نزدیک شدن به معرفت الهی در گرو برداشته شدن حجاب‌هاست
مدرس خارج فقه و اصول حوزه خراسان گفت: اگر انسان آن دسته از حجاب‌هایی که به واسطه امیال و آرزوها بر روی قلب او شکل گرفته را بردارد، قطعا هیچگونه شک و تردیدی را به خود راه نخواهد داد و در این مسیر یک مرحله به خداوند نزدیک‌تر می‌شود.
به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی زمانی فرد، مدرس خارج فقه و اصول حوزه علمیه خراسان، شامگاه گذشته هشتم اردیبهشت‌ماه در چهاردهمین جلسه از سلسله جلسات رمضانی با موضوع «شرح دعای ابوحمزه ثمالی» که به صورت وبینار برگزار شد، در ادامه شرح این دعای شریفه اظهار کرد: در ادامه توضیح فراز ششم این دعای شریفه که در جلسات گذشته راه‌های معرفت‌االله بیان شد، سومین راه شناخت خداوند شهود است و این راه نیز مانند دو راهی که در جلسات گذشته به آن‌ها اشاره شد، سه بحث دارد.
بیشتر بخوانید:
- درک حقیقت‌الوجودی خداوند در پرتو باور به واقعی بودن عالم
- انسان از چه راه‌هایی می‌تواند به شناخت خداوند دست پیدا کند؟
وی گفت: همواره شناخت و ادراک ما به دو نوع حضوری و حصولی تقسیم می‌شود که در اینجا شهودی که از آن سخن می‌گوییم از نوع حضوری است، پس در تعریف شهود باید گفت که شهود به معنای دریافت حضوری معرفت الهی است. به عنوان مثال ما گاهی مفهوم شیرینی را درک می‌کنیم که در اینجا از علم و یا درک حصولی استفاده می‌شود و گاهی نیز شیرینی را می‌خوریم و با ذائقه خود آن طعم شیرینی را احساس می‌کنیم که در اینجا باید از علم حضوری استفاده کرد. در حقیقت علم حضوری دریافت واقعیت است، اما علم حصولی دریافت مفهومی از یک واقعیت است.
مدرس حوزه علمیه خراسان بیان کرد: در اینجا منظور از شهودی که یکی از راه‌های شناخت پروردگار به شمار می‌رود این است که انسان با قلب و دل خود خداوند را درون خود پیدا کند و به نوعی با دل خود حقیقت خداوند متعال را در خد ظرفیت خود بیابد و به دنبال شناخت خداوند برود. در حقیقت راه شهود اینگونه بیان می‌کند که انسان علاوه بر اینکه باید خدا را شناسایی کند باید از طریق قلب هم خدا را بیابد. بنابراین اگر انسان از طریق قلب، خدا را بیابد قطعا هیچ شک و تردیدی در وجود او حاصل نخواهد شد و در اینجا انسان به یک حق الیقینی دست پیدا می‌کند.
زمانی فرد اظهار کرد: از طرفی نیز انسان علاوه بر اینکه با دل خود به دنبال شناخت خداوند است، گاهی هم با عقل، اصطلاحات و براهین این شناخت خداوند را دنبال می‌کند که محصول این شناخت علم‌الیقین می‌شود و به نوعی برای انسان علمی پیدا می‌شود تا خداوند را بشناسد.
وی خاطرنشان کرد: بررسی‌ها نشان داده بسیاری از افرادی که از طریق عقلی در مسیر شناخت خدا حرکت می‌کنند، بعدها در استدلالات خود متوجه نقصی می‌شوند و لذا استدلالات آن‌ها فرو می‌ریزد، اما این در حالی است که در راه شهودی امکان تزلزل وجود نخواهد داشت.
مدرس خارج فقه و اصول حوزه علمیه خراسان عنوان کرد: در حقیقت طریقت راه شهود از طریق برداشته شدن حجاب‌های معرفتی که بین انسان و خداوند متعال وجود دارد به دست می‌آید. در راه شهود با قلبی که مرکز گرایشات و تمایلات انسانی است می‌خواهیم حرکت کنیم، اما همین گرایشات هستند که بر روی قلب انسان تبدیل به حجاب می‌شوند و میل و گرایش انسان را به خداوند تضعیف می‌کنند.
زمانی فرد تأکید کرد: اما ما باید با یک برنامه و دستورالعمل صحیح و برگرفته از آیات و روایات قرآن به تدریج این میل‌ها، آرزوها و خواسته‌هایی را که ما را از خدا دور می‌کند تضعیف کنیم تا میل به خدا در قلب ما شدت پیدا کند و به سوی خدا حرکت کند و با برداشته هر یک از این حجاب‌ها، انسان یک مرحله به معرفت الهی نزدیک‌تر می‌شود.
وی اظهار کرد: در مرحله اول برداشتن حجاب‌ها که همانا گناهان ما هستند، تحت عنوان مرحله تخلیه، مرحله دوم تحت عنون مرحله تحلیه است که در این مرحله است که قلب انسان به وسیله عبادات، به نور خدا منور می‌شود و پس از این مرحله، مرحله تجلیه است که در این مرحله قلب انسان به آن اموری که مورد رضایت خداوند است جلا پیدا می‌کند، زنگارهای کوچک بر روی قلب زدوده می‌شود و نور خدا در قلب او متجلی می‌شود و در اینجاست که وجدان ما در حد ظرف وجودی خود، خداوند را درک می‌کند. اینجاست که همان کیفیت طریقیت معرفت‌الله از طریق شهود و قلب ایجاد می‌شود.
انتهای پیام
