کاهش آسیب‌های شعر آیینی با تبادل فرهنگی میان شاعران مسلمان
گروه ادب: برپایی نشست میان شعرای ایران، عراق و سایر کشورهای اسلامی و ادامه این روند در سال‌های آتی به فراگیر شدن فرهنگی منجر می‌شود که بسیاری از آسیب‌ها در زمینه اشعار آئینی را کاهش می‌دهد.
با توجه به فعالیت‌های انجام شده در راستای برقراری ارتباط میان شعرای ایرانی و عراقی به کوشش ستاد مرکزی اربعین، یکی از دستاوردهایی که در این راستا حاصل شده است، انتشار مجموعه مشترکی از اشعار شعرای دو کشور در آینده نزدیک است.
همچنین تهیه کلیپ شعر با تصویرگذاری، صوت، آهنگ عربی و ایرانی از دیگر محصولات برپایی این نشست‌های مشترک میان سرایندگان دو کشور به شمار می‌آید. از سویی مقرر شده است که شعرای عراقی برای ادامه برپایی نشست‌ها به مشهد بیایند تا این ارتباط همچنان حفظ شود و در سال‌های بعد نیز ادامه پیدا کند.
این اقدام فرهنگی میان دو کشور سبب تبادل اطلاعات و ایجاد ارتباط میان ادیبان، شعرا و فعالان فرهنگی ایران و عراق خواهد شد تا فرهنگ مناسب برای شعرای عراقی، همچنین لازمه‌های فرهنگی مورد نیاز ایرانیان بر پایه فرهنگ کشور مقابل به شاعران ایرانی منتقل شود.
در این راستا با تلاش‌هایی که صورت گرفته، تشکلی ایجاد شده است. این ارتباط میان شعرای ایران و عراق در سال‌های بعد ثمر خواهد داد. بسیاری از مضامینی که در شعر ایرانیان موجود است، در شعر شعرای عراقی دیده می‌شود که از آن جمله می‌توان به موضوع مقاومت، حماسه در عاشورا و ... یاد کرد که می‌توان آنها را رنگ و لعابی بیشتر بخشید.
اگر چه عاطفه در این راستا حائز اهمیت است، اما در عین حال نباید از موضوع حماسه غفلت شود. حماسه، خردورزی و معرفت‌آفرینی نیز در حوزه موضوعاتی جای می‌گیرد که باید در سرایش اشعار به آنها توجه شود.
رهبر معظم انقلاب نیز در این راستا تاکید کرده‌اند که مجالس امام حسین(ع) باید سرشار از معارف باشد و رویکرد مدرسه‌گونه به خود بگیرد، حماسه و عزت‌آفرینی در آن وجود داشته باشد و به موضوعات عاطفی و مرثیه‌سرایی منحصر نشود.
اگر چنین مواردی در تبادل اطلاعات میان شعرای دو کشور مورد توجه قرار گیرد، به گونه‌ای که مضامین ارزشمند ایران و عراق به شعرای کشور مقابل منتقل شود، حائز ارزش و اهمیت بسیار است.
البته این رویکرد قطعاً در کوتاه‌مدت ثمردهی مناسبی نخواهد داشت و به دور از انتظار است که چنین توقعی داشته باشیم، بلکه باید منتظر بود که این اشعار در طولانی‌مدت نتیجه و ماحصل مطلوب را داشته باشد.
با فراگیر شدن این اشعار در طولانی‌مدت، مجالس روضه‌خوانی، مدح و مرثیه نیز که محل بازخوانی این اشعار است، تحت تاثیر قرار می‌گیرند و این روند در مجالس و پس از آن در میان مردم نیز فراگیر می‌شود و به کاهش آسیب‌هایی چون قمه‌زنی و ... منجر خواهد شد.
البته نمی‌توان منکر این موضوع شد که امکان آن وجود دارد که چنین فرهنگسازی در کوتاه‌مدت نیز به بار بنشیند؛ همانند کتابخوانی که رشد فهم و شعور عمومی و دریافت‌های عقلانی و معرفت‌افزایی میان مردم را سبب می‌شود و به افزایش شناخت، تدبیر و استحکام پایه‌های زندگی منجر خواهد شد.
به قلم؛ آزاده غلامی
