استاد قيم؛ گنجينه‌ای فراموش شده(2)
استاد قيم در زمينه آهنگ و نغمات قرآنی صاحب‌نظر است
گروه فعاليت‌های قرآنی: استاد قيم نظرات و تئوری‌هايی در زمينه آهنگ و نغمات داشت و در اين زمينه صاحب‌نظر بود؛ حتی ما در همان سال‌ها با سرپرستی ايشان يك گروه تواشيحی راه انداختيم و زير نظر ايشان تمرين می‌كرديم.
ضرب‌المثلی است كه می‌گويد:«از دل برود هر آن كه از ديده برفت»؛ اين ضرب‌المثل اين روز‌ها حكايت زندگی مردی است كه به اعتراف شاگردان و دوستانش روزی بنيانگذار تواشيح در ايران بوده است و امروز كم نيستند افرادی حتی از جامعه قرآنی كشور كه او را نمی‌شناسند.
«عباس امام‌جمعه» قاری و داور ممتاز قرآنی كشور در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، با بيان ضرب‌المثل فوق در وصف استاد قيم گفت: من از سال‌های 60 و 61 با ايشان آشنا شدم و قبل از آن هم اطلاعاتی از ايشان نداشتم چرا كه ايشان يك مرتبه به صحنه آمدند و داوری مسابقات در بخش صوت و لحن را برعهده گرفتند.
وی افزود: استاد قيم نظرات و تئوری‌هايی در زمينه آهنگ و نغمات داشت و در اين زمينه صاحب‌نظر بود؛ حتی ما در همان سال‌ها با سرپرستی ايشان يك گروه تواشيحی راه انداختيم و زير نظر ايشان تمرين می‌كرديم.
امام‌جمعه تصريح كرد: استاد قيم خودش متن عربی و شعر تواشيح را به ما می‌داد و خودش هم آهنگ‌گذاری می‌كرد و ما اجرا می‌كرديم.
اين داور قرآنی افزود: در آن موقع يكی از دوستان ما به نام شهيد «عبدالله مداح» عضو گروه تواشيحی بود كه زير نظر استاد قيم تشكيل داده بوديم؛ ايشان(شهيد مداح) در سال 65 در كربلای پنج شهيد شدند و به همين دليل اسم گروه را شهيد مداح گذاشتيم و با استاد قيم هم در ارتباط بوديم و تمرين می‌كرديم.
وی تصريح كرد: در سال‌های 65 و 66 هم چندبار ايشان را در كسوت داوری مسابقات قرآن ديديم اما از آن موقع به بعد ايشان به علت كهولت سن و بيماری قلبی به مسابقات دعوت نشدند.
عباس امام‌جمعه افزود: بعد هم داوری مسابقات قرآن عوض شد و از ايشان هم دعوت نشد و ما هم ديگر او را نديديم.
وی گفت: طبق اطلاعات كم و بيشی كه من از ايشان دارم، استاد قيم مدتی در خانه سالمندان بودند و بعد هم شنيديم كه فرزندانش او را به خانه منتقل كرده‌اند.
امام‌جمعه درباره ميزان تسلط استاد قيم بر نغمات و آهنگ‌ها تصريح كرد: استاد قيم در بحث تواشيح و در زمانی كه بحث نغمات و موسيقی در تواشيح و قرائت قرآن خيلی باب و مطرح نبود، صاحب نظر بود و تدريس می‌كرد.
وی افزود: قيم به كار خودش وارد بود و ما بهره‌های فراوانی از او برديم؛ ايشان در ايران بعد از انقلاب، پايه‌گذار تواشيح بود.
عباس امام‌جمعه گفت: يادم هست كه يك سفری را به مشهد مقدس به اتفاق چند تن از دوستان با ايشان رفته بوديم، ايشان گفت؛ بياييد يك گروه تواشيح تشكيل دهيد، ما آن موقع نمی‌دانستيم تواشيح چيست و ايشان بعد از آن كه برای ما توضيح داد ما يك گروه را زير نظر وی راه انداختيم. اول كار تواشيح با چنين حالتی شكل گرفت و به وجود آمد و بعدا گروه‌هايی مانند قدر و طه تشكيل شد.
وی افزود: چند سال پيش در جشنواره اذان و ابتهال صدا و سيما از وی تجليل كردند؛ وی آدم سرزنده، شاداب و خوش مشربی است و با وجود اين كه نزديك 90 سال سن دارد، هنوز هم توان دارند و اميدوارم ساليان سال از وجود ايشان بهره‌مند باشيم.
