اجماع بر بقای خانواده، راه جلوگیری از سونامی نا‌هنجاری‌ها
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور گفت: اگر می‌خواهیم جلوی سونامی نا‌هنجاری و آنومی پوشش و مدیریت جنسی و جنسیتی را در دست بگیریم باید بر بقای خانواده ایرانی اجماع کنیم و طبعاً جرم‌انگاری و صیانت از خانواده را آغاز کنیم.
به گزارش خبرنگار ایکنا، نشست «بررسی مسئله پوشش اجتماعی بانوان پس از ناآرامی‌های اخیر» امروز سه‌شنبه ۶ تیر در خانه اندیشه ورزان برگزار شد.
سیدمجید امامی، دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور در این نشست بیان کرد: سال‌ها است بعد از انقلاب اسلامی و طرح قانون حجاب و حتی قبل از انقلاب در کتاب‌های شهید مطهری می‌بینیم که سوال می‌کنند که حجاب امر شخصی یا اجتماعی است؟
وی ادامه داد: گفتمان حجاب اجباری در مقابل حجاب اختیاری مطرح می‌شود تا حجاب را مشمئز کند. این گفتمان مشکل سیاسی و اجتماعی دارد و مشکلی با اصل حجاب ندارد بلکه مشکل او با اجبار و فقدان آزادی است. حجاب یک قاعده و عرف است و افراد مخالف آن لباس را امر شخصی می‌دانند در صورتی که حجاب مانند رانندگی است اینکه هر فرد چه ماشینی داشته باشد آزاد است اما اینکه چگونه بخواهد رانندگی کند را قانون تعیین می‌کند.
درک فردگرایانه نوجوانان از آزادی
امامی افزود: علیرغم اینکه خیلی خوب می‌توانیم در زمینه حجاب اجباری صحبت کنیم اما اجبار نوجوان امروز ایرانی را متقاعد نمی‌کند زیرا درک نوجوان ایرانی از آزادی درک فردگرایانه‌تری است. در مقابل حجاب اجباری، گفتمان حجاب قانونی وجود دارد که به نظر فرد مقابل کاری ندارد و در پی اقتدار است و می‌توان آن را گفتمان حجاب قانونی نام نهاد. بسیاری از دوستان در مجموعه‌های اجتماعی، سیاسی و امنیتی این رویکرد را دنبال می‌کنند و نتیجه آن لایحه حجاب می‌شود.
وی افزود: گفتمان دیگری وجود دارد که حجاب را امر شخصی می‌داند؛ می‌گوید که هرکس حجاب خود را داشته باشد و من یک زن باحجاب ایرانی هستم اما معتقد به حجاب قانونی نیستم پس اجازه دهید که دوست یا خواهر من هرطور که می‌خواهد حجاب داشته باشد و این گفتمان، گفتمان صورتی نام می‌گیرد.
امامی تصریح کرد: این گفتمان کشف حجاب را عامل مقاومت سیاسی نمی‌بیند بلکه شرایط فرهنگی‌ای می‌بیند که نمی‌توان در مقابل آن ایستادگی کرد اما در یک شرایط فرهنگی می‌توان به مسالمت و تفاهم رسید و جامعه هم این موضوع را تدبیر خواهد کرد. ما در طول ده سال آینده جامعه‌ای خواهیم داشت که 70 درصد حجاب عرفی و شرعی را رعایت می‌کنند و 30 درصد هم رعایت نمی‌کنند و این دو گروه با هم به تعامل خواهند رسید. به دلیل اینکه این گفتمان در حاکمیت در صدر نیست و به عبارتی نگران بعضی از مسائل است در رئوس سیاسی این گفتمان را نمی‌شنویم اما در مصاحبه‌های سران بعضی از طیف‌های سیاسی این گفتمان وجود دارد که می‌توان آن را لیبرالیسم اسلامی نام نهاد.
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور اظهار کرد: طی تحقیقات آماری مردم به وجود مسئله در رابطه با حجاب واقف هستند و نسبت به مداخله دولتی در آن مخالف هستند و اصل حجاب به عنوان یک حکم شرعی و قانونی را درست می‌دانند.
خانواده، مسئله جمهوری اسلامی ایران
وی با بیان اینکه مسئله جمهوری اسلامی ایران خانواده است گفت: تمدن غرب ضد خانواده است و عملاً این موضوع از 1920 تا 1980 نشان داده و اکنون نیز به اوج جنگ خود علیه خانواده رسیده است و تمایز جمهوری اسلامی ایران، خانواده‌گرایی است. ریشه حیا در جامعه ضامن اصلی بقای خانواده است و دغدغه و تعصب جمهوری اسلامی بر مسئله حجاب به خاطر خانواده بوده است نه به این دلیل که این موضوع یک قانون است. همه موضوعات اخلاقی برای استحکام خود به قانون نیاز دارد و حجاب نیز خارج از این قاعده نیست.
امامی اظهار کرد: رژیم حیا در جامعه باعث روابط جنسیتی می‌شود و شرایطی را ایجاد می‌کند تا کانون خانواده را بتوانیم به عنوان تنها کانون تأمین نیاز جنسی و آرامش جنسیتی در نظر داشته باشیم. به واسطه تداخل و شرایط ویژه تن‌نمایی و به هم‌ریختگی روابط بین زن و مرد، دچار تأثیر زیادی می‌شویم. یک فنر بسته پنج دهه‌ای هم داریم و به همین دلیل مشکلات ما خیلی بیشتر از سقوط در شاخص‌های خانواده مثل وفاداری جنسی و تربیت جنسی فرزندان خواهد بود و موضوعاتی مثل آزارهای جنسی به دلیل بسته بودن این فنر حتماً برای ما بیشتر خواهد بود.
