بی‌توجهی و عدم حضور برخی مسئولان سبزوار در برنامه‌های قرآنی
گروه شهرستان‌ها: جامعه قرآنی در سبزوار غریب است و مظلوم. چرا که بسیاری از مسئولان شهرستان در جلسات قرآنی آنها حضور ندارند و آنان را نمی‌شناسند. شاید نمونه بارز این بی‌توجهی را در دهه فجر جاری بتوان دید که با وجود برگزاری دو برنامه قرآنی در دو روز متفاوت، اما خبری از حضور برخی مسئولان شهرستان نبود.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، جامعه قرآنی در سبزوار غریب است و مظلوم. چرا که بسیاری از مسئولان شهرستان در جلسات قرآنی آنها حضور ندارند و آنان را نمی‌شناسند.
عدم شرکت مسئولان شهرستان در مراسم قرآنی از جمله محفل انس با قرآن کریم که به یاد شهیدان مدافع حرم و شهدای آتش‌نشان 19 بهمن‌ماه سال جاری برگزار شد، نمونه‌ای از این بی‌توجهی است. مراسمی قرآنی که حتی یک نفر از مسئولان بنیاد شهید، آتش‌نشانی و دیگر مسئولان شهرستان به جز اداره تبلیغات اسلامی حضور نداشتند.
محفلی قرآنی به نام شهدای آتش‌نشان، بدون حضور مسئولان
این بی‌توجهی مسئولان در حالی جای گلایه دارد که در این همایش، مجریان برنامه مدعی بودند که آتش‌نشانی در برگزاری این مراسم کمک کرده است، اما متأسفانه کسی از این نهادها حضور نداشت. آیا کمک مالی آنان به این همایش، برای خشنودی کودکانی بود که در جلسه حضور داشتند یا مسئولان باید به احترام شهداء و قرآن در محفل شرکت می‌کردند؟
از طرفی همایش تجلیل از 71 حافظ و قاری قرآن و جمعی از پیشکسوتان، فعالان و نخبگان قرآنی این شهرستان در حالی همزمان با دهه فجر سال جاری و روز 21 بهمن‌ماه برگزار شد که علی‌رغم دعوت از مسئولان شهرستان، به غیر از دو نفر از مسئولان ادارات و مسئولان سپاه، هیچکدام از مسئولان شهرستان در این مراسم معنوی و قرآنی حضور نداشتند.
همچنین این عدم حضور مسئولان شهرستان آنچنان چهره ناخوشایندی داشت که دل پردرد فرمانده سپاه سبزوار در این مراسم تحمل سنگینی بی‌توجهی مسئولان را نداشت و گوشه‌هایی از حکایت مظلومانه فعالان قرآنی را بیان کرد.
حداقل انتظار از مسئولان؛ توجه و حضور در محافل قرآنی است
از برخی مسئولانی که برای افتتاح کوچک‌ترین پروژه‌ها جهت جلو دوربین رفتن، سر و دست می‌شکنند حداقل انتظار است اگر کمک مالی به مراسم قرآنی و حمایت از فعالان قرانی و حافظان نمی‌کنند با حضور خودشان در مجالس قرآنی به قرآن‌آموزان و کسانی که در راه قرآن بدون چشم‌داشتی قدم برمی‌دارند، دلگرمی بدهند.
برخی از این مسئولان همان افرادی هستند که در مراسم افتتاح بیمارستان حشمتیه سبزوار، وقتی یکی از بهترین قاریان قرآن سبزوار و دارای مقام کشوری برای تلاوت روی سن رفت، از آنها نام قاری قرآن را سؤال کردم که با تکان دادن سر گفتند، نمی‌دانند و او را نمی‌شناسند.
اگر این قاریان قرآن و حافظان، صاحب مقامی شوند، فورا به اسم فلان اداره ثبت می‌کنند که اداره آنها در مسابقات قرآنی برای او چه کرده است و تمام. دیگر هیچ وقت از او نامی برده نخواهد شد و سراغی نمی‌گیرند، مگر اینکه روزی برای مراسم ورود وزیری بخواهند از قاری قرآن استفاده کنند که در این موقع از ادارات مختلف پرس‌وجو می‌کنند تا بتوانند او را برای تلاوت قرآن در اول مجلس دعوت کنند.