وی، بذله‌گويی و خوش‌برخوردی را ازديگر ويژگی‌های اين استاد برشمرد و تاكيد كرد: منش و رفتار وی به گونه‌ای بود كه ما دوست داشتيم با ايشان كار كنيم و تواشيح اجرا كنيم.
وی در پاسخ به اين سؤال كه چرا كسانی مانند استاد قيم كه ساليان درازی به عنوان پيشكسوت در امور قرآنی مطرح بوده‌اند، ناگهان به فراموشی سپرده می‌شوند و حتی فعالان جامعه قرآنی هم او را نمی‌شناسند، گفت: بله چون ايشان در يك موسمی ناگهان به صحنه داوری و تواشيح كشور آمد و قبلش هم از او خبری نبود؛ يك مرتبه آمد و سازمان اوقاف در داوری صوت و لحن از وی استفاده كرد.
وی افزود: آن موقع بحث نغمات و آهنگ‌ها مطرح نبود و قاريان مصری هم به ايران رفت و آمد نداشتند و به همين دليل مباحثی كه وی مطرح می‌كرد، منحصر به فرد بود و حتی خودش می‌گفت؛ قبل از انقلاب در راديو، برنامه اجرا كردم در حالی كه كارمند شركت نفت بود.
امام‌جمعه در پاسخ به اين سؤال كه شاگردان و اهالی جامعه قرآنی همچنين مسئولان جامعه قرآنی چه وظيفه‌ای در قبال شناساندن اين گونه افراد به جامعه دارند و تا چه حد در اين زمينه گام برداشته‌اند، تصريح كرد: اين گله هميشگی قراء و حفاظ بوده و هست، يك مثلی هست كه «ازدل برود هر آن كه از ديده برفت»، حالا ايشان پير و زمين‌گير و بستری شده و كسی سراغش را نمی‌گيرد.
وی افزود: البته ما هم كوتاهی كرده‌ايم و به علت بيماری كه دارند و مراعات حال ايشان به سراغش نرفته‌ايم.
امام جمعه تاكيد كرد: به هر حال آن گونه كه بايد و شايد برای اين افراد اهميت قايل نيستند؛ سازمان اوقاف و امور خيريه كه زمانی از ايشان استفاده می‌كرد الان او را فراموش كرده است.
وی در پايان گفت: متاسفانه اگر كسی كاری از دستش بربيايد و دستی برساند، تحويلش می‌گيرند و سراغش می‌روند اما اگر كسی كاری از دستش برنيايد و از كار افتاده شود، كسی سراغی از او نمی‌گيرد و اين گله هميشه باقی است.
مصاحبه‌كننده: علی فرج‌زاده ساری
«عباس امام‌جمعه» قاری و داور ممتاز قرآنی كشور در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، با بيان ضرب‌المثل فوق در وصف استاد قيم گفت: من از سال‌های 60 و 61 با ايشان آشنا شدم و قبل از آن هم اطلاعاتی از ايشان نداشتم چرا كه ايشان يك مرتبه به صحنه آمدند و داوری مسابقات در بخش صوت و لحن را برعهده گرفتند.
وی افزود: استاد قيم نظرات و تئوری‌هايی در زمينه آهنگ و نغمات داشت و در اين زمينه صاحب‌نظر بود؛ حتی ما در همان سال‌ها با سرپرستی ايشان يك گروه تواشيحی راه انداختيم و زير نظر ايشان تمرين می‌كرديم.
امام‌جمعه تصريح كرد: استاد قيم خودش متن عربی و شعر تواشيح را به ما می‌داد و خودش هم آهنگ‌گذاری می‌كرد و ما اجرا می‌كرديم.
اين داور قرآنی افزود: در آن موقع يكی از دوستان ما به نام شهيد «عبدالله مداح» عضو گروه تواشيحی بود كه زير نظر استاد قيم تشكيل داده بوديم؛ ايشان(شهيد مداح) در سال 65 در كربلای پنج شهيد شدند و به همين دليل اسم گروه را شهيد مداح گذاشتيم و با استاد قيم هم در ارتباط بوديم و تمرين می‌كرديم.
وی تصريح كرد: در سال‌های 65 و 66 هم چندبار ايشان را در كسوت داوری مسابقات قرآن ديديم اما از آن موقع به بعد ايشان به علت كهولت سن و بيماری قلبی به مسابقات دعوت نشدند.
