زمانی که مؤسسات قرآنی با هزاران امید و هدف برای تربیت نسل قرآنی قدم به عرصه میگذارند و در این راه با برگزاری کلاسهای آموزشی در همه رشتهها برای نوجوانان، جوانان و بزرگسالان فعالیت دارند، بسیارند عواملی که باعث رکود وعدم علاقهمندی نوجوانان و جوانان میشود.
هزینه و سرمایههای بسیاری برای آمادهسازی و تهیه تجهیزات داخلی و فضای مؤسسات قرآنی انجام میشود، اما متأسفانه استقبال کمتری نسبت به سالهای گذشته از سوی داوطلبان برای حضور در دورههای آموزشی شده است که خبرگزاری ایکنا این موضوع را طی گفتوگویی با برخی از مدیران مراکز قرآنی مورد بررسی قرار داده است.
امروزه با توجه به رشد فضای مجازی و گسترش گوشیهای همراه و برنامههای اندرویدی مختلف، اکثریت اقشار جامعه از کودک گرفته تا نسل نوجوان، جوان و بزرگسال همگی به نوعی خود را سرگرم این دستگاه جادویی کردهاند و خانوادهها نیز از ین امر مستثنی نبوده و بر وری برخی ازاعتقادات و گرایشهای معنوی آنان تأثیر گذاشته است.
از آنجایی که مؤسسات قرآنی به عنوان بازوهای اجرایی فعالیتهای قرآنی در جامعه تشکیل شدهاند و در این راستا با اجرای برنامههای متنوع معنوی و قرآنی تلاش دارند که بتوانند نسلی قرآنی تربیت کنند، اما طی سالهای اخیر متأسفانه استقبال کمی از آموزشهای قرآن در مؤسسات و مراکز قرآنی صورت گرفته است که بررسی میشود.
غلامحسین جهانگیری خوانساری، مدیر مؤسسه بیان جاوید اسلامشهر در گفتوگو با ایکنا؛ با بیان این موضوع گفت: مؤسسه بیان جاوید از نظر امکانات و آموزش تاکنون موفقیتهایی را کسب کرده و قرآنآموزان توانمندی را تحت پوشش قرار داده است، اما با توجه به امکانات آموزشی و خدمات این مرکز، متأسفانه استقبال کمتری نسبت به سالهای گذشته از این آموزشها صورت گرفته است.
بروز و ظهور هجمههای فرهنگی، تغییر الگوها، ناآگاهی خانوادهها، رشد و تبلیغ کلاسهای غیر قرآنی همچون رباتیک، زبان انگلیسی، فوتبال، عدم انسجام در نهادهای قرآنی و متولیان قرآن و ... از دیگر مباحثی است که باعث ریزش علاقهمندان شده است.
مسئولان که خود به عنوان متولیان قرآنی در رأس قرار دارند، باید بدون شک، به عنوان الگویی مناسب در راستای ترویج فرهنگ قرآن و ارائه راهکارهای مناسب قرار گیرند. اگر هر یک از مؤسسات بخواهند به تنهایی و به صورت جزیرهای به کنکاش این مسئله بپردازند و راه حلهایی را در این جهت ارائه کنند، امکانپذیر است اما باید به وضعیت کف جامعه توجه کرد و درسطح کلان این موضوع را بررسی و ضعف موجود را برطرف کرد.
مهری تاجیکخواه، مدیر مؤسسه شاخه طوبی وارنا ورامین گفت: مؤسسه قرآنی شاخه طوبی در زمینههای مختلف اخلاق قرآنی، احکام شرعی، حفظ قرآن کریم، تفسیر و ... برای همه مقاطع سنی مخصوصاً بزرگسالان برنامههایی را اجرا میکند اما استقبال کمی صورت میگیرد که میتوان به نبود هزینه و اختصاص اندک بودجه به بحث قرآن اشاره کرد.
با توجه به اینکه حمایتهای مالی و اختصاص بودجه به بحث قرآنی اندک است و مؤسسات نمیتوانند برای تشویق و ترغیب قرآنآموزان دیگر راهکارهای جذابی را انجام دهند، این امر میتواند یکی ازعلتهای ریزش تعداد علاقهمندان باشد. اگر در کنار مباحث آموزشی، برگزاری نمایشگاه، همایش، اردو و دیگر موارد تشویقی صورت گیرد، نوجوانان با علاقهمندی بیشتری میتوانند به دنبال آموزشهای معنوی نیز سوق پیدا کنند.
بسط و گسترش فضای مجازی و استقبال خانوادهها از این موضوع همواره چالشی است که در سطح جامعه مطرح بوده است. در فضای مجازی شاهد هستیم که موارد بسیاری با موضوعات متنوع برای کاربران به راحتی در دسترس است و همچنین، شاهد سایتهای قرآنی نیز هستیم اما اگر تولید محتوای مناسبی برای سایتهای قرآنی به وجود بیاید و آموزشهای معنوی در قالب و الگوی مناسبی صورت گیرد، بدون شک خانوادهها به ترویج الگوهای مناسب برای نوجوانان و فرزندان خواهند پرداخت.
یکی دیگر از عواملی که میتواند باعث کاهش داوطلبان باشد، جابجایی مکان مؤسسات قرآنی است که همان نبود هزینه و بودجه باعث این رویکرد میشود و نبود ثبات و شناخت یک مؤسسه در یک منطقه و محله، هیچ انگیزهای را برای نوجوانان ایجاد نمیکند که به دنبال مؤسسه جدیدی باشد.
بدرالسادات نقوی، مدیر مؤسسه نورالقرآن اصفهان نیز تصریح کرد: این مرکز آموزشی از ظرفیتهای بالایی برخوردار است، اما با استقبال کم جوانان مواجه هستیم. این مرکز در حال حاضر با سرمایهگذاریهایی که انجام شده، امکان برپایی ۱۰ کلاس آموزشی را با حضور مربیان مجرب دارد، اما استقبال کمی صورت گرفته است که بنده علت آن را هجمههای فرهنگی، که در کشور در حال گسترش است، میدانم.
هجمههای فرهنگی، عدم اطمینان جوانان به مسئولان، گسترش فضای مجازی، کمرنگ شدن بحث آموزش قرآن و ... باعث ریزش در کلاسهای آموزشی شده است. گفتار و رفتار مسئولان باید رنگ و بوی قرآنی به خود گیرد. تغییر سبک زندگی، اخلاق قرآنی، الگوهای مناسب و ... میتواند از عواملی باشد که جوانان و بزرگسالان را به سمت و سوی معارف قرآن سوق دهد. همچنین، زیرساختهای مناسب، منصوب شدن یک نهاد و متولی قرآنی و ... میتواند به عنوان راه حلهای این مسئله باشد.
انتهای پیام