به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، آدمی در طول حیات خود همواره نسبت به سرانجام دنیا دغدغه داشته است و سعادت او در دنیا از مسائل جدی بوده است، از طرفی در فرهنگ اغلب ادیان بزرگ، بهویژه ادیان ابراهیمی واژگانی چون نجاتبخشی در آخرالزمان بهشکل مشخص وجود دارد.
وجود اعتقاد به مصلح جهانی و منجی برای جامعه بشری سرمایهای مهم و ارزشمند است، زیرا حاکم شدن ناامیدی در افراد، سعادت فرد و جامعه را از جهات مختلف در معرض خطر جدی قرار میدهد.
منجیگرایی در ادیان بهویژه وجود مهدویت در اسلام، سبب میشود پیروان ادیان با امید و اعتقاد به پیروزی نهایی حق بر باطل در جهت کمک و یاری به مظلومان و حاکمیت دین الهی بر سراسر هستی دست از تلاش برندارند.
بر اساس آموزههای دین اسلام یعنی آیات و روایات، دوازدهمین امام شیعیان تنها کسی است که تمام جهان را از عدل و داد پر میکند همانگونه که از ظلم و جور پر شده است.
مهدویت از جهت داشتن ویژگیهای منحصر بهفرد یکی از مهمترین عوامل رشد جامعه دینی است از همین رو طرح و گسترش مناسب و صحیح آن در سطح جامعه سبب تعالی میشود، علاوه بر این وجود برداشتهای نادرست در زمینه مهدویت و مطرح شدن افکاری که از اندیشه ناب مهدویت انحراف دارند، ضرورت پاسداری از این اندیشه بنیادین اسلام را مضاعف میکند از همین رو در ادامه به آموزهها و منجی موعود در ادیان ابراهیمی و تلاش بشر برای داشتن آیندهای امیدوار کننده میپردازیم.
ادیان ابراهیمی و غیرابراهیمی
در تعریف از دین، دو دسته ادیان ابراهیمی و غیرابراهیمی داریم که همه پیروان ادیان سه گانه ابراهیمی یهودیت، مسیحیت و اسلام معتقد به پیروزی ایمان بر کفر، حاکمیت حق و عدالت و از میان رفتن نابرابری و ظلم در زمین هستند، درواقع زندگی و حیات در ادیان ابراهیمی با اعتقاد به ظهور منجی معنا و مفهوم پیدا میکند.
«ماشیح»، کلمهای عبری بوده و عنوان موعود میان یهودیان است که معادل فارسی آن «مسیحا» است، ماشیح بهمعنی مسحشده و یا تدهین شده به روغن مقدس است، این کلمه لقب پادشاهان قدیم بنیاسرائیل بوده است.
ماشیح انسانی معمولی و از اولاد بشر است که چهره غیرانسانی ندارد. برخلاف مسیحیان که موعود خود را تجلییافته خدا میدانند، ماشیح از نسل داوود و دارای قدرت کیهانی است و در واقع نیروی خارقالعاده ندارد. او یهودیزاده و از خاندان پادشاهان یهود است، میخواهد حکومت تشکیل دهد، میان همه اقوام داوری نهایی انجام داده، دایره فرمانرواییاش همه اقوام را شامل میشود و امتهای مشرک را نابود میکند، البته قوم یهود، بهخاطر سالها سرگردانی معتقدند که ماشیح به بنیاسرائیل قدرت جهانی میدهد.
میان اندیشمندان یهود در مورد تعیین و محاسبه یا نهی از محاسبه ظهور ماشیح اختلاف نظر وجود دارد، آن گروهی که برای ظهور ماشیح زمان تعیین میکنند چندین نظریه دارند و عدهای جهان را به سه دوره دو هزار ساله تقسیم میکنند و وقتی این زمان طی شد، ماشیح در آغاز هزاره هفتم خواهد آمد و جهان پایان مییابد.
عدهای هم معتقدند که ماشیح چهارصد سال بعد از ویرانی دوم اورشلیم ظهور میکند، اما 400 سال گذشت و ماشیح در آن تاریخ ظهور نکرد، این نظریه سبب امید در دلها شده بود و به جهت به حقیقت نپیوستن آن، یأس و ناامیدی در قوم یهود حاکم شد. البته ربّانیّون یهود مردم را از چنین پیشبینیهایی بر حذر میداشتند و توصیه میکردند مردم کارهای نیک انجام دهند زیرا آمدن ماشیح مشروط به کارهای نیک آنهاست.
موعود در منابع یهود
عهد عتیق، منبع مهّم یهودیان در آموزههایشان است که مشتمل بر 39 کتاب بوده و از جهت موضوع به سه بخش تورات و بخش تاریخی عهد عتیق که شامل 17 کتاب است، بخش حکمت، مناجات و شعر که مشتمل بر 5 کتاب است و بخش پیشگوییهای انبیا که مشتمل بر 17 کتاب است، تقسیم میشود.
در بخشهای کوتاه و اندکی از عهد عتیق اشاراتی به ماشیح شده است اما به صراحت بیان نشده است، همچنین در کتاب تلمود(کتابی بسیار بزرگ که احادیث و احکام یهودیان را دربردارد) از ماشیح که فردی از خاندان داوود است و امتهای مشرک را نابود میکند، صحبت میشود، فردی که بنیاسرائیل را به قدرت جهانی میرساند، بر اساس منابع یهود از زمانهای گذشته تاکنون افراد مختلفی برخاسته و ادعای مسیحایی سر دادهاند.
وضعیت جهان در عصر ظهور ماشیح
بر اساس منابع یهود، ظهور ماشیح در یهود در هفت مرحله رخ میدهد که در نهایت دنیای جدیدی آفریده میشود و اثری از گناهکاران و شیاطین باقی نمیماند، به اعتقاد یهودیان خداوند در آن زمان از اورشلیم آب شفابخش جاری میکند، در آن زمان فراوانی نعمت وجود دارد، شهرها آباد شده و در سراسر جهان صلح برقرار میشود.
در گزارشهای بعدی منجی در سایر ادیان ابراهیمی بررسی خواهد شد...