نزدیک شدن به کرامت پیامبر(ص) با روزه‌داری در ماه شعبان

ماه شعبان از جمله ماه‌های با فضیلتی است که در خصوص فضیلت این ماه در مفاتیح الجنان آمده است که شعبان ماه بسیار شریفی و منسوب به حضرت سیدانبیاء(ص) است و آن حضرت این ماه را روزه می‌داشت و وصل می‌کرد به ماه رمضان و می‌فرمودند: شعبان ماه من است و هر که یک روز از ماه مرا روزه بدارد، بهشت او را واجب شود.

 

از حضرت صادق(ع) روایت است که چون ماه شعبان داخل می‌شد، حضرت امام زین العابدین(ع) اصحاب خود را جمع می‌کرد و می‌فرمودند: «ای گروه اصحاب من می‌دانید این چه ماهی است؟ این ماه شعبان است» و حضرت رسول(ص) می‌فرمودند: «شعبان ماه من است، پس روزه بدارید در این ماه برای محبت پیغمبر خود و برای تقرب به سوی پروردگار خود به حق آن خدایی که جان علی بن الحسین به دست قدرت اوست و سوگند یاد می‌کنم که از پدرم حسین بن علی(ع) شنیدم که فرمودند: شنیدم از امیرالمؤمنین(ع) که هر که روزه دارد شعبان را برای محبت پیغمبر خدا و تقرب به سوی خدا، دوست دارد خدا او را و نزدیک گرداند او را به کرامت خود در روز قیامت و بهشت را برای او واجب گرداند.»

 

شیخ روایت کرده از صفوان جمال که گفت: «حضرت صادق(ع) فرمودند: به من که بر روزه شعبان وادار کن کسانی را که در ناحیه و اطراف تو هستند.» گفتم: «فدایت شوم مگر می‌بینی در فضیلت آن چیزی؟» فرمودند: «بلی به درستی که رسول خدا(ص) هر گاه می‌دید هلال شعبان را امر می‌فرمود منادی را که ندا می‌کرد در مدینه‌ای اهل مدینه من رسولم از جانب رسول خدا(ص) به سوی شما و می‌فرماید آگاه باشید به درستی که شعبان ماه من است، پس خدا رحمت کند کسی را که یاری کند مرا بر ماه من یعنی روزه بدارد آن را» پس گفت: «حضرت صادق(ع) که امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمودند که فوت نشد از من روزه شعبان از زمانی که شنیدم منادی رسول خدا(ص) ندا کرد در شعبان و فوت نخواهد شد از من تا مدتی که حیات دارم » پس می‌فرمود که روزه دو ماه که شعبان و رمضان باشد توبه و مغفرت است از خدا.

 

بدان که اعمال این ماه شریف بر دو قسم است: اعمال مشترکه و اعمال مختصه، اما اعمال مشترکه پس آن چند امر است: اول هر روز هفتاد مرتبه بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللَّه وأَسْأَلُه التَّوْبَةَ». دوم هر روز هفتاد مرتبه بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللَّه الَّذِی لا إِلَه إِلا هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ الْحَیُّ الْقَیُّومُ وأَتُوبُ إِلَیْه» و در بعضی روایات «الحی القیوم» پیش از «الرحمن الرحیم» است و عمل به هر دو خوب است و از روایات مستفاد می‌شود که بهترین دعاها و ذکرها در این ماه استغفار است و هر که هر روز از این ماه استغفار کند هفتاد مرتبه مثل آن است که هفتاد هزار در ماه‌های دیگر استغفار کند و سوم تصدق کند در این ماه اگرچه به نصف دانه خرمایی باشد تا حق تعالی بدن او را بر آتش جهنم حرام گرداند.

 

از حضرت صادق(ع) منقول است که از آن جناب از فضیلت روزه رجب سؤال کردند، فرمود چرا غافلید از روزه شعبان؟! راوی عرض کرد یا ابن رسول الله چه ثواب دارد کسی که یک روز از شعبان را روزه بدارد؟ فرمود: به خدا قسم بهشت ثواب او است. عرض کرد: «یا ابن رسول الله بهترین اعمال در این ماه چیست؟» فرمود: «تصدق و استغفار»

 

چهارم در تمام این ماه هزار بار بگوید: «لا إِلَه إِلا اللَّه ولا نَعْبُدُ إِلا إِیَّاه مُخْلِصِینَ لَه الدِّینَ ولَوْ کَرِه الْمُشْرِکُونَ» که ثواب بسیار دارد از جمله آن که عبادت هزار ساله در نامه عملش بنویسند و پنجم در هر پنج شنبه این ماه، دو رکعت نماز کند که مشروح آن در مفاتیح آمده است.