عباس امام‌جمعه افزود: بعد هم داوری مسابقات قرآن عوض شد و از ايشان هم دعوت نشد و ما هم ديگر او را نديديم.
وی گفت: طبق اطلاعات كم و بيشی كه من از ايشان دارم، استاد قيم مدتی در خانه سالمندان بودند و بعد هم شنيديم كه فرزندانش او را به خانه منتقل كرده‌اند.
امام‌جمعه درباره ميزان تسلط استاد قيم بر نغمات و آهنگ‌ها تصريح كرد: استاد قيم در بحث تواشيح و در زمانی كه بحث نغمات و موسيقی در تواشيح و قرائت قرآن خيلی باب و مطرح نبود، صاحب نظر بود و تدريس می‌كرد.
وی افزود: قيم به كار خودش وارد بود و ما بهره‌های فراوانی از او برديم؛ ايشان در ايران بعد از انقلاب، پايه‌گذار تواشيح بود.
عباس امام‌جمعه گفت: يادم هست كه يك سفری را به مشهد مقدس به اتفاق چند تن از دوستان با ايشان رفته بوديم، ايشان گفت؛ بياييد يك گروه تواشيح تشكيل دهيد، ما آن موقع نمی‌دانستيم تواشيح چيست و ايشان بعد از آن كه برای ما توضيح داد ما يك گروه را زير نظر وی راه انداختيم. اول كار تواشيح با چنين حالتی شكل گرفت و به وجود آمد و بعدا گروه‌هايی مانند قدر و طه تشكيل شد.
وی افزود: چند سال پيش در جشنواره اذان و ابتهال صدا و سيما از وی تجليل كردند؛ وی آدم سرزنده، شاداب و خوش مشربی است و با وجود اين كه نزديك 90 سال سن دارد، هنوز هم توان دارند و اميدوارم ساليان سال از وجود ايشان بهره‌مند باشيم.
وی، بذله‌گويی و خوش‌برخوردی را ازديگر ويژگی‌های اين استاد برشمرد و تاكيد كرد: منش و رفتار وی به گونه‌ای بود كه ما دوست داشتيم با ايشان كار كنيم و تواشيح اجرا كنيم.
وی در پاسخ به اين سؤال كه چرا كسانی مانند استاد قيم كه ساليان درازی به عنوان پيشكسوت در امور قرآنی مطرح بوده‌اند، ناگهان به فراموشی سپرده می‌شوند و حتی فعالان جامعه قرآنی هم او را نمی‌شناسند، گفت: بله چون ايشان در يك موسمی ناگهان به صحنه داوری و تواشيح كشور آمد و قبلش هم از او خبری نبود؛ يك مرتبه آمد و سازمان اوقاف در داوری صوت و لحن از وی استفاده كرد.
وی افزود: آن موقع بحث نغمات و آهنگ‌ها مطرح نبود و قاريان مصری هم به ايران رفت و آمد نداشتند و به همين دليل مباحثی كه وی مطرح می‌كرد، منحصر به فرد بود و حتی خودش می‌گفت؛ قبل از انقلاب در راديو، برنامه اجرا كردم در حالی كه كارمند شركت نفت بود.
امام‌جمعه در پاسخ به اين سؤال كه شاگردان و اهالی جامعه قرآنی همچنين مسئولان جامعه قرآنی چه وظيفه‌ای در قبال شناساندن اين گونه افراد به جامعه دارند و تا چه حد در اين زمينه گام برداشته‌اند، تصريح كرد: اين گله هميشگی قراء و حفاظ بوده و هست، يك مثلی هست كه «ازدل برود هر آن كه از ديده برفت»، حالا ايشان پير و زمين‌گير و بستری شده و كسی سراغش را نمی‌گيرد.
وی افزود: البته ما هم كوتاهی كرده‌ايم و به علت بيماری كه دارند و مراعات حال ايشان به سراغش نرفته‌ايم.
امام جمعه تاكيد كرد: به هر حال آن گونه كه بايد و شايد برای اين افراد اهميت قايل نيستند؛ سازمان اوقاف و امور خيريه كه زمانی از ايشان استفاده می‌كرد الان او را فراموش كرده است.
وی در پايان گفت: متاسفانه اگر كسی كاری از دستش بربيايد و دستی برساند، تحويلش می‌گيرند و سراغش می‌روند اما اگر كسی كاری از دستش برنيايد و از كار افتاده شود، كسی سراغی از او نمی‌گيرد و اين گله هميشه باقی است.
مصاحبه‌كننده: علی فرج‌زاده ساری
مطالب مرتبط
