امانت‌داری و صداقت از شاخص‌های شیعه علوی است

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، حجت‌الاسلام والمسلمین کاظم راشد یزدی، سخنران حرم مطهر رضوی، امروز 25 دی ماه در شامگاه ولادت امیرالمؤمنین(ع) در حرم مطهر رضوی اظهار کرد: در سالروز ولادت حضرت لازم می‌دانم چند نکته از دوران خلافت ظاهری امیرالمؤمنین(ع) عرض می‌کنم. روزی حضرت علی(ع) به انبار بیت‌المال رفتند تا عسل‌هایی که قرار بود بین مردم تقسیم شود را بررسی کنند، وقتی در بیت‌المال را باز کردند، متوجه شدند که یکی از مشک‌های عسل باز شده است، به رئیس بیت‌المال فرمودند: «چه کسی به این عسل دست زده؟» گفتند: «پسرتان، محمد بن حنفیه.» پاسی از شب گذشته بود که به دیدار حضرت آمد و فرمود: «سهم من فردا از عسل چقدر است؟»  گفت: دو ملاقه و بعد درخواست کرد که یک ملاقه را امشب به من بدهید، یک ملاقه را ماه دیگر  بدهید .

 

وی بیان کرد: امیرالمؤمنین(ع) علت را از فرزندش پرسید محمد بن حنفیه گفت که دیشب میهمانی داشتم و چیزی نداشتم به او بدهم، برای همین نصف سهم خود را برداشتم. آقا فرمودند: اگر کسی در شهر مهمان دارد و چیزی ندارد که به او بدهد، می‌تواند از بیت‌المال تقاضا کند، اما تو به عنوان پسر امیرالمؤمنین از این موضوع سوءاستفاده کردی، سپس فرمودند: اگر یک بار دیگر ببینم که قبل از دیگران به بیت‌المال دست زدی، با تو برخورد خواهم کرد.

 

راشدیزدی ادامه داد: امیرالمؤمنین(ع) خواهری داشت به نام ام هانی که هر دو از حضرت فاطمه بنت اسد بودند. این دو فرزند، علاقه شدیدی به هم داشتند، همانند علاقه زینب(س) و امام حسین(ع) و وقتی بیت‌المال پر شد، امیرالمؤمنین(ع) به هر زنی از زنان مسلمان هفت درهم می‌دادند که این مقدار را به خواهر خود و کنیز او نیز به اندازه مساوی دادند.

 

وی بیان کرد: خواهر امیرالمؤمنین(ع) پس از اینکه متوجه این تساوی شد نزد حضرت رفت و گفت: آیا در تقسیم بیت‌المال اشتباهی شده است، من هفت درهم و کنیز هم هفت درهم، من فرزند ابیطالب بن عبدالمطلب هستم و او کنیزی بیش نیست حضرت فرمودند: «این چه حرفی است که می‌زنی؟ من تمام قرآن را خوانده‌ام و در هیچ جای آن نوشته نشده است که فرزندان ابوطالب بر دیگران برتری دارند. برو، دیگر چنین حرفی نزن.

 

این سخنران حرم مطهر رضوی اظهار کرد: براساس آموزه‌های علوی عشقی که به فرزندان خود داریم نباید باعث شود که عدالت را زیر پا بگذاریم و باید این را در جامعه اصلاح کنیم و با آن شوخی نکنیم.

 

وی با اشاره به ابتدای خلافت امیرالمؤمنین(ع) گفت: در یکی از آن روزها برادرشان عقیل که عائله‌مند بود نزد ایشان آمد و گفت: من عائله دارم و درآمدی ندارم، حالا که تو خلیفه شده‌ای، دستی به سر ما بکش. حضرت فرمودند: من چقدر می‌توانم به تو کمک کنم؟ امشب کاروانی از شهر عبور می‌کند، برو راه را بر آن‌ها ببند و مالشان را غارت کن! عقیل گفت: دزدی در اسلام حرام است، حضرت فرمودند: این که تو می‌گویی دزدی، برای این است که من مال عده‌ای را برای خود بردارم، اما این کار من باعث می‌شود که در روز قیامت در برابر همه مسلمانان پاسخگو باشم و من حاضر نیستم چنین کاری بکنم.

