ادبیات بازداشتگاهی انسانی‌ترین نوع ادبیات جهان است/ اسارت برای ما یک دانشگاه بود
کد خبر: 3535327
تاریخ انتشار : ۱۳ مهر ۱۳۹۵ - ۰۹:۰۶

ادبیات بازداشتگاهی انسانی‌ترین نوع ادبیات جهان است/ اسارت برای ما یک دانشگاه بود

گروه هنر: مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری کشور با اشاره به اینکه ادبیات بازداشتگاهی انسانی‌ترین نوع ادبیات جهان است، گفت: این ادبیات چون همراه با بیان دردها و رنج‌های اسرای جنگی است از محبوبیت بالایی میان همه ملت‌ها برخوردار است.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از کهگیلویه و بویراحمد، مرتضی سرهنگی، مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری کشور شب گذشته، 12 مهرماه در نشست نقد و بررسی کتاب «فتاح» از تولیدات حوزه هنری کهگیلویه و بویراحمد که همزمان با برگزاری کنگره ملی سرداران و ۱۸۸۰ شهید این استان در یاسوج برگزار شد، اظهار کرد: ادبیات بازداشتگاهی یکی از گونه‌های شناخته شده ادبیات جهان است.
وی ادبیات اردوگاهی که در آن به ذکر مصایب و سختی‌هایی که در زمان اسارت بر آنها رفته است می‌پردازند، را دارای سابقه در تاریخ ادبیات فارسی دانست و عنوان کرد: در ادبیات فارسی «حبسیه» برخی شاعران در همین‌گونه می‌گنجد و حتی قبل از این ادبیات در تاریخ و سیره ائمه اطهار نیز شاهد این نوع از ادبیات هستیم.
مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری کشور با بیان اینکه ادبیات بازداشتگاهی ادبیات بی‌مرزی است، افزود: ادبیات جنگ بی‌مرز است چون انسانی و مردمی است و فرقی نمی‌کند که جنگ در کدام جغرافیا اتفاق افتاده، بلکه آنچه پیونددهنده جنگ‌هاست، مشترکات انسانی است.
سرهنگی در ادامه بیان کرد: همه ملت‌ها این نوع از ادبیات و خاطرات را مطالعه می‌کنند و کنجکاو هستند بدانند که یک انسان در آن شرایط سخت زندان و بازداشت چگونه زندگی و چگونه آن دوران را سپری کرده است.
وی با اشاره به شرایط سخت اسرای ایرانی در بازداشتگاه‌های مخوف عراق، ابراز کرد: با وجود پرداختن زیاد به وضعیت و خاطرات اسرای ما در زندان‌های عراق تاکنون به وضعیت اسرای عراقی در زندان‌های ایران پرداخته نشده در حالی که در بررسی خاطرات آنها می‌توان به سرنخ‌های خوبی از آن چه که در جنگ و بعد از آن گذشت، پی برد.
این پیشکسوت ادبیات پایداری با بیان خاطراتی از دیدار با برخی اسرای عراقی در ایران، اضافه کرد: با شناخت ظرفیت برخی از اسرای عراقی، از این ظرفیت‌ها به شکل مطلوبی استفاده شد، ضمن اینکه برخی از آنها ظرفیت و استعداد هنری داشتند و در پاره‌ای موارد هنر و ظرفیت آنها موجبات آزادی‌شان از زندان را نیز فراهم کرد.
سرهنگی یادآور شد: گونه ادبیات بازداشتگاهی چون همراه با بیان دردها و رنج‌های اسرای جنگی است از محبوبیت بالایی در میان همه ملت‌ها برخوردار است و بیشترین ادبیاتی که از جنگ ترجمه می‌شود، نیز همین گونه است.
وی با بیان اینکه کتاب‌های خاطرات اسرا پر از رنج و دشواری بوده است، افزود: این گونه خاطرات بسیار ناب و در جامعه تاثیرگذار بوده و باید حوزه هنری کشور چاپ این کتاب‌ها را افزایش دهد.
مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری کشور ادامه داد: شاید برخی گمان کنند که چون تعداد اسرا محدود است و آنها نیز در اردوگاه‌های مشخصی بوده‌اند کتاب‌های با ادبیات اسارت تکراری می‌شود اما باید گفت که به اندازه هر اسیر می‌تواند خاطرات متفاوت وجود داشته باشد، زیرا انسان موجودی تک بعدی نیست و پیچیدگی فراوانی دارد.
همچنین، فتاح محمدی، معاون سیاسی ـ امنیتی استاندار کهگیلویه و بویراحمد نیز افزود: بعثی‌ها اگر هنری از اسیری می‌دیدند، او را شکنجه می‌دادند و یا می‌کشتند، ضمن اینکه تمامی تاکتیک‌ها، کارها و شکنجه‌های صدام برگرفته از غرب بود.
وی با بیان اینکه جنگ لایه‌ها و ابعاد مختلفی دارد، اظهار کرد: اگر اسرا روزهای متمادی بگویند و نویسندگان بنویسند، این خاطرات هرگز تمام نمی‌شوند و ادامه دارد.
محمدی با بیان اینکه ثبت و ضبط این خاطرات می‌تواند این گنج تمام نشدنی را  تکمیل کند، تصریح کرد: چاپ و ثبت این خاطرات اثرگذاری زیادی در جامعه دارد.
راوی کتاب فتاح با اشاره به اینکه اسارت برای ما یک دانشگاه بود، گفت: اسرای ما با عشق به انقلاب و امام(ره) این اسارت را ساختند.
captcha