استاد علی صفایی حائری در یکی از سخنرانیهای خود درباره امامت میگوید: پیرامون مسئله غدیر، امام مهدی (عج) و یا امامت، از آنها تاریخی گفتگو نکنیم. غدیر یک قطعهی تاریخی نیست، یک نوع نگرش است. تو از حکومت چه توقعی داری؟ اگر از حکومت در حد پاسداری و پرستاری بخواهی، یعنی این نگرشی که انسان متمدن و مترقی امروز دارد، از حکومتش خدمات عظیمی را میطلبد. اگر مادامی که در این حد حادث باشی و هدف داشته باشی خواه و ناخواه به امامت نمیرسی، ولی وقتی که تو از حاکمت آموزش را خواستی، میخواهی به تو بیاموزد که چگونه نگاه، تفکر، سلوک، با چه مرکبی از معرفت، از محبت، از عمل، از بلا، از عجز و اعتصام با چه وسیلهای پرواز خودت را آغاز کنی وقتی این مجموعه را فهمیدی متوجه میشی چه در تنهاییت و چه در روابطتت مجتاج به اسوه ای، امام و جلوداری هستی.