به گزارش ایکنا، به نقل از روابط عمومی واحد سلامت اجتماعی مرکز بهداشت استان اصفهان، زهرا امینی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و سرپرست واحد سلامت اجتماعی مرکز بهداشت استان، امروز، هشتم فروردینماه، تابآوری را مجموعه مهارتهایی برای مواجهه صحیح با شرایط دشوار زندگی، حفظ آرامش درونی و کسب سازگاری مناسب با مسائل و مشکلات موجود در پیرامون خود، برشمرد و اظهار کرد: امروزه خانوادههای ایرانی با مسائل متعددی اعم از افزایش تورم و کاهش قدرت خرید، بیکاری، مصرفگرایی و افزایش سطح توقعات در بعد اقصادی و فردگرایی، استقلالطلبی و آزادیخواهیهای افراطی در بعد روانی و اجتماعی دست و پنجه نرم میکنند که تقویت مهارت تابآوری به حل و فصل درست این مسائل کمک میکند.
وی با بیان اینکه بسیاری از تعارضات زناشویی ناشی از عدم مدیریت صحیح هیجانات و برخوردهای شتابزده و افراطی در مواجهه با مشکلات خانوادگی است، تصریح کرد: افراد تابآور، درک درستتری از هیجانهای خود دارند و در هنگام بروز احساساتی نظیر خشم و برانگیختگی عصبی یا ناکامی، شکست و سرخوردگی، به جای برون ریزی یکباره هیجانات خود و ایجاد مشاجره با همسر و فرزندان، تحمل و بردباری به خرج داده و پس از کسب آرامش درونی، به بررسی دقیق مشکل و پیدا کردن راه حلهای منطقی برای آن میپردازند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، آموختن مهارت حل مسئله را یکی از عناصر مهم تابآوری دانست و خاطرنشان کرد: همه زوجین در سالهای زندگی مشترک با مسائل و مشکلات گوناگونی مواجه میشوند، اما برخی با اتخاذ شیوه صحیح حل مسئله، به واکاوی مشکل، یافتن راه حلهای منطقی و رفع و رجوع مسئله میپردازند و برخی دیگر با واکنشهای تند و هیجان زده، به سرعت، به سمت متارکه و جدایی پیش میروند.
این متخصص پزشکی اجتماعی، گفتوگو، همدلی و ایجاد روابط اجتماعی گسترده را از دیگر مهارتهای مهم تابآوری عنوان نمود و اظهار کرد: افراد برخوردار از مهارت تابآوری، در هنگام مواجهه با مشکلات شغلی، اجتماعی و خانوادگی، در وحله نخست، به گفتوگو با طرف مقابل اعم از همسر، کارفرما، دوست و... پرداخته و درصدد حل تعارضات پیش آمده و بهبود روابط بین فردی برمیآیند و در مرتبه بعد، چنانچه به کمک دیگران نیاز باشد، ضمن برقراری ارتباط صمیمانه با نزدیکان خود یا متخصصین امر، از آنها درخواست مشورت و همفکری مینمایند، از این رو با اتکا به اندیشه و تجارب دیگران، مشکلات پیش آمده را به راحتی رفع و رجوع میکنند.
امینی، اعتماد به نفس بالا و دارا بودن هویت مستحکم را یکی از عوامل مؤثر در افزایش تابآوری ذکر نمود و افزود: افرادی که از اعتماد بهنفس بالا و هویت استواری برخوردارند، در هنگام رویارویی با مسائل زندگی، احساس ضعف و ناتوانی نمیکنند، بلکه با تکیه بر تجارب و تواناییهای خود، به جای یاس و افسردگی، به مقابله با شرایط پیش آمده و از میان برداشتن موانع میپردازند.
وی ادامه داد: افراد دارای هویت مستحم همچنین، خود را حق به جانب و مبرا از خطا و اشتباه نمیدانند و در هنگام بروز تنشهای بین فردی در زندگی مشترک یا محیطهای شغلی، به سادگی اشتباه خود را پذیرفته و فضا را به سمت صمیمیت و وفاق بیشر پیش میبرند.
سرپرست واحد سلامت اجتماعی مرکز بهداشت استان، فرافکنی، غفلت از خود و ربط دادن مشکلات به عوامل بیرونی را از جمله رفتارهای نابالغانه در مواجهه با مسائل زناشویی ذکر و تصریح کرد: افراد فاقد مهارت تابآوری در هنگام مواجهه با مشکلات، موضوع را از محیط خانه فراتر برده و والدین و خواهر و برادرهای خود و همسرشان را نیز درگیر مسئله میکنند که این امر، جایگاه و شأنیت آنها را تنزل داده و زمینه را برای دخالتهای مستمر دیگران فراهم میکند.
وی تحلیل درست از مسائل و پرهیز از اغراق و فاجعهسازی را عاملی مهم در حفظ زندگی مشترک و رسیدن به آرامش و تفاهم ذکر نمود و خاطرنشان کرد: تقویت تابآوری موجب میشود افراد به جای اغراق در تحلیل مشکلات که حاصل آن، مواجه شدن با احساس ضعف، اضطراب و ناتوانی است، به مشکلات پیش آمده به عنوان یک فرصت برای کسب تجارب جدید نگاه کنند و مهارتهای خود را در رویارویی با مسائل، به شدت افزایش دهند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، توکل، خوش بینی و معنویت را از دیگر عوامل مؤثر در تابآوری و سازگاری بهتر با مشکلات زندگی برشمرد و تأکید کرد: امید به بهبود شرایط، اتکا بر معنویت و انجام مناسک دینی نظیر توکل، توسل و دعا از فشارهای روانی افراد کاسته و آنها را در رویارویی با مسائل زندگی مقاومتر میکند.
سرپرست واحد سلامت اجتماعی مرکز بهداشت استان، درس مهارتهای زندگی در مدارس، کلاسها و کارگاههای آموزشی در دانشگاهها، جلسات آموزشی پیش از ازدواج در مراکز بهداشت و نشستهای مشاوره فردی و گروهی در مراکز مشاوره شهر را از جمله ظرفیتهای مناسب برای آموختن مهارت تابآوری به افراد دانست و یادآور شد: هرگونه تلاش برای انتقال این مفاهیم به زوجین، به منزله سرمایهگذاری عظیمی است که بنیان خانوادهها را حفظ نموده و از بروز هزینههای مادی و معنوی ناشی از طلاق و از هم گسیختگی خانوادهها پیشگیری میکند.
انتهای پیام