عملیاتی که بعد از شهادت رجایی انجام شد

به گزارش ایکنا، فارس نوشت: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بود که سپاه حمیدیه تشکیل شد و سردار شهید علی هاشمی و سیدطاهر موسوی و مجید سیلاوی از بنیانگذاران این سپاه بودند. نیروهای سپاه حمیدیه در ماه‌های نخست پیروزی انقلاب اسلامی به امورات فرهنگی و امنیتی مردم رسیدگی می‌کردند تا اینکه جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران شروع شد.

نیروهای سپاه و ارتش باید ایستادگی می‌کردند. عراقی‌ها با تانک‌هایشان آمده بودند و دست ایرانی‌ها خالی بود. از طرفی دیگر بنی‌صدر تا می‌توانست نیروهای سپاه را با ندادن تجهیزات تحت فشار قرار می‌داد. سلاح کافی در دسترس نیروهای سپاه نبود. در این بین گاهی پیش می‌آمد که شهید «مجید سیلاوی» به عنوان فرمانده عملیات سپاه حمیدیه به رزمندگان می‌گفت: برای اجرای عملیات نیاز به اسلحه داریم و آن‌ها را به انبار مهمات بعثی‌ها در آبادان می‌فرستاد تا سلاح بیاورند، نیروها همین کار را می‌کردند و عملیات با سلاح بعثی‌ها انجام می‌گرفت.

در شهریور ۱۳۶۰ قرار بود عملیاتی در منطقه کرخه کور انجام بگیرد که به دلیل بمب‌گذاری منافقین در در دفتر نخست وزیری و شهادت شهیدان رجایی و باهنر، این عملیات چند روزی به تأخیر افتاد. اما زمانی که سردار شهید علی هاشمی دستور اجرای عملیات را در ۱۰ شهریور ماه صادر کرد،‌ برای روحیه دادن به رزمندگان، نام این عملیات را عملیات شهیدان «رجایی و باهنر» گذاشتند.

این عملیات، یکی از عملیات‌های مهم و حساس بود که رزمندگان تلاش می‌کردند با راندن دشمن از رودخانه کرخه قلب محزون امام خمینی (ره) و مردم را که با شهادت «شهیدان رجایی و باهنر» به درد آمده بود، شاد کنند. ضمن اینکه در این عملیات فرماندهانی چون شهید حسن باقری و حاج قاسم سلیمانی حضور داشتند.

بعد از شروع عملیات تعداد زیادی از رزمندگان از جمله «سیدطاهر موسوی» و «مجید سیلاوی» که از دوستان نزدیک سردار علی هاشمی بودند به شهادت رسیدند. اما بعد از شهادت مجید که ۲۰ سال بیشتر نداشت، علی هاشمی از نیروهایش می‌خواهد تا پیکر رفیق همدلش را به سپاه حمیدیه بیاورند.

شهید هاشمی وقتی سر و صورت گرد و خاک گرفته مجید را می‌بیند، خم می‌شود، با دست‌هایش گرد و خاک را از صورت همرزمش کنار می‌زند و چهره‌اش را می‌بوسد. شهید هاشمی به چشم‌های بسته و صورت زیبای مجید خیره می‌شود و می‌گوید: مجید تو هم رفتی؟ تو هم مرا تنها گذاشتی؟ همین جا بغض علی هاشمی می‌ترکد و برای رفیقش اشک می‌ریزد و می‌گوید: با شهادت مجید کمرم شکست.

اگر چه این شهادت‌ها غمی بر دل همرزمانشان بود، اما رزمندگان ایستادگی کردند و توانستند دشمن را از رودخانه کرخه به عقب برانند. بعد از این عملیات سردار علی هاشمی طی مصاحبه‌ای اعلام کرد: کرخه کور با خون مطهر شهدا برای همیشه تاریخ به کرخه‌ نور تبدیل شد.

۱۲ شهریور سالروز شهادت سردار شهید «مجید سیلاوی» است. شهیدی که با رتبه‌‌ تحصیلی که داشت، می‌توانست برای ادامه تحصیل به خارج از کشور برود، اما ماند تا از کشورش دفاع کند. حتی دوستان شهید سیلاوی برای ترغیب کردن او اشتراک مجله نیویورک تایمز را برایش گرفته بودند تا بلکه مجید از جبهه دل کنده و برای ادامه تحصیل پیش آن‌ها برود، اما مجید می‌گفت: می‌دانم که دوستانم این کارها را می‌کنند تا به خارج از کشور بروم. اما تا وقتی که جنگ هست من از کشورم خارج نمی‌شوم.

حجت‌الاسلام حمید سیلاوی امام جمعه چوئبده آبادان برادر شهید «مجید سیلاوی» است؛ او قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در قم طلبه بود که با بیان ظلم رژیم طاغوت و سلطه بیگانگان در کشور نقش بسزایی در انقلابی شدن مجید داشت، می‌گوید: حاج قاسم درباره‌ برادرم گفته بود که همرزم بودن اینجانب با سردار شهید مجید سیلاوی از افتخارات من است.

این برادر شهید درباره یکی از روحیات شهید مجید سیلاوی می‌افزاید: یکی از ویژگی‌های مجید این بود که از امکانات سپاه حداقل استفاده را می‌کرد. به عنوان مثال مجید فقط یک دست لباس خاکی از سپاه گرفته بود. با آن لباس به میدان رزم می‌رفت و همان لباس‌ها را می‌شست و خشک شده یا خیس تن می‌کرد و دوباره عازم منطقه می‌شد. یک بار مجید با لباس خون‌آلود به منزل آمد و بلافاصله به حمام رفت. لباس‌هایش را شست و همان‌ها را پوشید تا دوباره به منطقه برگردد.

سردار شهید «مجید سیلاوی» متولد بهمن ماه ۱۳۴۰ در محله حصیرآباد اهواز(کوی ابوذر فعلی) بود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و در اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۹ او به همراه سردار شهید علی هاشمی فرمانده قرارگاه سری نصرت و سپاه ششم امام جعفر صادق (ع) و چند تن دیگر از دوستانشان سپاه حمیدیه را تشکیل دادند که در این مقر کارهای فرهنگی و امنیتی انجام می‌دادند.

سرانجام سردار شهید مجید سیلاوی از بنیانگذاران سپاه حمیدیه و فرمانده این محور عملیاتی بعد از یازده ماه مقاومت در مقابل بعثی‌ها در تاریخ ۱۲ شهریور ماه سال ۱۳۶۰ در عملیات شهیدان رجایی و باهنر در منطقه عملیاتی کرخه به شهادت رسید. با توجه به شرایط جنگی در شهر اهواز پیکر مطهر مجید زیر آتش خمپاره‌های دشمن تشییع شد و در گلزار شهدای اهواز آرام گرفت.