حجتالاسلام مهدی گرجی، استاد حوزه و دانشگاه در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از اصفهان با بیان اینکه واژه دنیاطلبی فراوان در قرآن و کلام اهلبیت(ع) آمده است، اظهار کرد: غالبا از این واژه و خصوصیت اخلاقی مذمت شده است، کسانی که با سرعت و شدت و بیرحمانه دنبال رسیدن به مناصب و امکانات دنیایی هستند.
وی افزود: اگرچه این خصوصیت مورد مذمت قرار گرفته، ولی اصل استفاده از نعمتهای دنیا به صورت طبیعی و معتدل و برای رفع نیازهای انسان و اینکه زمینه موفقیت وی را در حیات دیگر فراهم کند، امری پسندیده است؛ چنانکه قرآن میفرماید چه کسی نعمتهای دنیا را بر شما حرام کرد.
حجتالاسلام گرجی ادامه داد: آنچه مورد مذمت قرار گرفته، این است که انسان تمام همت خود را در این دنیا مصروف کرده و از حیات دیگر غافل شود و برای رسیدن به امکانات و مناصب یا شهرت و ثروت دنیا، دست به اقداماتی بزند که او را از انسانیت خارج کند.
وی با بیان اینکه افراد دنیاطلب برای رسیدن به مقامات دنیوی، خود را به آب و آتش میزنند، گفت: افرادی که دنیاطلب نیستند، به وظیفه انسانی و الهی خود عمل کرده و اگر دنیا به آنها رو آورد، بر اساس تکلیف آن را میپذیرند، نه برای رقابت یا تفاخر یا بهرهبرداری بیشتر و یا اینکه بخواهند دیگران را از میدان به در کنند. به عبارت دیگر، در دنیاطلبان نوعی حرص فوقالعاده خطرناک و در افرادی که دنیاطلب نیستند، میل و رغبت برای خدمت به مردم و رسیدن به اجر و پاداش اخروی مشاهده میشود.
این استاد حوزه و دانشگاه خاطر نشان کرد: عقدههای روانی، محرومیتها، وضعیت نامطلوب تربیتی و وضعیت ویران اخلاقی جوامع بشری، عواملی هستند که باعث ایجاد حرص نسبت به دنیا در افراد میشود. در واقعه عاشورا، شخصی گوشوارههای کودکی را از گوشش میکشید و میگفت اگر من آن را به غنیمت نبرم، دیگری این کار را انجام میدهد، گاهی اشخاص چنین تفکرات منحطی پیدا میکنند.
وی اضافه کرد: از طرف دیگر، گاهی فضای جامعه به گونهای میشود که افراد میبینند اگر وارد بعضی از مسائل نشوند، از دیگران جا مانده و مورد مذمت اطرافیان قرار میگیرند و برای تظاهر و ریا و نشان دادن اینکه از عهده انجام بعضی از کارها برمیآیند، مرتکب دنیاطلبی میشوند؛ البته دستیابی به امکانات و مقامات و فرصتهای بیشتر، جاذبههایی دارد که افراد را به سمت خود میکشاند.
حجتالاسلام گرجی تصریح کرد: تهی شدن شخصیت انسان، دور شدن از خدا و ارتکاب گناهان بزرگ، از آثار و پیامدهای دنیاطلبی است و به فرموده امیرالمؤمنین(ع)، هر جا کاخی باشد، حتما در کنار آن کوخی نیز وجود دارد. دنیاطلبی باعث ایجاد فاصله طبقاتی، از بین رفتن روحیه اخوت و رواج روحیه کثرتطلبی، تنوعطلبی، شهوترانی و فزونطلبی در جامعه میشود.
وی با اشاره به راهکارهای رهایی از دنیاطلبی، بیان کرد: باید به افراد نسبت به گذرا و موقتی بودن دنیا هشدار و توجه آنها را به حیات اخروی و اخلاق و معنویت سوق داد و به کرامت انسانی دعوت کرد. وقتی روح افراد بزرگ شود و تعالی پیدا کند، دیگر متراژ خانه یا مدل ماشین برایشان مهم نیست و بسیاری از مسائل رفع میشود.