«مصحف مشهد رضوی»؛ سندی مهم از تاریخ کتابت و قرائت قرآن در اسلام
کد خبر: 4209243
تاریخ انتشار : ۱۹ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۵:۲۸

«مصحف مشهد رضوی»؛ سندی مهم از تاریخ کتابت و قرائت قرآن در اسلام

مدیر مرکز فعالیت‌های قرآنی جهاددانشگاهی خراسان رضوی گفت: «مصحف مشهد رضوی»، یکی از مهم‌ترین اسناد عینی در شناخت ما از تحولات تاریخ متن قرآن کریم در سده نخست هجری، در معرض دید عموم قرار گرفت.

مصحف مشهد رضویبه گزارش ایکنا از خراسان رضوی، رونمایی و بازدید عمومی از کامل‌ترین قرآن ۱۴۰۰ ساله با عنوان «مصحف مشهد رضوی» از جمله برنامه‌های شب‌های عیدگاه به شمار می‌رود که در محل فرهنگسرای جهاددانشگاهی خراسان رضوی از 18 تا 22 فرودین ماه 1403 در حال برگزاری است.

علی الهی خراسانی، مدیر مرکز فعالیت‌های قرآنی جهاددانشگاهی خراسان رضوی در حاشیه بازدید از «مصحف مشهد رضوی» اظهار کرد: این مصحف، کامل‌ترین مجموعه برگ نوشته قرآنی به خط حجازی/مایل از سده نخست هجری است. از آنجا که نسخه‌های به جا مانده از نخستین قرون اسلامی، هر یک سندی برای شناخت تاریخ کتابت و قرائات قرآن کریم به شمار می‌آیند، از این جهت نسخه‌های هرچه قدیمی‌‌تر، شاهدی صریح‌تر و ارزشمند‌تر برای شناخت کهن‌ترین رویدادهای مرتبط با تاریخ متن و کتابت قرآن به شمار می‌آیند. طبیعی است برخی از این اسناد و مدارک، دانش‌های گذشته ما را که مبتنی بر داده‌های منابع اسلامی و مکتوب کهن بوده‌اند، تأیید می‌کنند و پاره‌ای نیز به ما کمک می‌کنند اطلاعات گذشته خویش را از نو بازسازی یا تصحیح کنیم.

وی با اشاره به تحقیقاتی که در حال انجام است، بیان کرد: اطلاعاتی دقیق‌تر در باب چگونگی کتابت آغازین قرآن، انواع مختلف ترتیب سور، پیدایش و رواج قرائات رسمی و شاذ، اختلاف در رسم و املاء، اختلاف مصاحف‌الامصار، تسمیه سور قرآن، سیر تحول علامت‌گذاری (نقط و اعراب) در متن قرآن، و به‌کارگیری تذهیب و سایر علایم مصحف‌نگاری در هنگام کتابت قرآن، همگی در سایه مطالعه بیشتر و پژوهش دقیق کهن‌ترین نسخه‌های قرآنی فراهم خواهد آمد.

الهی خراسانی تصریح کرد: «مصحف مشهد رضوی» عنوانی است برای مجموع دو نسخه قرآنی با خط حجازی کهن به شماره‌های 18 و 4116 در کتابخانه آستان قدس رضوی (مشهد). این اثر با 252 برگ، کامل‌ترین مجموعه اوراق از یک قرآن کامل است از سده نخست هجری در سراسر جهان به شمار می‌آید که بیش از 95 درصد متن قرآن را در بردارد. 

کتابت در سده نخست هجری

وی با اشاره به تحقیقات صورت گرفته، افزود: با توجه به ویژگی‌های متنی این مصحف، ویژگی‌های رسم، غرائب املائی، اختلاف قرائات، چینش یا ترتیب‌بندی سوره‌ها و نهایتاً بر پایه آزمایش‌های متعدد کربن 14، روشن شده است که بخش اصلی این نسخه در دورانی بسیار زودهنگام و در سده نخست هجری کتابت شده است. مجموع ویژگی‌های این مصحف در کمتر نسخه‌ای از قرآن‌‎های کهن به خط حجازی یافت می‌شود. از این رو «مصحف مشهد رضوی» یکی از مهم‌ترین اسناد عینی در شناخت ما از تحولات تاریخ متن قرآن کریم در سده نخست هجری است.