اجماع برای بقای خانواده با جرم انگاری تحریکات جنسی
وی تصریح کرد: ما معتقدیم مسئله از خانواده شروع می‌شود و گفتمان بسیار موفق، گفتمان خانواده است. مردم ایران برای خانواده هزینه می‌کنند و روز به روز نگران خانواده هستند. اگر می‌خواهیم جلوی این سونامی نا‌هنجاری و آنومی پوشش و مدیریت جنسی و جنسیتی را در دست بگیریم باید برای بقای خانواده ایرانی اجماع کنیم و طبعاً جرم‌انگاری و صیانت از خانواده را آغاز کنیم. اگر جرم‌انگاری برای حمایت از خانواده ایرانی انجام نگیرد در ساحت فردی و گفتمان قانونی و اقتدار، همراهی یا کارآمدی بالایی نخواهیم داشت. بی‌حجابی به معنای شرعی آغاز این ماجرا است و در انتها به ولنگاری جنسی می‌انجامد.
امامی در ادامه بیان کرد: در گذشته خانواده هویت و اصل و نسب افراد بود و حاضر بودند برای اصل و نسب جان خود را بدهند اما اکنون خانواده آخرین پناهگاه حفظ اصالت‌های زندگی اجتماعی در ایران است. بسیاری از این سنگرها به واسطه هجمه اقتصاد و سیاست تضعیف شده است. بسیاری از دختران مجرد و نزدیک به تجرد‌گرایی قطعی، نسبت به ازدواج در ذهن خود حس نوستالژیک دارند زیرا خانواده در جامعه ایرانی شرافت دارد و با جامعه سوئد فرق می‌کند. قانون حجاب در ایران حسن ختام اجماع تفاهم اجتماعی بر سر حجاب بوده است.
آراستگی، وقار و حجاب ابزارهای خانواده ایرانی
وی افزود: حفظ کیان خانواده یک مسیر بسیار مورد اجماع دارد که حیا، اصالت و نظم جنسی است و ابزارهایی دارد که مهم‌ترین آنها آراستگی، وقار، پوشش و حجاب است. خانواده تضعیف شده یعنی خانواده‌ای که دچار شکاف نسلی با فرزندان خود است و حتماً این خانواده ابزار و روش قاطعی برای حل مسئله وقار و پوشش ندارد. کم‌تر از 30 درصد مردم می‌گویند که باید با این وضعیت کنار آمد.
امامی با بیان اینکه خانواده هم موضوع و هم راه‌حل است گفت: بقای خانواده در ایران نیازمند این است که تحریک جنسی باید در جامعه به حالت متعادل باز گردد و اولین کسانی که از تحریک جنسی بیش از استاندارد در جامعه ایران صدمه می‌بیند زنان هستند. باید تحریک جنسی و آزار جنسی خانواده در لوایح قانونی جرم‌انگاری شود.
بی‌توجهی نسبت به آزار جنسی علیه مردان
وی اظهار کرد: درباره آزار جنسی علیه مردان در جامعه ایران کار نشده است در صورتی که آزار جنسی علیه زنان از نگاه تا لفظ، لمس و تهاجم مشخص است اما آزار جنسی در رابطه با خانواده چیست؟ اینکه خانواده با صحنه تن‌نمایی زن یا مرد مواجه می‌شود چه باید کرد؟ باید حقوق فرهنگی درصد بالایی از خانواده‌های ایرانی تضمین شود.
امامی ادامه داد: خانواده ایرانی پای کار حل مسئله حجاب ایستاده است. جنس موضوع حجاب سیاسی و اقتصادی شده است. اگر خانواده به واسطه ارزش‌های سازنده خود تقویت می‌شد وضعیت اینگونه نبود. خانواده ایرانی در مقابل وضعیت حجاب مواجهه منفعلانه دارد. تقویت مفهومی و حقوقی عناصری مثل آزار جنسی، تحریک جنسی، امنیت جنسی از کارهایی است که می‌توان برای خانواده‌ها انجام داد. ما یکی از معدود کشورهایی هستیم که آزار جنسی و تحریک جنسی در آن جرم انگاری نشده است و فقط به هتک عفت عمومی تمرکز شده است که مصادیق کلان است.
وی افزود: ده سال پیش که تازه کشف حجاب در ایران شروع شده بود تصویر ما از زن بسیار بدحجاب، تصویر یک کنشگر سیاسی نبود ولی سو عملکرد ما باعث شد تا بی‌حجابی به پرچم بیداری و آزادی تبدیل شود. خانواده ایرانی اگر بالفعل شود تکلیف کشف حجاب را معلوم می‌کند؛ قانون و دولت باید حمایت کنند. این موضوع فردی قابل حل نیست.
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور در پایان گفت: حاکمیت می‌خواهد با فرد بی‌حجاب مواجه شود و خود را در مقابل فرد قرار دهد در صورتی که این بازی خانواده است و حجاب عرفی برای صیانت از خانواده ایرانی بوده و خانواده با حمایت و بیدارسازی مواجه شود و بی‌حجابی را به لحاظ نظام نشانه‌شناختی کاملاً امر ضد خانواده بیانگارد و بخشی از آن را قابل مدیریت بداند. اگر همینطور پیش برویم در ده سال آینده روسپیگران به سران احزاب سیاسی تبدیل خواهند شد.
انتهای پیام
