حافظان قرآن در بهشت جایگاهی والا دارند و پاداش آنان دوچندان خواهد بود، چون در مرور آیات ناگزیر با قرآن انس میگیرد و زمینه هدایت و سعادتش فراهم میشود. امام علی(ع) میفرماید: «هیچكس با قرآن همنشین نمیشود مگر اینكه از كنار آن با افزایش یا كاهش برمیخیزد، افزایش هدایت یا كاهش گمراهی». میگویند کتاب بهترین دوست انسان است و در این میان قرآن شایستهترین همنشینی است که با آیات نورانی خود عمیقترین معانی را در وجود انسان نهادینه میکند، چنانکه امام سجاد(ع) میفرماید: «اگر همه مردم روی زمین از دنیا بروند، تا وقتی قرآن با من است، هیچ وحشتی ندارم. قرآن بهترین همراه است».
در حال حاضر بالغ بر چهارهزار حافظ جزء و ۳۰۰ حافظ کل قرآن کریم در استان قزوین فعالیت میکنند و قزوین با توجه به جمعیت خود این ظرفیت و استعداد را دارد که در سطح کشور بهعنوان استان حافظ قرآن مطرح شود.
ایکنای قزوین در راستای رسالت خود به سراغ کوچکترین حافظ استان رفته است. حسین سلیمانی که متولد ۲۸ اردیبهشت سال ۱۳۹۱ است در ۹ سالگی حافظ قرآن شد و در ۱۰ سالگی در آزمون ترنم وحی مدرک حفظ کامل قرآن کریم را دریافت کرد.
کانون خانواده بستری مناسب برای پیشرفت حسین در مسیر نورانی قرآن بود چراکه خانم راضیه میرزایی، مادر حسین از سال ۱۳۸۰ و از ۱۸ سالگی شروع به حفظ قرآن کرده و طی دو سال توانسته حافظ کل قرآن شود. راضیه میرزایی از ابتدا علاقهمند بود که در آینده فرزندانش هم وارد این عرصه شوند و حالا که صاحب سه فرزند است دعایش مستجاب شده و حسین که فرزند ارشد خانواده است از ۵ سالگی با هدایتگریهای مادر، قدم در راه نورانی قرآن گذاشته است تا آرزوی مادر را برآورده کند.
حسین موفق شده است طی چهار سال آیات نورانی قرآن را در سینه وسیع خود جای دهد و برادر کوچکترش هم که ۶ سال دارد به تازگی جزء ۳۰ را به پایان رسانده است. این خانواده با کلام وحی انس گرفته و با آن عهدی دیرینه دارند و این آیات سراسر نور را در نسل خود ترویج میدهند.
مادر در مورد آزمون ترنم وحی میگوید افرادی که در ترنم وحی به حد نصاب نمره برسند مدرک رسمی حفظ قرآن را دریافت میکنند، بسیارند افرادی که قرآن را به طور کامل حفظ کردهاند اما در این آزمون موفق به کسب امتیاز نمیشوند و حسین بهعنوان کوچکترین حافظه استان قزوین موفق به کسب این امتیاز شده است.
این کودک دهه نودی قزوینی علاوه بر اینکه در چهاردهمین آزمون «ترنم وحی» سراسر کشور خوش درخشیده، تاکنون در آزمون حفظ قرآن شهرداری قزوین نیز صاحب رتبه شده و در دارالقرآن آموزش و پرورش هم حضور داشته و بر موفقیتهای خود افزوده است.
حسین از ۵ سالگی و تنها از طریق شنیداری و گوش سپردن به تلاوتهای مادر موفق شد چند جزء اول قرآن را حفظ کند، سپس در کلاس روخوانی قرآن شرکت کرد و با حروف آشنا شد و بعد از آن توانست قرآن را هم به صورت دیداری و هم به روش شنیداری حفظ کند.
حفظ قرآن توسط مادر و پشتیبانیهای او، پسر بچه را که مملو از شیطنتهای خاص دوران کودکی است به وادی قرآن علاقهمند کرد و خانواده هم در این میان سنگ تمام گذاشتند، طرحهای تشویقی که از حفظ سورههای کوچک و با خرید اسباببازی و وسایلی که حسین دوست داشت شروع شد و بعد از حفظ جزء سی جشن خانوادگی برایش گرفتند و حفظ سوره بقره جشن بزرگتری را با حضور دوستان و آشنایان میطلبید. این دیده شدنها و تشویقها و بها دادن به استعداد فرزند، حسین را در ۹ سالگی به فیض حفظ کامل آیات قرآن کریم نائل کرد.
