يادنامه «سقراط خراسان» در سايت تبيان منتشر شد
گروه فضای مجازی: سايت تبيان يادنامه «سقراط خراسان» را به مناسبت بيست و سومين سال‌گشت درگذشت محمدتقی شريعتی، مرد علم و جهاد، و به تعبير محمدرضا حكيمی «سقراط خراسان» منتشر كرد.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، در اين يادنامه آثار مختلف اين استاد بزرگ همچون امامت در نهج‌البلاغه، اصول عقايد و اخلاق شريعتی، تعليمات دينی، چرا حسين(ع) قيام كرد؟ كتاب‌شناسی شده است.
در اين يادنامه می‌خوانيم: «در خبرها بود كه پير دردمند ديار ديانت و دانایى محمدتقى شريعتى ساعت يك بعد از ظهر روز دوشنبه، سى و يكم فروردين‌ماه بناگاه چهره در نقاب خاك فرو كشيد و سر پر شور و جان شيفتهاش را بر آستان جاودانه جانان نهاد، اما براى ديدن درخشندگی پرتو عمر پر جهد و جهاد او كه سرانجام از چينه سنگين هشتاد و يك سالگى پريد چشمانى دورنگرتر از آنچه هست لازم است تا ياراى نگريستن به فلق دور دست آفتاب وجودش را داشته باشد.
آخر چگونه مىتوان به آسانى حال و هواى حيات مردى را حس كرد كه به تنهایى و گستاخى از ميان مرداب تاريك و عفن و دهشتناك جمود و جهل و هرزگى و شرك راهى تا صبح روشن فردا گشود و به آلودگى و آرايه زمان دامن نيالود.»
همچنين در خاطره‌ای از زندان شهيد علی شريعتی و مرحوم محمدتقی شريعتی می‌خوانيم: «استاد شريعتی (پدر دكتر علی شريعتی)، در زندان، سخت تحت شكنجه روحی قرار داشت، ايشان را مدتی به عنوان تنبيه از بند قبلی كه وضع بهتری داشت به بندی آورده بودند كه با زندانيان غير سياسی، معتاد، قاتل، هرزه، و دزد هم اتاق كرده بودند. وی در اثر ضعف جسمانی و روحی تا آن حد بيمار می‌شود كه مأموران، در حالی كه ايشان را روی شانه‌هايشان قرار داده بودند، به بيمارستان می‌برند. از اين رو هنگام انتقال ايشان به بيمارستان شايع شده بود كه استاد فوت كرده‌اند و خبر مرگشان در سطح زندان هم پخش شده و به گوش علی رسيده بود...»
علاقه‌مندان برای مشاهده اين ويژه‌نامه به نشانی سايت تبيان www.tebyan.net مراجعه كنند.
در اين يادنامه می‌خوانيم: «در خبرها بود كه پير دردمند ديار ديانت و دانایى محمدتقى شريعتى ساعت يك بعد از ظهر روز دوشنبه، سى و يكم فروردين‌ماه بناگاه چهره در نقاب خاك فرو كشيد و سر پر شور و جان شيفتهاش را بر آستان جاودانه جانان نهاد، اما براى ديدن درخشندگی پرتو عمر پر جهد و جهاد او كه سرانجام از چينه سنگين هشتاد و يك سالگى پريد چشمانى دورنگرتر از آنچه هست لازم است تا ياراى نگريستن به فلق دور دست آفتاب وجودش را داشته باشد.
آخر چگونه مىتوان به آسانى حال و هواى حيات مردى را حس كرد كه به تنهایى و گستاخى از ميان مرداب تاريك و عفن و دهشتناك جمود و جهل و هرزگى و شرك راهى تا صبح روشن فردا گشود و به آلودگى و آرايه زمان دامن نيالود.»
همچنين در خاطره‌ای از زندان شهيد علی شريعتی و مرحوم محمدتقی شريعتی می‌خوانيم: «استاد شريعتی (پدر دكتر علی شريعتی)، در زندان، سخت تحت شكنجه روحی قرار داشت، ايشان را مدتی به عنوان تنبيه از بند قبلی كه وضع بهتری داشت به بندی آورده بودند كه با زندانيان غير سياسی، معتاد، قاتل، هرزه، و دزد هم اتاق كرده بودند. وی در اثر ضعف جسمانی و روحی تا آن حد بيمار می‌شود كه مأموران، در حالی كه ايشان را روی شانه‌هايشان قرار داده بودند، به بيمارستان می‌برند. از اين رو هنگام انتقال ايشان به بيمارستان شايع شده بود كه استاد فوت كرده‌اند و خبر مرگشان در سطح زندان هم پخش شده و به گوش علی رسيده بود...»
علاقه‌مندان برای مشاهده اين ويژه‌نامه به نشانی سايت تبيان www.tebyan.net مراجعه كنند.
