مفهوم «دین قیِم» چیست
صاحب تفسیر مشکاة گفت: «دین قیم» به معنی پابرجایی دین در تمامی ادوار و برپاکننده انسان‌ها است.
به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، محمدعلی انصاری صاحب تفسیر مشکاة و مفسر قرآن کریم، در نشست مجازی که امروز ۵ اسفندماه، با موضوع «دین قیم» برگزار شد، اظهار کرد: «قَيِّم» از ريشه «قِيَام» به معنای پابرجايی می‌آيد و «دين قيّم» دو معنا می‌تواند داشته باشد که به شرح زیر است. معنای اول اين است که مکتب و مرام پيامبران الهی همواره پابرجا است و با همه دشمنی‌ها و کارشکنی‌هايی که از طرف مخالفان صورت گرفته، همچنان شاداب، باطراوت و جذاب است.
وی ادامه داد: در طول هزاران سال تاريخ مدون بشری، مکتب‌ها، مرام‌ها و آيين‌های فراوانی آمده‌اند و رفته‌اند و اثری از آن‌ها بر جای نمانده است. در اين عصر و زمان نيز صدها نحله و مکتب فکری در گوشه و کنار دنيا متولد می‌شوند و پس از چندی از ميان می‌روند و اثری از آن‌ها باقی نمی‌ماند. اما مکتب انبيای الهی و نام و ياد پيامبران خدا همچنان پابرجاست. مردم هنوز پيامبران را به نيک‌نامی می‌شناسند و به شخصيت والای ايشان احترام می‌گذارند و آيينی را که ايشان برای بشريت به ارمغان آورده‌اند، پاس می‌دارند. پس اديان ابراهيمی همچنان پايدار و پابرجا و جذاب هستند.
انصاری در خصوص معنای دوم «دین قیم» بیان کرد: معنای دوم «قَيِّم» بودن دين اين است که دين، انسان‌ها را زنده و پابرجا می‌کند. کلمه «قَيِّم» علاوه بر اينکه به معنای پابرجا است، به معنای برپاکننده نيز هست. «دين قَيّم» نيز دينی است که آموزه‌های آن، آدمی را از جهل و خرافه به‌در می‌آورد و استعدادهای او را شکوفا می‌کند و او را پابرجا و شاداب می‌گرداند و زمينه‌ساز نزديکی او به خدا می‌شود و انسان را به معنای واقعی انسان می‌کند. بنابراين اديان الهی «قيّم» هستند، زيرا هم پابرجا و استوارند، هم پيروان خود را استوار و سرزنده می‌کنند و استعدادهای انسانی ايشان را شکوفا می‌سازند.
این مفسر قرآن کریم افزود: خداوند متعال در میان تمام ادیان الهی، دین مبین اسلام را دین معتدل و کامل قرار داده است، آن‌چنان‌که در تمام آموزه‌های این دین شریف، توازن و تعادل مشاهده می‌شود و این‌طور نیست که به بعضی بخش‌ها و ابعاد شریعت بیش از بخش‌ها و ابعاد دیگر آن توجه شده باشد؛ برای مثال گرایش به دنیا و آخرت، توجه به فرد و جامعه و سفارش به مسائل سیاسی و اقتصادی در این دین متوازن است و هریک از این مباحث به میزان اهمیتی که دارند، در تربیت انسان و جامعه برای رسیدن به کمال ایمانی مطرح شده‌اند.
وی بیان کرد: البته این توازن و تعادل در آفرینش تمام ابعاد هستی دیده می‌شود، حتی در وجود انسان. خداوند می‌فرماید: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ». انسان در نهایت اعتدال و توازن خلق شده است. این اعتدال هم در جسم اوست و هم در روحش. همچنین خداوند در این آیه می‌فرماید: «ما انسان را در بهترین صورت و نظام آفریدیم؛ سپس او را به پایین‌ترین مرحله بازگرداندیم.»
انصاری تصریح کرد: انسان در یک سو در مقام «أَحسَنِ تَقویم» است و بالاترین و عالی‌ترین مرتبه وجود را در میان ممکنات کسب می‌کند و از سوی دیگر رو به «أَسفَل سافلینَ» دارد؛ یعنی در معرض خطر سقوط به پایین‌ترین مرتبه هستی است. لذا اگر بتواند دین قیم را به طور صحیح الگوی خود قرار دهد و به تمامی امورات آن در زندگی عمل کند؛ به سعادت خواهد رسید و می‌تواند سرزنده و استوار استعدادهای خود را شکوفا نماید.
انتهای پیام
