رویین‌تن: شعار سیما در سبک زندگی با عملش تناقض دارد / مجری خارجی‌پوش کالای ایرانی تبلیغ می‌کند!
علی رویین‌تن معتقد است: متأسفانه تلویزیون راهی را پیش گرفته که باعث می‌شود مردم بیشتر از ساده‌زیستی واقعی دور شوند، چون رفتاری که از سیما مشاهده می‌کنند متناقض است.
علی رویین‌تن، کارگردان سینما و تلویزیون، در گفت‌و‌گو با ایکنا، تعریف خود را از ساده‌زیستی چنین تشریح کرد: برای ساده‌زیستی تعاریف بسیاری وجود دارد که در برخی از آنها متمایل شدن به فقر به معنای ساده‌زیستی است. بهترین توصیفی که برای این واژه می‌توان داشت این است که استفاده از امکانات مادی در حدی که به آن نیاز داریم قادر است ما را به سمت ساده‌زیستی واقعی هدایت کند، ولیکن آنچه امروزه در زندگی آحاد جامعه دیده می‌شود مغایر با شریعت اسلام و آل علی(ع) است. متأسفانه در تلویزیون و دیگر رسانه‌ها، تبلیغ زندگی لاکچری جزء اولویت‌هاست. در این شکل زیست، عقل‌ابزاری در اولویت است. در عقل‌ابزاری به مردم گفته می‌شود زندگی در خانه‌های آن‌چنانی و استفاده از اتومبیل‌های گران‌قیمت، بهترین روش گذران عمر است.
این سینماگر متذکر شد: تعریف دیگری که برای زندگی لاکچری می‌توانم بیان کنم نوکیسگی است که گریبان بسیاری از ما را گرفته و درد‌آور است که آرمان بخشی از ایرانیان، آنتالیای ترکیه می‌شود و دیگر توقع ساده‌زیستی انتظاری بیجاست.
اشتیاق نسل جوان به زندگی اشرافی
این فیلمساز جوانان را مخاطبان اصلی زندگی لاکچری خواند و ابراز کرد: نسل جوان، بیشترین مخاطب زندگی اشرافی است، زیرا اولاً جوانان به دلیل ارتباط با فضای مجازی، شیفته چنین زندگی‌ای شده‌اند. ثانیاً به دلیل محدودیت سنی، زندگی انقلابی گذشته را تجربه نکرده‌اند. پس تصویری از گذشته ندارند و فکر می‌کنند هر چه در آرمان‌هایشان است در این شکل زندگی خلاصه می‌شود.
بیشتر بخوانید:
وی اضافه کرد: جالب است بدانید اگر در غرب فردی بیش از نیازهای طبیعی به دنبال امکانات زندگی باشد مورد نکوهش واقع می‌شود. برای مثال یک خانواده دونفره هیچگاه از وسیله‌ای استفاده نمی‌کند که داشتنش الزامی ندارد. همچنین، در غرب نیز لاکچری‌ها وجود دارند با این تفاوت که توده مردم دنباله‌روی آنها نیستند، اما در ایران، مردم زندگی آرمانی خود را در زیست لاکچری‌ها جستجو می‌کنند.
کارگردان فیلم «دل‌شکسته» با نقد از فرهنگ دلالی در جامعه گفت: نقدهای من به جامعه امری نیست که بخواهیم آن را کتمان کنیم. برای مثال وقتی می‌بینیم با بالا و پایین شدن دلار، مردم برای خرید یا فروش به صرافی‌‌ها هجوم می‌برند و همچنین همه اعضای خانواده برای خرید خودرو ثبت‌نام می‌کنند، این امر نشان می‌دهد که آنچه در جامعه امروز ملاک است هیچ ربطی به ساده‌زیستی ندارد و تنها زندگی مادی و دلالی را مدنظر دارد. این معضل نیز برطرف نخواهد شد جز اینکه در حوزه فرهنگ تغییرات اساسی پیش آید.
تضاد برنامه‌های تلویزیون با ساده‌زیستی
رویین‌تن تصریح کرد: متأسفانه تلویزیون راهی را پیش گرفته که باعث می‌شود مردم بیشتر از ساده‌زیستی واقعی دور شوند، چون رفتاری که از سیما مشاهده می‌کنند متناقض است. بگذارید مثالی بزنم. وقتی یک مجری درباره تولید ملی حرف می‌زند ولی خود لباس خارجی بر تن دارد، مسلم است که مردم از این شکل تبلیغ منزجر می‌شوند. نمونه دیگر وسیله نقلیه مدیران است. آنها حرف از ساده‌زیستی می‌زنند، اما همه آنها ماشین‌های آن‌چنانی سوار می‌شوند.
وی برنامه‌های آشپزی تلویزیون را اوج بی‌کفایتی توصیف کرد و متذکر شد: در برنامه‌های آشپزی، مواد مورد نیاز غذایی که پخت آن آموزش داده می‌شود، به اندازه‌ای گران است که بخش عظیمی از مردم قادر به تأمین آن نیستند! پس باید از مدیران سیما سؤال کرد اگر مردم می‌توانستند اقلامی را که در آشپزی‌های استفاده می‌شود تهیه کنند دیگر نیازی نبود که آن برنامه‌ها را تماشا کنند.
کارگردان «زمهریر» بهانه‌هایی چون در‌آمدزایی را عذر بدتر از گناه دانست و تصریح کرد: اگر از مدیران سیما درباره دلیل تبلیغات نامناسب تلویزیون سؤال پرسیده شود، مطمئناً خواهند گفت که مجبور به این کار هستند، چون باید نیازهای مالی رسانه ملی را تأمین کنند. این موضوع به نظرم توجیهی مقبول نیست، اینکه این تعداد شبکه تلویزیونی داشته باشیم مقبول نیست به‌ویژه که تمام شبکه‌های داخل دولتی هستند. در خارج از کشور شبکه‌های خصوصی وجود دارد، بنابراین هزینه‌های اضافی نیز به دولت تحمیل نمی‌شود، اما ما راه را برای شبکه‌های خصوصی بسته‌ایم و می‌خواهیم تنها رسانه موجود باشیم. این رویکرد هزینه‌بر است و دستاورد آن نیز مطلوب نیست.
دهه شصت، تصویرگر گوشه‌ای از ساده‌زیستی
این فیلمساز با تکیه بر اینکه ساده‌زیستی مطلوب را در ابتدای انقلاب تجربه کرده بودیم، بیان کرد: رسیدن به ساده‌زیستی امری محال نیست، چون در دهه 60 ما این شکل زندگی را تجربه کرده بودیم، اما متأسفانه هر اندازه از آن دوران دور شدیم آن شکل زندگی به فراموشی سپرده شد. در آن مقطع احتکار و گران‌فروشی جدا از مجازات قانونی، رفتاری زشت بود که در جامعه تصویر بسیاری بدی داشت، اما امروز به چه دیدی به آنها نگاه می‌شود؟
وی در انتهای این گفت‌و‌گو تأکید کرد: اگر به دنبال الگو برای زندگی هستیم می‌توانیم از الگوهای ایرانی و دینی استفاده کنیم، چون اگر در فرهنگ ایرانی دقیق شویم به ساده‌زیستی خواهیم رسید و همچنین اگر بخواهیم زندگی شرعی و رفتار امیرالمؤمنین(ع) را ملاک قرار دهیم باز به ساده‌زیستی خواهیم رسید.
انتهای پیام
