بخش مردمی ـ قرآنی و در رأس آن اتحادیه کشوری مؤسسات و تشکلهای قرآن و عترت، بودجه مستقلی برای گسترش فعالیتهای این بخش ندارند و اگر اعتباری باشد از اعتبارات منشور توسعه فرهنگ قرآنی و پس از تصویب برنامه و تأیید و تخصیص کمیته تخصیص به بدنه مردمی تزریق میشود و یا بعضاً در بودجه و اعتبارات دو دستگاه صادرکننده مجوز فعالیت مؤسسات قرآنی (سازمان تبلیغات اسلامی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) و یا برخی دیگر از نهادهای دولتی، لحاظ شده است.
بنابر این، ضرورت لحاظ شدن ردیفی مستقل برای بخش مردمی ـ قرآنی در لایحه بودجه کشور ضروری است. به منظور بررسی کم و کیف این پیشنهاد، مزایا و معایب آن و اینکه موضوع فوق چه میزان به استقلال بخش مردمی و رونق فعالیتها و عملکرد این بخش، کمک خواهد با صاحبنظران این عرصه بهتناوب مصاحبه خواهیم داشت. در ادامه مصاحبه با سیدجلیل میرمحمدی، عضو فراکسیون قرآن و عترت مجلس شورای اسلامی را میخوانید.
ایکنا ـ در امر کاهش مشکلات و ارتقای فعالیت مؤسسات چه میزان عملکرد مدیر مجموعه یا حمایتهای مادی(بودجهها و اعتبارات) و معنوی نهادهای فرهنگی، مؤثر است؟
مقام معظم رهبری بارها تاکید داشتهاند که در عرصههای مختلف و متفاوت هر کجا که مردمیسازی کردیم موفق بودهایم و هر کجا که دولتی کردیم، هم هزینه بیشتری دادیم و هم بازده کمتری دریافت کردیم. این رویکرد مقام معظم رهبری در همه عرصه و به طریق اولی در عرصه فرهنگی است؛ لذا اگر بتوانیم تشکلهای مردمی را فعال کنیم، نه تنها به نفع خودمان است، بلکه بازده بیشتری هم خواهد داشت.
درخواست این تشکلهای مردمی هم چند مورد است. اولین چیزی را که میتواند این تشکلهای مردمنهاد قرآنی را از لحاظ کمی و کیفی فعال کند، تغییر نگرش مدیران است. مدیران ما باید به این تشکلها اعتماد کنند و با این اعتماد، ۷۰ درصد راه را رفتهایم.
دومین مورد این است که بتوانیم این تشکلها را از حمایتهای دولتی و خیری قانونمند بهرهمند کنیم، تا اگر کسی به دنبال فعالیت قرآنی بود، بتواند با این اعتبارات، فعالیتهای خودش را برنامهریزی و اجرایی کند.
نکته دیگر این است که دولت میتواند فضاها و امکانات و تجهیزات بسیار قابل توجهی را که در سطح کشور دارد با تغییر نگاه و رویکرد در اختیار این تشکلها قرار دهد تا آنها دیگر هزینههای اجازه، ساخت و تجهیزات نداشته باشند و در قبال این تجهیزاتی که در اختیارشان میگذارد از آنها خدمت دریافت کند.
این خدمات هم میتواند در آموزش و پرورش، در دانشگاهها، مراکز آموزش عالی و هم در مکانهای مختلف و البته با کیفیت بسیار بهتر به مردم ارائه شود. لذا دولت باید بر روی کیفیسازی عملکرد پایگاههای مردمی قرآنی نظارت داشته باشد.
ایکنا ـ با توجه به فعالیتهای بخش مردمی تاکنون و تشکیل اتحادیههای قرآنی در سطح کشور و استان، آیا اکنون شرایطی فراهم شده است تا خواستار استقلال بیشتر مؤسسات قرآنی باشیم؟
هر مقدار بتوانیم این مراکز را از نظر بودجهای، فیزیکی، برنامههای و... مستقل کنیم، موفقتر خواهیم بود. پس اگر دولت به معنای عام از این تشکلها در عرصههای قرآنی خرید خدمت داشته باشد حتماً موفقتر عمل خواهد کرد. البته این استقلال هم به این معنا نیست که آنها بخواهند مجموعههای جدا از سایر مجموعههای قرآنی باشند؛ بلکه باید تلاش شود تا یک تشکل مردمنهاد قرآنی هویت حقیقی، حقوقی، مالی و اعتباری داشته باشد که بتواند کارش را در ادامه فعالیت خود به بهترین وجه برنامهریزی و انجام دهد.
ایکنا ـ در صورت استقلال مالی اتحادیه و مؤسسات قرآنی چه سازوکاری برای نحوه دریافت و توزیع آن باید در نظر گرفت؟
تغییر نگرش دولت به مؤسسات مردمی میتواند در این زمینه کمک شایانی کند. البته در کنار این تغییر، قطعاً تخصیص اعتبارات در مجموع بودجه دولت نیز کمککننده خواهد بود و در نهایت حضور فعال خود این مراکز و خرید خدمت از آنها قطعاً کمککننده و اثربخش است. ما نیز باید از محل هدفمندی اعتبارات بتوانیم در این زمینه کمک کنیم.
انتهای پیام