نویسندگان و افکار مختلف باید اجازه ظهور داشته باشند/ وظیفه نویسنده بیان حقایق است
گروه فرهنگی: یک نویسنده و پژوهشگر ادبیات فارسی گفت: اگر کشور و جامعه‌ای واقعاً دلسوز و آینده‌نگر و خواهان پیشرفت جامعه خود است، باید به نویسندگان و افکار مختلف اجازه ظهور بدهد.
صادق فلاحی، نویسنده و پژوهشگر ادبیات فارسی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از اصفهان، اظهار کرد: در قرآن کریم آمده است «ن وَالْقَلَمِ»؛ قسم به نون و قسم به قلم»، خداوند به قلم سوگند خورده و این نشان‌دهنده رسالت خطیر و بزرگ نویسندگان است.
وی افزود: فارغ از هر رنگ و حزبی، نویسندگان وظیفه دارند که حقایق را با پرهیز از مسائل اجتماعی از قبیل سیاست، فرهنگ و خرافه به اطلاع مردم برسانند و به مستندات محکم استناد کنند.
وی ادامه داد: ما نویسندگانی داریم که متاسفانه مطالبی که بیان می‌کنند، می‌تواند در مقوله خرافات قرار گیرد. به طور کلی وظیفه نویسنده بالا بردن سطح شعور و آگاهی خواننده در زمینه تخصصی خودش است، حال این مسئله که آیا در طول تاریخ این رسالت به درستی توسط نویسندگان انجام شده یا نه جای بحث دارد.
فلاحی جایگاه قلم و نگاشتن در قرآن را این‌گونه بیان کرد: در قرآن کریم به امور مختلفی سوگند یاد شده که یکی از آنها قلم و نویسندگی است و این نشان‌دهنده اهمیت فراوان آن در نزد قرآن کریم و در نزد بشر است.کلام خدا هم خود از قلم الهی ناشی شده و جزو محصولات قلمی محسوب می‌شود.
وی ادامه داد: در قرآن کریم می‌بینیم که تاکید فراوانی بر عقل و تعقل شده و کلمه عقل و مشتقات آن در قرآن کریم حدود 600 بار تکرار شده که دلیل بر تفکر برای خوب نوشتن است.
وی رابطه نوشتن و آزادی بیان را رابطه‌ای مستقیم دانست و ادامه داد: از زمانی که بزرگان آزادی سیاسی و دموکراسی را در دنیای غرب پایه‌ریزی کردند، بحث آزادی بیان و دموکراسی به مسئله‌ای مهم تبدیل شد. در کشور خودمان شروع و بروزآزادی بیان و نوشتن آزادانه از دوره مشروطه و همزمان با انقلاب مشروطه بود.
این محقق و پژوهشکر زبان و ادبیات فارسی افزود: بزرگان بسیاری مانند فرخی یزدی به خاطر آزادی بیان آسیب دیدند، زبان آنها را دوختند و تا زمانی که زنده بودند نشانه دوختن لب‌های آنها در صورتشان وجود داشت، چنین افرادی شهدای راه دموکراسی و آزادی هستند.
فلاحی شروع آزادی بیان در کشور ما را تحت تاثیر کشور ترکیه دانست و گفت: ترکیه در آن زمان رابط ایران و دنیای غرب بود و شاعران و نویسندگان این دوره تحت تاثیر آن قرار گرفتند.
وی ادامه داد: اگر کشوری واقعا دلسوز و آینده نگر و خواهان پیشرفت جامعه خود است، باید به نویسندگان و افکار مختلف اجازه ظهور بدهد و حتی علاوه بر تضمین‌های امنیتی و حقوقی، یارانه‌های مادی نیز برای آنها در نظر بگیرد تا بتوانند جامعه را به سمت شرایطی بهتر سوق دهند.
این نویسنده ادامه داد: یک نویسنده، شاعر یا هنرمند زمانی می‌تواند به اهداف خود برسد که این حمایت را داشته باشد و مانند یک انسان روشنفکر، یعنی انسانی که به هیچ دستگاهی وابسته نیست و خوب و بد قضاوت مردم برایش اهمیتی ندارد،گام بردارد.
فلاحی در توضیح آفت‌های نویسندگی گفت:آسیب‌ها و آفت‌های نویسندگی از مدت‌ها پیش به آن وارد شده است، اما شبکه‌های مجازی ضربه‌ای کاری بر پیکره نویسندگی عوام وارد کرده، عوامی که باید آموزش داده شوند.
این نویسنده ادامه داد: بنده به‌عنوان شخصی که در جامعه علمی هستم و شیوه نگارش دانشجویان را می‌بینم، از سال‌ها پیش شاهد این نقص بوده‌ام. متاسفانه نوع آموزش به‌گونه‌ای است که دانش‌آموزان از همان ابتدا در دوره‌های دبستان، راهنمایی و دبیرستان، شیوه نظام‌مند و مفیدی که باید به یک نویسندگی خوب منجر شود را فرانگرفته‌اند و متاسفانه با انبوهی از مشکلات مختلف نگارشی وارد دانشگاه شده و در دانشگاه هم انتظار می‌رود که آنها به عنوان دانشجوی عمومی در قالب دو یا سه واحد تمام مشکلاتشان را حل کنند.
فلاحی گفت: به‌عنوان دانشجوی تخصصی درس ادبیات، به این دلیل که آنها باید مطالب جدیدی بیاموزند، زمان به قدری کم است که بسیاری از مشکلاتشان باقی می‌ماند. من و همکارانم همواره شاهد بودیم که دانشجویان تخصصی و عمومی در مواردی چنان مشکلات بزرگی در نوشتن دارند که گاه به صورت مطالب طنز آمیز در فضای مجازی منتشر می‌شود.
وی ادامه داد:گاهی حتی می‌بینیم که متاسفانه این مشکلات گریبان‌گیر جامعه معلمین و اساتید هم شده است. من زمانی آسیب‌شناسی نامه‌نگاری مسئولان دانشگاه را در یکی از دانشگاه‌های کشور به عهده گرفتم و متاسفانه به این نتیجه رسیدم که حتی در میان اعضای هیئت‌علمی که رشته آنها ادبیات فارسی نیست، اشتباهات بزرگی در زمینه نگارش وجود دارد و این مسئله، یک مسئله پایه‌ای است و همان‌طور که گفتم شبکه‌های مجازی ضربه بسیار بزرگی که جبران آن بسیار سخت است، بر نویسندگی وارد کرده‌اند.