حالا می‌توان فهمید که چرا جامعه قرآنی در سبزوار غریب است و مظلوم؟
عدم شرکت مسئولان شهرستان در مراسم قرآنی از جمله محفل انس با قرآن کریم که به یاد شهیدان مدافع حرم و شهدای آتش‌نشان 19 بهمن‌ماه سال جاری برگزار شد، نمونه‌ای از این بی‌توجهی است. مراسمی قرآنی که حتی یک نفر از مسئولان بنیاد شهید، آتش‌نشانی و دیگر مسئولان شهرستان به جز اداره تبلیغات اسلامی حضور نداشتند.
محفلی قرآنی به نام شهدای آتش‌نشان، بدون حضور مسئولان
این بی‌توجهی مسئولان در حالی جای گلایه دارد که در این همایش، مجریان برنامه مدعی بودند که آتش‌نشانی در برگزاری این مراسم کمک کرده است، اما متأسفانه کسی از این نهادها حضور نداشت. آیا کمک مالی آنان به این همایش، برای خشنودی کودکانی بود که در جلسه حضور داشتند یا مسئولان باید به احترام شهداء و قرآن در محفل شرکت می‌کردند؟
از طرفی همایش تجلیل از 71 حافظ و قاری قرآن و جمعی از پیشکسوتان، فعالان و نخبگان قرآنی این شهرستان در حالی همزمان با دهه فجر سال جاری و روز 21 بهمن‌ماه برگزار شد که علی‌رغم دعوت از مسئولان شهرستان، به غیر از دو نفر از مسئولان ادارات و مسئولان سپاه، هیچکدام از مسئولان شهرستان در این مراسم معنوی و قرآنی حضور نداشتند.
همچنین این عدم حضور مسئولان شهرستان آنچنان چهره ناخوشایندی داشت که دل پردرد فرمانده سپاه سبزوار در این مراسم تحمل سنگینی بی‌توجهی مسئولان را نداشت و گوشه‌هایی از حکایت مظلومانه فعالان قرآنی را بیان کرد.
حداقل انتظار از مسئولان؛ توجه و حضور در محافل قرآنی است
از برخی مسئولانی که برای افتتاح کوچک‌ترین پروژه‌ها جهت جلو دوربین رفتن، سر و دست می‌شکنند حداقل انتظار است اگر کمک مالی به مراسم قرآنی و حمایت از فعالان قرانی و حافظان نمی‌کنند با حضور خودشان در مجالس قرآنی به قرآن‌آموزان و کسانی که در راه قرآن بدون چشم‌داشتی قدم برمی‌دارند، دلگرمی بدهند.
برخی از این مسئولان همان افرادی هستند که در مراسم افتتاح بیمارستان حشمتیه سبزوار، وقتی یکی از بهترین قاریان قرآن سبزوار و دارای مقام کشوری برای تلاوت روی سن رفت، از آنها نام قاری قرآن را سؤال کردم که با تکان دادن سر گفتند، نمی‌دانند و او را نمی‌شناسند.
اگر این قاریان قرآن و حافظان، صاحب مقامی شوند، فورا به اسم فلان اداره ثبت می‌کنند که اداره آنها در مسابقات قرآنی برای او چه کرده است و تمام. دیگر هیچ وقت از او نامی برده نخواهد شد و سراغی نمی‌گیرند، مگر اینکه روزی برای مراسم ورود وزیری بخواهند از قاری قرآن استفاده کنند که در این موقع از ادارات مختلف پرس‌وجو می‌کنند تا بتوانند او را برای تلاوت قرآن در اول مجلس دعوت کنند.
حالا می‌توان فهمید که چرا جامعه قرآنی در سبزوار غریب است و مظلوم؟
مطالب مرتبط
