مقبولیت معلم و اشتیاق مخاطب در تعلیم و تربیت چه نقشی دارد؟

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، محمدعلی انصاری، صاحب تفسیر مشکاة و مفسر قرآن، در نشست مجازی که امروز ۳۰ دی ماه، با موضوع «تربیت معلم» برگزار شد، اظهار کرد: تعليم و تربيت زمانی موفق است که معلم و مربی نزد متربيان و شاگردانش مقبوليتی داشته باشد. وقتی معلمی درمی‌يابد که نزد شاگردانش محبوب و مقبول است، بايد زمان را غنيمت شمرد و درب تعليم و تربيت را بگشايد. اما اگر مقبوليتی برای معلم و مربی نباشد، اثری بر اين تعليم و تربيت ندارد.

وی ادامه داد: برای نمونه والدين محترمی هستند که نقش معلم و مربی را برای فرزندان خود ايفا می‌کنند، اما نتيجه لازم را نمی‎‌گيرند و اثری را که دوست دارند در فرزندان خود نمی‌بينند. اين بی‌اثری از آن رو رخ می‎‌دهد که والدين نزد فرزندانشان، مقبوليت معلم و مربی را ندارند، زيرا فرزندانشان بدگويی‌ها، کج‌خلقی‌ها، بدقولی‌ها و بدرفتاری‌هایی را از ايشان ديده‌اند و نمی‌توانند آن‌ها را به عنوان معلم و مربی اخلاق خود برگزينند. بنابراين تربيت فرزندان از سوی چنين پدر و مادرهایی اثر چندان نمی‌بخشد. لذا يک مقبوليت نسبی در مقام تعليم و تربيت لازم است تا انتقال آموزه‌ها اثرگذار باشد.

انصاری تصریح کرد: نکته دیگری که در تعليم و تربيت حائز اهميت است، اين است که معلم و مربی زمانی می‌تواند آموزه‌های تعليمی و تربيتی را به شاگردان خود منتقل کند که در آنان تمنا، تقاضا و شوق يادگيری باشد. گاهی چنين شوقی در وجود شاگرد موج می‌زند، اما گاهی چنين نيست و معلم و مربی بايد چنين شوقی را در او به وجود آورد. 

این مفسر قرآن کریم گفت: هنگامی که معلم چنين تقاضای شوقی را در شاگرد خود ببيند، وارد عمل می‌شود و از اين فرصت به نيکويی بهره می‌برد و اين موقعيت را برای انتقال حقايق به کار می‌گيرد. چنين معلمی شکارچی و صياد لحظات است و از اين ارتباط برای آموزش هرچه بهتر شاگردانش استفاده می‌کند.