آقای آذرنوش! انگار در کارهایت موفق بوده‌ای
آذرتاش آذرنوش، استاد شهیر ادبیات عرب که امروز دار فانی را برای همیشه وداع گفت در آخرین نشست بزرگداشتی که برایش برگزار شد، گفته بود: برنامه‌ای که شما گذاشتید، برای من که اینجا موضوع گفتارها هستم، این اهمیت عظیم را پیدا می‌کند، این آسایش را به من می‌بخشد که آقای آذرنوش، انگار در کارهایت موفق بوده‌ای.
به گزارش ایکنا، آذرتاش آذرنوش، استاد برجسته زبان و ادبیات عرب، که سال‌ها در دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران تدریس می‌کرد امروز در سن ۸۴ سالگی درگذشت.
آذرتاش آذرنوش در نشست بزرگداشتی که اواخر تیرماه سال جاری به همت خانه اندیشمندان علوم انسانی برای او برگزار شد، به رغم کسالت، چند جمله‌ای به پاس تشکر از شاگردان خود بیان کرد و گفت: سخن گفتن بعد از گفتارهای دوستان عزیزم که آکنده از فصاحت و بلاغت است، کار ساده‌ای نیست. تنها چیزی که من را به شوق می‌آورد، تشکری است که باید از دوستان داشته باشم. من خودم را در حد این سخنان زیبای دانشمندان سخنگوی ایرانی نمی‌بینم و به همین جهت تشکر من از این دوستان دوچندان است. اگر چند دقیقه وقت داشته باشم، می‌خواهم به یک نکته اشاره کنم. این موضوع را من که در سن هشتاد سالگی هستم، حق گفتنش را دارم، ولی شاید شما جوان‌ها که تازه به مرتبه دانشگاهی رسیدید، حق گفتنش را نداشته باشید.
وی افزود: انسان وقتی کاری انجام می‌دهد، در درجه اول به دلایل انسان‌شناختی دوست دارد ببیند آیا آنچه بر عهده او نهادند، به نیکی از عهده‌اش برآمده یا نه. آیا توانستم کاری که رئیسم به من داده، در حد شایسته‌ای به انجام برسانم یا نه. این سؤال در میان مردمی که سنشان زیاد شده، سوال اساسی است. حتماً باید بدانیم کار ما موفقیت‌آمیز بوده یا نه. شما می‌توانید استاد دانشگاه باشید یا دربان یک بانک. برای اینکه این نکته معلوم شود باید خیلی کوشش بکنید، خیلی خودکاوی کنید تا بدانید چه کردید و چه نکردید. تنها امید این انسان که من نمونه‌اش هستم، این است که از چشم دیگران به درون خود بنگریم. نظر و انتقاد و هوش و حواس دیگران را روی خودمان پیاده کنیم تا بدانیم کاری که کردیم، دیگران را راضی خواهد کرد یا نه.
وی افزود: برنامه‌ای که شما گذاشتید، برای من که اینجا موضوع گفتارها هستم، این اهمیت عظیم را پیدا می‌کند، این آسایش را به من می‌بخشد که آقای آذرنوش، انگار در کارهایت موفق بوده‌ای. گویا ارباب که خود علم است، از کار تو در این سالیان دراز راضی بوده است. گویا ملت ایران اظهار رضایت می‌کنند و تو را به خاطر خوبی‌هایی که کردی، تشویق می‌کنند و به خاطر بدی‌هایی که کردی، می‌بخشند. فکر می‌کنم در این بعد از ظهر طولانی پردردسر، بهترین بهره را از جلسه شما بردم. به همین جهت لازم می‌دانم از شما دوستان گرامی و جوانانی که در مجمع امشب جمع شدید و گفتار کردید، عمیقانه از صمیم دل تشکر کنم که چنین کاری می‌کنید. عرض کردم اگر این کار از نظر علمی سطح بالا نباشد، برای انسان‌هایی که به این مرحله از زندگی رسیدند و نیازهای روانی شدیدی دارند، یک شانس است. به همین جهت از همه‌تان تشکر دارم و امیدوارم شما در کارهای آینده‌تان صدها مرتبه بیش از من موفق باشید.
روحش شاد و یادش گرامی باد
انتهای پیام