فرزند سوم این خانواده تنها پانزده روز است که پا به این دنیا گذاشته اما مادر معتقد است او هم راه حسین و برادرش را خواهد پیمود چرا که در این ۹ ماه مسیر تکاملش، دائما با صوت و نجوای آیات قرآن توسط برادرانش مانوس و همراه بوده است.
حسین هم مانند هر کودک ۱۰ ساله دیگری اهل بازی و جنب و جوش است و چندان حوصله مصاحبه کردن ندارد؛ اما در همان گفتوگوی کوتاهی که با هم داشتیم به این نتیجه رسیدیم که شوق و علاقهای که مادر به حفظ قرآن داشت او را پای سفره قرآن نشانده است.
برخلاف بسیاری از بچههای این روزگار که اوقات خود را بیهدف پای بازیهای رایانهای سپری میکنند حسین از خواندن و حفظ قرآن حس خوبی دارد. او معتقد است که قرآن سرنوشت ما را معین میکند و به هم سن و سالهای خود توصیه میکند که قدری از بازیها کم کنند و به سوی قرآن بیایند چون دوستی با قرآن سرنوشت را هر چه که باشد به سوی نور هدایت میکند.
حسین روزی ۲ ساعت را برای تثبیت آیات محفوظ خود وقت میگذارد امسال کلاس پنجم است و از دانشآموزان سرشناس شهرستان البرز استان قزوین به شمار میآید. او علاقهی ویژهای به سوره یاسین دارد و از میان آیات قرآن با آیه ۸۲ سوره اسراء مانوس است که آن را برای ما هم تلاوت میکند «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ ۙ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا».
حسین در این مسیر یک همراه و رقیب هم داشته، پسرداییاش که کمی از حسین بزرگتر است و هر دو با هم موفق به حفظ قرآن شدند. او هم مانند سایر بچهها تفریحات خود را دارد اما علاقه ویژهای هم به مطالعه کتاب از خود نشان میدهد. حسین بسکتبالیست خوبی است و در کلاس قرائت هم بهتازگی شرکت میکند تا بتواند قرآن را با صوت و بیانی زیبا و دلنشین تلاوت کند.
حسین معتقد است موفقیتی را که کسب کرده پس از عنایات خداوند و الطاف ائمه معصومین(ع) مدیون تلاش و ممارست مادر است. مادر حسین در مهد قرآن کریم شهرستان البرز مربی ترجمه، تفسیر و حفظ قرآن است و اکنون بهعنوان مربی، حافظان کل قرآن را برای تثبیت حفظ همراهی میکند. حسین در این میان تلاشهای مربی توانمند مهد قرآن، خانم حسینی را هم از یاد نبرده است. اما مادر از کمتوجهی و بها ندادن به قرآن و موسسات قرآنی کمی گلهمند است. خانم میرزایی که خود یک معلم و از جامعه فرهنگیان کشور است معتقد است، دانشآموزان علاقهمند و مستعدی در سطح آموزش و پرورش وجود دارند که اگر از سوی نهادهای متولی فرهنگی حمایتی از توانمندی آنان صورت گیرد بسیاری از آنان از جمله پویندگان مسیر نورانی کلام وحی خواهند شد.
او میگوید در مسیر رسالت آموزشی خود همانگونه که در منزل برای فرزندانش از طرحهای تشویقی استفاده میکند برای دانشآموزان هم این امکان را فراهم میکند تا بیش از پیش به وادی قرآن علاقهمند شده و در مسیر سراسر نور آن قدم بردارند.
تلاوت قرآن در فضای خانه توسط والدین بر سایر افراد خانواده اثر دارد، پدر و مادری که خواندن قرآن جزو برنامه زندگی آنهاست فرزندانشان نیز به فراگیری و خواندن قرآن علاقهمند میشوند و این خود یکی از راههای تعلیم قرآن به فرزندان است، زیرا کودک و نوجوان به طور ویژه تحت تأثیر سخنان والدین، معلمان و دوستان است؛ البته نه صرفاً بیان و تأکید بلکه این نوع عمل است که کودکان و نوجوانان را در مسیر دین قرار میدهد.
انتهای پیام