آذر تاکید کرد:
وابستگی عمیق ادبیات کهن به قرآن/ شاعران جوان با قرآن مأنوس‌تر شوند
گروه ادب: یک محقق و استاد زبان و ادبیات فارسی گفت: ادبیات کهن ما از فردوسی گرفته تا سده‌های اخیر مشحون از توجه به آیات قرآن کریم بوده است که این موضوع باید سرلوحه شاعران امروز قرار گیرد.
امیر اسماعیل آذر، محقق، نویسنده و استاد زبان و ادبیات فارسی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه ادبیات کهن فارسی ما از فردوسی گرفته تا سده‌های اخیر مشحون از توجه به آیات قرآن کریم است، توضیح داد: به عنوان نمونه نظامی در سرودن اشعار نابش از مخزن قرآن کریم بهره زیادی برده و حقیقت این است که شاعران کلاسیک ایرانی نه تنها قرآن را می‌شناختند و می‌فهمیدند، بلکه با آن بسیار مأنوس بودند. حتی انوری نیز 90 بیت قرآنی دارد.
آذر گفت: 2000 بیت از اشعار فردوسی تحت تاثیر قرآن کریم سروده شده است. از جمله آنها می‌توان به بیت «بد و نیک هر دو ز یزدان بود/ لب مرد باید که خندان بود» اشاره کرد که به آیه وَإِن تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ یَقُولُواْ هَـذِهِ مِنْ عِندِ اللّهِ وَإِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَقُولُواْ هَـذِهِ مِنْ عِندِکَ قُلْ کُلًّ مِّنْ عِندِ اللّهِ (سوره نساء آیه 78) توجه دارد.
وی با تاکید بر اینکه تمسک به قرآن کریم رمز ماندگاری مثنوی است، تصریح کرد: بر اساس آیات قرآن کریم آنچه به خدا وصل است، ماندگار بوده و آنچه الهی نباشد محکوم به فنا می‌شود. خداوند بارها در قرآن کریم تاکید فرموده که آنچه نزد شماست از بین می‌رود و آنچه نزد خداست جاودان می‌ماند. بنابراین ماندگاری نام و آثار مولانا به دلیل تاثیرپذیری وی از قرآن کریم است.
این نویسنده و محقق ادبی با بیان اینکه ذهن مولانا با قرآن و حدیث آمیخته است، گفت: عطر خدا از هر یک از ابیات و عبارات مولانا استشمام می‌شود و روح و جان مخاطبان را تازه می‌کند.
این محقق تاکید کرد: شاعران جوان و نوجوان برای شعر گفتن باید دو کار را انجام دهند. اول اینکه پیشینه شعر را بدانند و به مرور به اشعار کهن فارسی از رودکی تا امروز بپردازند تا ببینند کجای ادبیات قرار دارند و دیگران چه کرده‌اند تا دچار تقلید نشوند.
وی گفت: همچنین شاعران جوان باید چندین بار قرآن کریم را با معنی و تفسیر مرور کنند و با قرآن کریم انس بگیرند به گونه‌ای که در سرایش شعر بتوانند از مضامین آیات استفاده کنند.
