علیرضا کوچکی، استاد دانشگاه فردوسی مشهد در گفتوگو با ایکنا از خراسانرضوی، ضمن تبریک
هفته معلم با بیان شعری اظهار کرد: «درس معلم ار بود زمزمه محبتی، جمعه به مکتب آورد طفل گریز پای را». روز معلم روزی است که باید خیلی گرامی داشته شود، چراکه اگر نگاهی به اطراف بیندازیم، متوجه میشویم همه افرادی که اکنون به نحوی در مدیریت کشور نقش دارند، افرادی هستند که یک معلم به آنها مطالبی را آموخته و از بین همه این موارد و آموزشهای صورت گرفته، یک قدرت تشکیل شده است.
وی افزود: اگر کشوری توسعه مییابد و رشد میکند و آنچه که به دیگران تحت عنوان علم که توانایی و دانایی است قدرت میبخشد، در نتیجه معلم است، به این منظور که معلم پایه و اساس توسعه و پیشرفت در همه جوامع است.
این استاد دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به اینکه ایران کشوری در حال توسعه است، تصریح کرد: ما نیازمند توانا شدن بیشتری نسبت به کشورهای دیگر داریم، چرا که کشورهای پیشرفته از این مراحل گذر کرده که اکنون به شکل مجازی و هوش مصنوعی تدریس داشتهاند که این امر نیز پایه معلمی دارد، اما ما در ابتدای راه هستیم و با این کشورها فاصله داریم و هنوز معلم است که نقش اساسی در آموزش جدید دارد و اکنون
هوش مصنوعی جایگاه خاصی در امر تدریس ما ندارد.
کوچکی ادامه داد: بنده در روستای کوچکی بودم که تنها یک معلم در اتاق کوچک، گاهی اوقات سه کلاس متفاوت برگزار و همه پایهها را تدریس میکرد، اما واقعاً با تمام وجود به دانشآموزان خود آموزش میداد و این درس هم از بعد محتوایی و هم از بعد ساختاری بود. نظم، ادب، اعتماد بهنفس و تمام خصوصیاتی که باید از ابتدا در یک انسان شکل گیرد تا زمانی که در انتها بتواند از آن استفاده کند را این معلم به ما آموزش داد.
وی با بیان اینکه فامیل معلم بنده جمشیدپور بود، بیان کرد: آقای جمشیدپور از روستای مجاور با دوچرخه به روستای ما میآمد، روزهای بارانی که جاده گلآلود بود، دوچرخه را بر دوش خود قرار داده و به کلاس میآمد، بسیار سختگیر بود، اما اکنون که حس میکنم، همچون یک نهالی که مراقبتها و لوازم اولیه آن به خوبی تهیه شده است، ریشه ما را گسترده کرد که از زندگی و تحصیل در یک روستا، بتوانیم مدارج بعدی را بهتدریج طی کنیم.
این استاد دانشگاه فردوسی مشهد بیان کرد: در دانشگاه جندیشاپور در سال 1345 استادانی داشتیم که بسیار سختگیر بودند و بسیار این سختگیری افراد در امر آموزش به ما کمک کرد، آقای سلمانزاده یکی از اساتید بنده که در قید حیات هستند و همیشه به ایشان افتخار کرده و معتقدیم ما میوه فعالیتهای ایشان هستیم.
کوچکی با اشاره به بورسیه تحصیلی خود گفت: بعد از دوران لیسانس، برای ادامه تحصیل با استفاده از بورس دولتی به انگلستان رفتم که در آنجا استاد راهنمای بنده به کمال خیلی اهمیت میداد، کمال به معنی جامعیت از همه حیث و من خوششانس بودم که چنین استاد راهنمایی را پیدا کردم که همه چیز را کامل میخواست، گرچه که در دنیا چیزی نیست که کامل باشد و نباید به موضوعی مطلق نگاه کنیم، زیرا هر چیزی در حال تحول و دگرگونی است و اگر تغییری صورت نگیرد هیچ پیشرفتی نیز حاصل نمیشود.
وی با بیان اینکه اگر تغییر را نپذیری، تبعات تغییر تو را دامنگیر خواهد کرد، ادامه داد: باید از حالت عادی که هستیم انحرافی ایجاد کنیم تا توسعه معنی پیدا کند، همه امور در حال دگرگونی هستند، ضمن اینکه استاد راهنمای بنده فلسفه کمال داشت، درک ارزشمندی زمان برای ایشان از اولویت مهمی برخوردار بود و در واقع زمان با سرعت در حال گذر است و باید آن را قدر دانست.
این استاد دانشگاه افزود: یکی از مشکلات ما در جهان سوم این است که وقتنشناسی یک ارزش شده که رؤسای ما اگر دیر در مکان مدنظر حضور پیدا کنند، برای آنها یک ارزش محسوب میشود و در واقع یک ارزش مجازی ناحقی دامن ما را گرفته و ما وقتنشناس شدهایم و چقدر این وقتنشناسی باعث مشکلات زیادی در مملکت شده است.
کوچکی گفت: برای من همیشه اولین چیزی که طی سالهای تحصیل مهم بوده، وقتشناسی بوده است و همه دانشجویان بنده این موضوع را میدانستند که کلاس هشت صبح من، راس همان ساعت تشکیل میشود. اگر شما میخواهی فردی را توانمند کرده و به آن دانایی دهی، باید این امر بر یک نظمی استوار باشد که نظم اولیه آن وقتشناسی است، یعنی آغاز کار با چرخش طبیعت متناسب باشد. چرخش طبیعت اگر یک ثانیه بالا و پایین شود همه چیز بههم خواهد ریخت و این موضوع ارزش نظم را نشان میدهد.
وی با بیان اینکه وقتشناسی یکی از ویژگیهای مهمی است که باید معلمان ما آن را فرا گیرند، اظهار کرد: افرادی که تعلیم دوندگی میدهند باید خود همراه آن سریع بدوند و یکی از اصول مهم دیگر، جدی بودن در کار است، اینکه دانشجویی خوشش بیاید و نیاید، باید سر وقت سرکلاس حاضر شده و کار خود را جدی بگیرد، دانشجو تمام جلسات باید آماده باشد و اگر در کلاسی نتوانست حضور پیدا کند، باید از قبل به استاد خود اطلاع دهد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه علم یعنی نظم، تصریح کرد: دانایی یعنی نظم و فردی دانا است که به طور کلی دارای نظم باشد و به آن جامعیت ببخشد و شاید به همین دلیل است که در جهان سوم انسان خردمند کم داریم، ممکن است که دانشمند داشته باشیم، اما خردمند نداریم، افراد خردمند هادی و هدایتکننده اجتماع هستند، ولی متأسفانه امروزه در تمام دنیا این افراد کم شده و به همین سبب معلمان نقش بسیار زیادی در نظم جهانی دارند.
کوچکی گفت: نظم جهانی همه چیز دارد، مانند علم اولیه، اجتماعی و ثانویه که شامل همه چیز میشود و من نیز بهعنوان یک معلم این هفته را به همه معلمان در سطوح مختلف تبریک میگویم و آرزومندم ما نیز روزی بتوانیم مطابق با آنچه که قدرت علمی است رفتار خود را تنظیم کرده و به بهانههای مختلف سعی نکنیم مخالف آنچه که طبیعت برای ما تنظیم کرده، رفتار کنیم.
انتهای پیام