نهضت بیداری فاطمه (س)
فاطمه زهرا(س) بانویی بود که سکوت را برنتافت و با هر واژه و گام خود، حقیقت را فریاد کرد، حقیقتی که از جنس عدالت و ایمان بود، خطبه‌های آتشین او همچون تندری در دل ظلمت پیچید و وجدان‌های بیدار را به جنبش واداشت.
حضرت صدیقه طاهره(س)، بانویی والامقام و الگویی بی‌بدیل برای تمام بشریت است، وی با شجاعت، عفت، دانش و تقوا، الگویی کامل از یک زن مسلمان بوده و هست، زنی که در هر بُعد از زندگی‌اش، تصویری تمام‌عیار از کمال انسانی به چشم می‌خورد.
ایشان در مقام یک دختر، مهر و احترام به پدر را به اوج رساند، در نقش یک همسر، حامی و همراهی بی‌بدیل برای امام علی(ع) بود، در جایگاه یک مادر، عشق و مسئولیت را به زیباترین شکل در قبال فرزندانش معنا کرد و مهم‌تر از همه، مظهر یک زن مبارز و آگاه بود، زنی که شرایط زمانه‌اش را به‌خوبی درک کرد، در برابر ورود به کج‌راهه‌ها ایستادگی کرد و به تمام زنان و مردان آزاده جهان اثبات کرد که بخش مهمی از زن بودن، مسئولیت‌پذیری در برابر جامعه خویش است.
در دل تاریخ، گاه شرایطی رقم می‌خورد و لحظاتی پیش می‌آید که حقیقت برای ماندن، نیازمند صدایی رسا و شجاع است، حضرت فاطمه زهرا(س) در روزگاری زیست که جامعه اسلامی، پس از رحلت پیامبر(ص) در میان انحراف‌ها و بیراهه‌ها دچار سردرگمی شده بود و در این هنگامه پرآشوب، وی با قدرت و صلابت برای استوار نگه‌داشتن ستون‌های راستین اسلام که از پدر بزرگوارش به ارث رسیده بود، تلاش بسیار کرد.
فاطمه زهرا(س) زنی بود که سکوت را برنتافت و با هر واژه و گام خود، حقیقت را فریاد کرد، حقیقتی که از جنس عدالت و ایمان بود، خطبه‌های آتشین او همچون تندری در دل ظلمت پیچید و وجدان‌های بیدار را به جنبش واداشت. آن بانوی بزرگوار با زبانی شیوا، استدلالی محکم و فصاحت و بلاغتی کم‌نظیر، حقایق را به روشنی و وضوح بیان می‌کرد و به دفاع از حق و حقیقت می‌پرداخت، وی وارث روح بلند و اندیشه‌های والای پیامبر اسلام(ص) بود و با قلبی مملو از ایمان و اراده‌ای پولادین، پرچم عدالت و حق‌طلبی را همچون پدر برافراشت.
ایشان به ما آموخت که دفاع از حقیقت، رسالتی است که نباید به فردا موکول شود و تلاش برای برقراری عدالت، آرمانی مقدس است که باید برایش مبارزه کرد. در پرتو آموزه‌های وی درمی‌یابیم که بیداری حقیقی نه در شعارهای بلند، بلکه در عمل به حق و پایبندی به اصول الهی و انسانی است، ایشان ثابت کرد که حتی کوتاه‌ترین عمرها نیز می‌توانند عمیق‌ترین تأثیرها را برجای بگذارند، اگر به‌تمامی وقف حقیقت شوند. چه زیبا گفت شاعر گرانقدر، استاد سید علی موسوی گرمارودی که «...تو را باید در شقایق دید/ در گل بویید/ تو را باید از خورشید خواست/ در سحر جست/ از شب شکوفاند/ با بذرپاشاند/ با باد پاشید/ در خوشه ها چید/ تو را باید تنها در خدا دید...»
شهادت مظلومانه ایشان یکی از تلخ‌ترین حادثه‌های تاریخ اسلام است و با این وجود، ایام فاطمیه همچنان مجال و غنیمتی برای حضور بیشتر قلب‌های ما فراهم می‌کند، مرهمی بر این سوگ بی‌پایان و آینه‌ای که ما را به تأمل و بازبینی در راه و رسم زندگی دعوت می‌کند، فرصتی که از خود بپرسیم، چقدر از راه، روش و بینش ایشان در زندگی به شکل عملی بهره گرفته‌ایم و به‌راستی آیا تاکنون به نهضت بیداری فاطمه(س) پیوسته‌ایم؟ این ایام، آکنده از این نغمه است که صدای دختر رسول خدا از پس قرن‌ها همچنان به گوش می‌رسد و ما را به بیداری فرا می‌خواند. آیا این صدا را شنیده‌ایم؟
نهضت این بانوی بزرگوار جهان اسلام، نهضتی‌ست برای بیداری و وجود روشنگرشان و مسیر این بیداری و عدالت را تا ابد برایمان روشن خواهد کرد، به امید آنکه از این نور زندگی‌بخش به‌درستی الهام بگیریم و به یاد بسپاریم که صدای حق، هرگز خاموش نخواهد شد، حتی اگر تمامی جهان در برابر آن سکوت کرده باشند.
حدیثه عطاپور، خبرنگار ایکنای خراسان رضوی
انتهای پیام
