بیان کرد: در خصوص سیره امام رضا (ع) کمتر به مقوله هجرت پرداخته شده است؛ هجرت امام رضا (ع) از مدینه به سوی خراسان باعث شد سه گروه علما، دانشمندان و سادات همراه امام رضا (ع) هجرت کنند. جمعیتی با حضرت رضا (ع)، جمعیتی 2000 نفری با احمد بن موسی (ع) و جمعیتی هزار نفری با حضرت معصومه (س) هجرت کردند.

هجرت امام رضا (ع) پایه‌گذار تمدن اسلامی

وی متذکر شد: هجرت‌ امام رضا (ع) باعث شد ایران به کشور اهل بیت (ع) تبدیل شود؛ در این هجرت سادات به ایران آمدند لذا می‌بینیم که اکثر امامزادگان در ایران هستند. هجرت امام رضا (ع) پایه‌گذار انقلاب اسلامی، تمدن اسلامی و دولت اسلامی است. هجرت حضرت رضا (ع) باعث شد همگان زهد، تقوا و عبادت حضرت را درک کنند و محبت امام رضا (ع) در محدوده مدینه نباشد و فضایلش در طول سفر در همه جا مطرح شد.

امام جمعه سابق آبگرم در پایان یادآور شد: مدارا، رأفت و حمایت از مؤمنین که جزو سیره اهل بیت (ع) بود در سیره امام رضا (ع) نیز مشاهده می‌کنیم، همچنین حمایت شیعیان از برادران دینی جزو سیره‌های ثابت و مهم اهل بیت (ع) به ویژه امام رضا (ع) است.