روایتی از زندگی پزشکی که قلم‌نگار فرهنگ شد
گروه فرهنگی ــ رفیعی، پزشکی از منطقه خراسان‌جنوبی است که علاوه بر فعالیت در رشته تخصصی خود به دلیل علاقه به ادبیات، فرهنگ و تاریخ محلی، به خدمات فرهنگی نیز روی آورد و برای معرفی هرچه بیشتر مفاخر خراسان‌جنوبی تلاش بسیار کرده است.
به مناسبت روز قلم با دكتر محمود رفيعی از نویسندگان و مفاخر خراسان‌جنوبی هم کلام شدیم. او از جمله فرزانگان خراسان‌جنوبی است كه برای توسعه علم و فرهنگ و پاسداشت مفاخر این استان اهتمام فراوانی كرده است.
در واقع رفیعی برای پاسداشت فرهنگ و تاریخ این ملت که همان فرزانگان هستند، تلاش بسیاری کرده است. او با تلاش خود نگذاشته ميراث گذشته این منطقه به دست فراموشی سپرده شود.
محمود رفيعی آثار مختلفی نه تنها در حوزه این مفاخر و شناخت بیشتر خراسان‌جنوبی متشر کرده است، بلکه آثار علمی او نیز سعی کرده دردی از دوش جامعه بردارد.
او در هفتم دی‌ماه ۱۳۱۸ هجری شمسی در روستای درخش شهرستان درميان متولد شد. دوران كودكی تا قبل از دبستان را در درخش و درميان گذراند و تحصيل را در دبستان درخش شروع كرد و بعد به دبستان حكيم نزاری بيرجند رفت.
وی در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی می‌گوید: دوره دبيرستان را در دبيرستان‌های شوكتی بيرجند و البرز تهران گذرانم و زیر نظ. اساتیدی برجسته تحصیل کردم.
رفيعی ادامه داد: پس از اتمام تحصيل در مقطع دبيرستان، عازم كشور سوئيس شدم و در سال ۱۹۵۸ ميلادي مصادف با ۱۳۳۷ شمسی تحصيل در رشته پزشكی در دانشگاه ژنو را آغاز و در آن دانشگاه زیر نظر استادانی مانند پروفسور فرانچس كتی، پروفسور بيكل، پروفسور رودلر و پروفسور روتيس هوزر تحصیل کردم.
وی افزود: پس از اتمام دوره دكتری برای اخذ مدرک تخصص و ادامه تحصيلات عازم انگلستان شدم و به مدت سه سال در بيمارستان كودكان گريت اورموند در لندن نزد پروفسور ولف و يك سال نیز در شفليد نزد استاد طب كودكان مروفسور ايلينگ ورث، دوره طب اطفال را گذراندم و موفق به اخذ تخصص طب كودكان شدم.
وی پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۵۱ در دانشگاه تهران، مركز طبی كودكان دكتر اهری با درجه استادی بیماری‌های کودکان و رتبه ۲۶ از دانشگاه علوم پزشکی تهران با دانشگاه علوم پزشكی تهران بازنشسته شد.
آثار ایشان در حوزه‌های مختلف ۴۰ اثر بوده و سه اثری که در ۱۳۹۷ منتشر شده است شامل؛ گزارش‌های کنسولگری انگلیس در سیستان و قاینات ( جلد پنجم و ششم) و کوروش نامه اثر سالک است که به اهتمام دکتر محمود رفیعی چاپ و منتشر شده است.
دو اثر نیز در سال ۱۳۹۸ ترجمه و آماده برای چاپ است. این دو اثر ترجمه جلد اول و جلد دوم بوده که ستاد ارتش هند و انگلیس در حدود ۱۰۰ سال پیش گردآوری و منتشر کرده است.
جلد اول شرح حال رجال، قبایل و افراد در خراسان سیستان و قاینات است و جلد دوم شرح حال رجال قبایل و افراد در کل ایران.
رفیعی در حوزه تخصصی خود در زمینه بيماری‌های کودکان کتاب‌هایی را منتشر کرده و سعی کرده در راستای ارتقا دانش مردم گان بردارد.
رفیعی علاوه بر فعالیت در رشته تخصصی خود به دلیل علاقه به ادبیات، فرهنگ و تاریخ محلی، به خدمات فرهنگی نیز روی آورد و برای معرفی هرچه بیشتر مفاخر خراسان جنوبی تلاش بسیار کرده است. او با انتشار آثار علمی و ادبی در زمره خادمان علم و فرهنگ قرار گرفته است.
کتاب هایی که از او از علما و فرهیختگان این منطقه و یا برای عدم فراموشی گویش بیرجند که در واقع تجلی گر فرهنگ این منطقه است منتشر شده نشان از توجه خاص او به این منطقه و پاسداشت ارزش‌های آن دارد.
آثار
ديوان لامع یکی از کتاب‌های رفیعی است که مجموعه سروده‌های محمدرفيع بن عبدالكريم درمياني متخلص به لامع، شاعر عارف اواخر قرن يازدهم و اوايل قرن دوازدهم هجري شمسی است و در سال ۱۳۶۵ منتشر شده است.
واژه‌نامه گويش بيرجندی دیگر اثر ایشان است که شامل بيش از پانزده هزار انواع واژه‌ها، نام‌ها و تركيبات و اصطلاحات رايج در گويش بيرجند است كه با كوشش دكتر جمال رضايی جمع‌آوری و در سال ۱۳۷۲ چاپ و منتشر شده است.
زندگی و آثار نزاری نیز اثر دیگر ایشان است که كتابی تحقيقی بوده و درباره زندگی و آثار و آرای شاعر بزرگ ايرانی حكيم نزاری قهستانی با ترجمه مهناز صدری از روسی در سال ۱۳۷۰چاپ و منتشر شده است.
دیوان حکیم نزاری قهستانی در دو جلد، دستورنامه، سفرنامه، ازهر و مزهر، ادب نامه، نامه‌های منظوم و رباعیات و منظومه شب و روز از آثاری است که به استثنای منظومه شب و روز تمامی آن‌‌ها به اهتمام و تصحیح دکتر محمدد رفیعی منتشر شده است . از نزاری اثر منثور به دست نیامده است.
نامه‌های منظوم و رباعیات حکیم نزاری قهستانی، بررسی گويش بيرجندی واج‌شناسی(دستور)، بيرجندنامه، ديوان شيخ عبدالحسين فنودی، زندگی و اشعار سری ( بديع‌الزمان نوربخش) نیز از آثار دیگر ایشان است که در راستای معرفی فرهنگ و اندیشه مردمان این منطقه چاپ شده است.
تاریخ و فرهنگ هر منطقه، در واقع هویت آن منطقه را شکل می‌دهد و افرادی که در راستای زنده نگه داشتن این فرهنگ تلاش می‌کنند، در واقع هویت مردم منطقه را حفظ کرده‌اند. جامعه به افرادی که با قلم خود یک تاریخ را زنده نگه می‌دارند، نیاز دارد.
زهرا حمیدی، خبرنگار ایکنای خراسان‌جنوبی
انتهای پیام
