خوانش اشعار شاعر هندی در مدح ائمه‌اطهار(ع)

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی و به نقل از گنجینه رضوی، محمدهادی زاهدی، مدیر مرکز اسناد و مطبوعات سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی همزمان با هفته کتاب، در نشست ادبی خوانش متون کهن فارسی با خوانش و بررسی اشعار دیوان رایج سیالکوتی، از شاعران هندی و پاکستانی که برای هریک از ائمه اطهار(ع) قصیده‌ای سروده، در کتابخانه تخصصی ادبیات کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی گفت: سبک هندی را یکی از سبک‌های سه‌گانه ادبیات محسوب می‌شود که تأثیر شگرفی در تحول زبان و ادبیات فارسی گذاشته است.

وی پیچیدگی و نازک‌خیالی شاعران هندی را از ویژگی‌های منحصربه فرد شاعران این سرزمین برشمرد و گفت: این ویژگی تا حدودی برگرفته از سرزمین هند است.اشخاصی چون رایج سیالکوتی ناشناخته مانده‌اند؛ لذا بایستی بررسی‌های بیشتری نسبت به این شاعران و اشعار آنان صورت گیرد.

در ادامه، نسرین کمالی‌ور، کارشناس بخش ترویج فرهنگ مطالعه و کتاب‌خوانی با اشاره به مضامین بلند در مناجات‌ها، نعت‌ها، مناقب و مراثی دیوان رایج سیالکوتی و قالب‌های مختلف غزل، مثنوی، رباعی و... بیان کرد: این دیوان حکایت از معرفت شاعر به پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) دارد و دارای یک سبك شعر پيچيده و پرابهام است .

وی افزود: این دیوان دارای همه‎ خصوصيات و صناعات ادبی است كه در آن زمان در شعر فارسی متداول بوده است. نسخه خطی ديوان رايج منحصربه‌فرد است كه در كتابخانه مركزی دانشگاه پنجاب لاهور نگهداری می‌شود.

کارشناس بخش ترویج فرهنگ مطالعه و کتاب‌خوانی یادآور شد: در ديوان تركيباتی وجود دارد كه شاعر آن را ابداع كرده يا امروزه متداول نيست و همچنين لغاتی نيز در آن به كار رفته كه فارسی نيست يا در فارسی امروزه معنای ديگر دارند؛ لذا چنين تركيبات و لغاتی در آخر ديوان گردآوری شده است.

گفتنی است، ميرمحمدعلی متخلص به رايج از خانواده‌ سادات بود كه از ترشيز مهاجرت و در سيالكوت از شهرهای قديم پنجاب يا پاكستان اقامت کرد و امكان دارد هنگام تسخير سيالكوت به دست محمود غزنوی، اجداد وی به سیالکوت وارد و در آنجا ماندگار شده باشند.

شایان ذکر است، استان پنجاب قرن‌های متمادی یکی از بزرگ‌ترین مراکز علم و ادب فارسی و گنجینه آثار پرارزش این زبان بوده است و بزرگانی از آنجا پدید آمدند که عامل رونق بیشتر علم و ادب شدند.