خط تولید بنیاد فارابی مبتنی بر باورهای دینی است

به گزارش ایکنا، در نهمین روز از برگزاری جشنواره فیلم فجر، هشتمین نشست آثار گنجینه، تحت عنوان «تنوع فرهنگی و زبانی در سینما» به فیلم سینمایی «جاده‌های سرد» ساخته مسعود جعفری جوزانی پرداخته ‌است.

این نشست با حضور اکبر نبوی، مجری و جهانگیر الماسی، بازیگر و کارگردان در خانه جشنواره برگزار شد.

الماسی در ابتدای این نشست گفت: به مسئولان جشنواره از سازمان سینمایی تا وزارت ارشاد و آقای نقاش‌زاده تبریک می‌گویم. جشنواره فیلم فجر امسال به یک پختگی رسید و جایگاه خود را پیدا کرد. جشنواره دارد شناسنامه پیدا می‌کند. بحث‌های نظری که جایش خالی بوده، این بار به جشنواره آمد و فستیوال، به نوعی پشتوانه علمی پیدا کرده‌ است.

وی افزود: بنیاد فارابی با جوانان آثار خوبی مانند «سربداران» را کلید زد، البته اسم بنیاد، پیش از انقلاب متفاوت بود. محمد بهشتی که مدیریت فارابی را برعهده گرفت، خط تولید فارابی را مبتنی بر باورهای دینی حفظ کرد و چندین فیلم مانند «جاده‌های سرد» و «شهر موش‌ها» و بعد از مدتی «مادیان» ساخته شد. همچنین مستندهای خیلی خوبی نیز ساخته شد. مجموعه‌ای که با عنوان سینا فیلم ساخته شد هم مانند فارابی عقبه فکری داشت. یکی از تولیدات خوب از این عقبه فکری «جاده‌های سرد» بود.

این بازیگر ادامه داد: در سینمای امروز دنیا، شعار کم شده است. شاید در زمان ما برعکس بود اما جنبه زیباشناسانه مفاهیم را بدون آشکار بودن در ذهن مخاطب می‌کاشت. از اولین فیلم‌های هوشمندانه که در این زمینه وجود دارد، «جاده‌های سرد» اولین اثر جعفری جوزانی است. این موضوع در سکانس‌های برف و چاه نشان‌داده‌ می‌شود. اتفاقی که در «در چشم باد» نیز افتاد و به نوعی نمادی در نگاه ژرف و سختی آن است.

وی بیان کرد: تمام تلاش سینماگران امروز خارج کردن سینما از مفاهیم عوامانه بازاری است. مسعود جعفری جوزانی در فیلمش مسیر سخت و گرگ‌ها را نشان می‌دهد. حرکت شخصیت اصلی فیلم با بازی علی نصیریان نشان دهنده انقلاب بود. از همه مهم‌تر جنس فیلم او بسیار حائز اهمیت است. او در مکتب آمریکایی تحصیل کرده اما فیلم، مکتبی اروپایی دارد.

الماسی درباره تولیدات کم در سینمای ایران با تکیه بر موضوعاتی چون «جاده‌های سرد» گفت: نسل ما کاستی‌هایی داشت. هم‌دوره‌های ما در آن دوران درگیر نسل‌های قبلی بودند و به نسل بعدی توجه نکردند. سینمای دهه 70 ما هیچگاه نقد نشد و بسیاری از فیلمسازان آن دوره به نقد پخته نشده‌ بودند.

وی با بیان اینکه سینما یک پدیده چند وجهی است و یک هنر نمایشی، تجسمی و صنعت است، افزود: سینما جنبه جمعی دارد. سینما اکثریت گراست اما به اقلیت هم بها می‌دهد. کشورمان میراثی از نیاکان برای اینگونه هنرها دارد.

این کارگردان با بیان اینکه ما در ادبیات پشتوانه سینما را داشتیم؛ مثلا حافظ و فردوسی پیش از تاسیس سینما دکوپاژ آن را ساخته‌اند، اظهار کرد: شخصیت‌پردازی و دیالوگ‌هایی که در شاهنامه وجود دارد، غیر قابل انکار است. جای این موضوعات در سینما خالی است. دنیای استعمار، ما را نسبت به سرزمین خودمان بیگانه کرده است.

الماسی در انتها تصریح کرد: همیشه یک شخصیت مجزا برای سینما قائل می‌شویم. یادمان می‌رود که سینما در عین حال که سینماست یک رسانه است. یعنی مفهوم را در ذهن مخاطب می‌کارد. ما خیلی از مفاهیم را از مردم پنهان می‌کنیم.

وی با بیان اینکه سه پلان کیمیایی از امام خمینی ماندگار شده است، ابراز کرد: افرادی مثل او و جوزانی باید از حقیقت‌های سینما و مهارت‌هایشان بگویند. تجربیات زیادی است که از نسل جدید پنهان شده و بهتر است بیان شود.