الهی خراسانی گفت: این اثر بر روی پوست در قطع بزرگ در سده نخست هجری در مدینه یا کوفه کتابت شده و تا چند دهه بعد احتمالا در کوفه بوده است. این مصحف در قرون بعدی به خراسان انتقال یافته و در اختیار عالمان و مقریان نیشابور بوده است. در اواخر قرن پنجم هجری، مالک این نسخه با نگارش وقف‌نامه‌ای در آغاز نسخه، آن را بر حرم امام رضا(ع) وقف کرده است. بنا به اظهار واقف و مالک نسخه، مصحف مشهد رضوی، در هنگام وقف در اواخر قرن پنجم هجری در دو جلد مجزا تدوین و صحافی شده بوده است.

انتشار متن مصحف مشهد رضوی با تحقیق و مقدمه مرتضی کریمی‌نیا

وی ادامه داد: با انجام برخی پژوهش‌های نسخه‌شناسی طی ده سال گذشته جایگاه و اهمیت این اثر منحصر به فرد در میان سایر قرآن‌های کهن کتابخانه آستان قدس رضوی بیشتر هویدا شده است. متن کامل مصحف مشهد رضوی اکنون با تحقیق و توضیحات و مقدمه مرتضی کریمی‌نیا، از سوی مؤسسه «آل‌البیت علیهم السلام لاحیاء التراث» در سال 1401-1402 به صورت فاکسیمیله به دو زبان عربی و انگلیسی منتشر شده است.

الهی خراسانی بیان کرد: با آنکه در وقف‌نامه آغازین نسخه و نیز در لابلای برخی سطور این مصحف، اشاره به انتساب کتابت این قرآن به خط امام علی(ع) شده است. این انتساب و سایر موارد مشابه را به دلایل مختلف تاریخی نمی‌توان قطعی دانست. یکی از مهم‌ترین دلایل بر نادرست بودن این انتساب، وجود سهو و خطاهای کاتب در چنین نسخه‌ها و از جمله مصحف مشهد رضوی است که مانع از پذیرش نسبت کتابت به امام معصوم می‌شود.

وی افزود: خاستگاه کتابت این مصحف به احتمال قوی، حجاز و محل نگهداری آن احتمالا تا مدتی در عراق بوده است، با این همه، هنوز به درستی و روشنی نمی‌دانیم این مصحف در چه زمان و چگونه از حجاز یا عراق خارج شده و پس از چه سرگذشتی به خراسان رسیده است. امام وقف نامه آغازین در نسخه ش 18 و نام مصححی در انتهای سوره فاتحه، نشان می‌دهند که این اثر احتمالاً از قرن پنجم هجری در خراسان و در اختیار برخی از اهل سنت در نیسابور بوده و احتمالاً در اواخر همین قرن بر حرم امام رضا (ع) وقف شده است.

مدیر مرکز فعالیت‌های قرآنی جهاددانشگاهی خراسان رضوی گفت: از آنجا که خراسان از میانه قرن دوم هجری در مرکز تحولات سیاسی و مذهبی جهان اسلام بوده است، دور نیست بپنداریم که چنین نسخه‌هایی طی رویدادهای سده دوم، یا یکی دو سده بعد به خراسان انتقال یافته‌اند. براین اساس می‌توان حدس زد این مصحف را در عهد حکومت آل بویه یا حتی در روزگاری زودهنگام‌تر با حضور خلفای عباسی هارون‌الرشید و مأمون عباسی در خراسان از حجاز یا عراق به این منطقه انتقال داده باشند.

انتهای پیام
captcha