 

وی تصریح کرد: از شهید اول صاحب لُمعه پرسیدند: شیعه علی کیست؟» گفت: شیعه، کسی است که قدم در جای قدم امیرالمؤمنین(ع) گذارد، سپس گفت: شیعه یعنی در کاری که به ما سپرده شده خیانت نکنیم، دروغ نگوییم و صداقت داشته باشیم. 

 

راشدیزدی همچنین به اهمیت تخصص و شایستگی در انجام وظایف اشاره کرد و گفت: باید از الگوهای رفتاری امامان به عنوان سرمشق استفاده کرد و ما نباید در امانتی که به ما سپرده شده خیانت کنیم و دروغ نگفتن و صداقت داشتن از علائم مؤمن واقعی است.

 

این کارشناس مذهبی گفت: امام صادق (ع) می‌فرمایند: طول رکوع و سجود کسی تو را فریب ندهد، یعنی صرف رکوع و سجود طولانی کسی، دلیلی بر تقوای او نیست، بلکه  صداقت، امانت‌داری و گذشتن از خود و دل نبستن به دنیا از نشانه‌های تقواست. اگر کسی کاری را که بلد نیست قبول کند خائن است و اینجاست که پیامبر(ص) می‌فرمایند خداوند لعنت کند کسی را که کاری را که بلد نیست، قبول کند و اگر کسی بخواهد کاری را قبول کند، اما آن را بلد نباشد، در اسلام قبول این مسئولیت مجاز نیست و او باید برود و یاد بگیرد، در غیر این صورت خائن است. 

 

وی بیان کرد: هر مسلمانی باید سه صفت داشته باشد و این صفات اگر با هم باشند عالی است وگرنه باز جای کار دارد: تخصص، مدیریت مکتبی و عمل به آن. اگر کسی کاری را بپذیرد که تخصص آن را ندارد، خائن است. اگر بپذیرد اما دلسوزانه عمل نکند هم خائن است، اینها حرف من نیست، بلکه لعنت خدا و پیامبر(ص) بر اوست و اگر می‌دانید که توانایی کاری را ندارید، آن را قبول نکنید، اما متأسفانه وقتی به کسی مسئولیتی پیشنهاد می‌شود، همه می خواهند آن را قبول کنند و بسیاری از بزرگان ما سال‌ها درس خوانده‌اند و گاهی اوقات حتی از یک شاگرد هم یاد می‌گیرند.

 

این کارشناس مذهبی اظهار کرد: امیرالمؤمنین(ع) در بیت‌المال بسیار سخت‌گیر بودند و حتی وقتی برادر نابینای ایشان تقاضای مال بی موردی کرد، ایشان با او برخورد کردند. امام علی(ع) می‌فرمود: خداوند مرا در این جایگاه قرار داده که خوراک و پوشاک من مانند فقیرترین فرد جامعه باشد و هدف ایشان این بوده که با دیدن زندگیشان، ما هم متوجه شویم و به یاد فقرا بیفتیم. ما باید به امیرالمؤمنین(ع) اقتدا کنیم و الگو بگیریم، چرا که بهترین الگو برای همه طبقات جامعه هستند.

 

راشدیزدی گفت: پیامبر(ص) نیز بهترین سرمشق برای ما هستند: «لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» پیامبر(ص) آمده‌اند تا دین را کامل کنند و ما باید از دستورات ایشان پیروی کنیم. دین ما هر چه را که سودمند است حلال و هر چه را که مضر است حرام کرده است. امام رضا(ع) می‌فرمایند هر کاری که سود داشته باشد حلال و هرچه ضرر داشته باشد حرام است و اگر ما واقعاً شیعه هستیم، باید از این دستورات پیروی کنیم.