به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، محمدعلی انصاری صاحب تفسیر مشکاة و مفسر قرآن کریم، در نشست مجازی که امروز ۱۴ اسفندماه، با موضوع «عیار بندگی» برگزار شد، اظهار کرد: ماهیت انسان به گونه ای است که باید در کوره حوادث گداخته گردد و عیارش خالص شود. بر اساس این قاعده خداوند که در هستی موجود است. انبیای الهی و در مرتبه فروتر، کسانی که نزدیکترین پیوند را با ایشان داشتند، بیشترین بلاها را متحمل میشدند.
وی ادامه داد: برای اولیای الهی مفهوم ابتلاء با برداشت رایج از بلا و مصیبت متفاوت است. زیرا آنها میدانند که خداوند به نزدیکان و دوستان خود بیشترین بهره از بلا را میچشاند و این امر در کلام معصومین مشاهده شده است و حضرت امیر(ع) در این خصوص فرموده است: «اَلْبَلَاءُ لِلْوِلَاءِ؛ مقدار بلا، متناسب با میزان محبت و نزدیکی است.» در نگاه حضرت علی (ع) بلا، هدیه الهی است و در این باره فرموده است: «الْمَصائِبُ مِنَحٌ مِنَ اللّه؛ مصیبتها هدایایی از جانب خداوند است.»
انصاری تصریح کرد: بر مبنای آیه ۹۴ سوره «مائده»، خداوند بندگانش را امتحان میکند تا معلوم بدارد چه کسی در نهان و غیب از او خوف دارد. پرسش اینجاست که خداوندی که دانای آشکار و نهان است چه نیازی به امتحان بندگان خویش دارد؟ مگر او بر همه چیز آگاه نیست؟
این مفسر قرآن کریم بیان کرد: پاسخ این پرسش این است که علم خداوند ذاتی است و همواره جریان و سَرَیان دارد. علمی وجود ندارد كه خداوند نداند و بخواهد آن را تحصیل كند. خداوند بندگان خویش را میآزماید تا معلوم خود را ابراز و عیان كند و به واسطه ابتلا و امتحان، آنی را كه از چشم انسانها دور است به خودِ انسانها نشان میدهد.
انصاری گفت: در یک مثال ساده، هنگامی كه معلم كارآزموده به شاگرد كاهل و كمكار خویش میگوید تو در پایان ترم موفق نمیشوی، از آیندهای خبر میدهد كه آن را میداند و به تجربه دریافته است. هنگامی كه پایان ترم میشود و دانشجوی مدنظر مشروط میگردد، آنچه را پیش از این برای استاد معلوم بود بهعیان میبیند و بدان آگاه میشود. لذا آنچه در عالم اتفاق میافتد نیز ظهور علم الهی است و آنچه برای حضرت او از پیش ثابت بوده در خلال ابتلای الهی برای مخلوقات معلوم میشود.
انتهای پیام