حجتالاسلام مهدی گرجی، استاد حوزه و دانشگاه در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از اصفهان اظهار کرد: یکی از موضوعات مهمی که در قرآن کریم و معارف اسلامی به صورت جدی مطرح شده و در واقع یکی از شاخصهای اساسی جهانبینی اسلامی محسوب میشود، نگاه به آینده و تفکر در مورد سرنوشت عالم و زندگی انسان در ابعاد فردی و جمعی است.
وی افزود: یکی از پدیدههایی که بشر همواره به آن میاندیشیده و از نگرانیها و دغدغههای بزرگ او محسوب میشده، مسئله مرگ میباشد. تمام تلاشهای بشر در رشته پزشکی نیز برای افزودن به طول عمر انسان است.
حجتالاسلام گرجی با بیان اینکه در منابع دینی و اسلامی به مرگاندیشی سفارش شده است، گفت: به تعبیر قرآن، همه انسانها مرگ را خواهند چشید و مرگاندیشی نتایج زیادی به همراه دارد، زیرا که فرد با اندیشیدن به مرگ، ناپایداری جهان را درک میکند و از طرف دیگر، یاد و اندیشه مرگ عامل کنترلکننده حرص و طمع و ظلم و تعدی در انسانها است. مرگاندیشی میتواند در مسائل تربیتی مؤثر باشد تا ما خود و فرزندانمان را برای یک زندگی جاویدان آماده کنیم.
وی تصریح کرد: در همه ادیان توحیدی یک نقطه مشترک وجود دارد و آن این است که مرگ پایان راه و نابودی انسان نیست و این جسم ماست که از بین میرود، ولی روح ما وارد یک حیات دیگر میشود و در آنجا اعمال ما مورد حسابرسی قرار میگیرد که اگر درست عمل کرده باشیم، آینده درخشانی خواهیم داشت؛ ولی در ادیان غیر توحیدی و مادیگرا، مرگ پایان زندگی انسان قلمداد میشود و بر این اساس باید نهایت لذت را در طول کوتاه زندگی تجربه کرد.
این استاد حوزه و دانشگاه خاطر نشان کرد: اندیشیدن در مورد آینده مسئله بسیار مهمی است و انسان همیشه باید آیندهنگر باشد. اندیشیدن به مرگ نیز نوعی آیندهنگری میباشد و باید به صورتی زندگی کنیم که برای مرگ آماده باشیم و مرگ ما را غافلگیر نکند.