کد خبر: 4250720
تاریخ انتشار : ۰۶ آذر ۱۴۰۳ - ۲۲:۴۴
صاحب تفسیر مشکاه:

شکور بودن خداوند به معنای افزایش نعمت‌های انسان است

محمدعلی انصاری گفت: شکور بودن خداوند به معنای فزو‌دن نعمت انسان‌ها است و خدای مهربان با تشکر از کارهای خیر مخلوقات خود، بر نعمت آنان می‌افزاید.

شکور بودن خداوند به معنای افزایش دادن نعمت‌های انسان استبه گزارش ایکنا از خراسان رضوی، محمدعلی انصاری، صاحب تفسیر مشکاه و مفسر قرآن در نشست مجازی که امروز ۶ آذرماه با موضوع «سپاسگزاری» برگزار شد، بیان کرد: خداوند تمامی چیزهای کوچکی که به‌گونه‌ای تحفه هستند را با نهایت توجه و دقت می‌پذیرد و جلب می‌نماید. اما مستحضر هستید که در بین انسانها اینگونه نیست و اندازه تحفه برای همه ما بسیار اهمیت دارد و به ارزش مادی آن توجه می‌نماییم. 

وی ادامه داد: خداوند متعال که در عین بی‌نیازی و عدم حاجت به سر می‌برد تمامی کارهای خیر کوچک انسان‌ها را با تمام لطف خود می‌پذیرد و از این موضوع تشکر می‌کند. لازم به ذکر است که شکرگذاری که انسان برای خداوند انجام می‌دهد؛ برای خود انسان است و با این تشکر خداوند متفاوت است؛ زیرا انسان برای رشد خود و به کمال رسیدن خود در این وادی قدم می‌گذارد و با تشکر کردن از خالق خود، به نفس خود مرتبه بهتری می‌دهد و مفهوم تشکر از خداوند وجود ندارد. 

صاحب تفسیر مشکاه گفت: از طرف مقابل خداوند بارها در آیات متفاوت قرآن به شکور بودن خود اشاره کرده است و خود را با ویژگی بالاترین حد سپاسگزاری معرفی کرده است. این شکور بودن خداوند به معنای فزو‌دن نعمت انسان‌ها است و خدای مهربان با تشکر از کارهای خیر مخلوقات خود، بر نعمت آنان می‌افزاید. بالاترین عاملی که انسان‌ها را از تشکر کردن و سپاسگزاری کردن باز می‌دارد، کبر و تکبر انسان‌ها است که از دل آن توقع به وجود می‌آید و همین توقع و انتظارات کارهای خیر را در چشم ما وظیفه جلوه می‌دهد.

انصاری بیان کرد: تشکر کردن در کارهای کوچک ارزش بیشتری دارد زیرا باعث تواضع و فروتنی نفس انسان می‌گردد و گردن کبر را کج می‌کند. همچنین خداوند در آیه ۷ سوره زلزال فرموده است: «فَمَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٍ خَيۡرࣰا يَرَهُۥ؛ پس هر كس هم وزنِ ذره‌اى نيكى كرده ،[در آن روز نتيجۀ] آن را خواهد ديد.» لذا حتی هیچ کار کوچکی هم از دیدگان خداوند پنهان نیست و جزای خیر آن به خود انسان باز خواهد گشت.

وی تصریح کرد: چنان که می‌دانيم، از جمله اسامی خداوند متعال «شاکر» و «شکور» است که اولی اسم فاعل و دومی صيغه مبالغه است و مبالغه در شکر را می‌رساند. آيات «فَإِنَّ اللهَ شاكِرٌ عَليمٌ‏» (خداوند (در برابر عمل او) شكرگزار، و (از افعال وي) آگاه است.) و «إِنَّ اللهَ غَفُورٌ شَكُورٌ» (چرا كه خداوند آمرزنده و سپاسگزار است‏) گواه وصف شدن ذات اقدس حق به اين دو صفت هستند. هنگامی که انسان‌ها به مرتبه شکر می‌رسند، پاداشی که از سوی خداوند دريافت می‌کنند «شکر» ناميده می‌شود. نام سپاس، تشکر و قدردانی الهی در قبال خدمات و زحمات انسان‌ها شکر است.

انتهای پیام
captcha