محمدحسن اشرف، روانشناس مرکز خدمات تخصصی روانشناسی و مشاوره جهاد دانشگاهی مشهد در گفتوگو با ایکنا از خراسان رضوی در خصوص چگونگی تعامل با اعضای خانواده در روزهای قرنطینه خانگی، گفت: ممکن است در این روزها، با نزدیکتر شدن اعضای خانواده و همچنین گذراندن وقت بیشتر آنان باهم، احساس تحمل کردن و مجبور بودن برای اعضا به وجود آید.
وی ادامه داد: اعضای یک خانواده وابستگی، محرمیت، علاقه و همسرنوشتی خاصی با یکدیگر دارند، تاکنون همواره محیط بیرون از خانه، نقش بسیار حیاتی و مهمی برای بقای آن خانواده ایفا میکرد، زمانیکه اعضای یک خانواده برای انجام فعالیت، شغل و یا هر هدف دیگری از خانه خارج میشوند، محیط خانواده برای اعضا در حالت تعادل قرار خواهد گرفت.
این روانشناس مرکز خدمات تخصصی روانشناسی جهاد دانشگاهی مطرح کرد: در روزهای آینده، نقش محیط بیرون در به تعادل رساندن خانواده کمرنگ و کمرنگتر شده و این کمرنگ شدن باعث ایجاد حس آشفتگی بین اعضا خواهد شد.
اشرف بیان کرد: اگر افراد در خانواده خود با چنین شرایط و مشکلاتی روبهرو شدند، نباید نگران شوند؛ چرا که نه تنها مشکل از خانواده آنان نبوده و آنها غیر عادی، بیمار و عجیب و غریب نیستند بلکه آنان خانواده سالمی هستند که تنها ارتباط آنان با محیط بیرون قطع شده و به اجبار تن به یک قرنطینه خانگی دادهاند.
وی افزود: وظیفه ما در چنین شرایطی، پذیرفتن تفاوتهای اعضا در محیط خانواده است، اگر فردی خود را ملزم به استفاده از ویتامینها، ماسک و یا حتی لباس خاصی کرده، بر او خرده نگیریم و او را مجبور به کنار گذاشتن اقداماتش نکنیم؛ چرا که همه ما میدانیم بخش بزرگی از این اقدامات، تنها برای ایجاد آن حس مثبت و آرامش خواهد بود.
این روانشناس مرکز خدمات تخصصی روانشناسی جهاد دانشگاهی اظهار کرد: در چنین روزهایی هر فرد، اخبار و راههای پیشگیری را از منابع مختلفی دریافت خواهد کرد، در چنین شرایطی برای موثق نشان دادن منبع خود و همچنین زیر سوال بردن اخبار و منابع دیگران تلاش نکنیم.
خلوتهای یکدیگر را زیر سوال نبریم
اشرف بیان کرد: هر فرد برای خود خلوت کوچکی خواهد داشت، به طور مثال یک نفر با پناه بردن به کتاب، یک نفر با دنبال کردن اخبار و تلویزیون، یک نفر با چک کردن گوشی همراه و استفاده از شبکههای مجازی و ... خلوت کوچک خود را مهیا خواهد کرد، این روزها فرصت مناسبی برای زیر سوال بردن و نقد خلوتهای اعضای خانواده نیست، اجازه دهیم افراد با روش خود و در پناهگاه خود به آرامش برسند.
وی در خصوص نقش شبکههای اجتماعی در غلبه بر بیماری کرونا ادامه داد: اینترنت و شبکههای اجتماعی در چنین شرایطی، میتوانند نقش بسیار پررنگی ایفا کنند؛ چرا که همه شانس تاثیرگذاری زیادی از همین طریق بر افراد خواهند داشت، ما با ارسال پیامهای سازنده، مثبت و امیدوارکننده میتوانیم در جلوگیری از غلبه این بیماری نقش زیادی داشته باشیم.
این روانشناس مرکز خدمات تخصصی روانشناسی جهاد دانشگاهی گفت: اگر پیامهای ما قبل و یا بیشتر از کرونا همهگیر شوند، میتوانیم بر این بیماری غلبه پیدا کنیم. سرایت و شیوع پیامها، ویدئوها، جملات و امیدبخشیهای ما باید بسیار بیشتر از آن ویروس باشد.
انتهای پیام