طعم دلچسب حضور در میهمانی اربعین

این روزها کربلا حال و هوای دیگری دارد، خیل عظیمی از زائران حسین(ع) بار سفر بسته تا یک اربعین دیگر طریق الحسین(ع) را شاهد باشند و در مسیر عاشقی با پای پیاده خود را به حریم امام شهیدان برسانند. این مسیر جاذبه دارد و هر که را یک بار برود هر سال هوایی می‌کند تا بار دیگر این سفر را تجربه کند.

با چند نفر از افرادی که این مسیر را رفته و این سفر را تجربه کرده‌اند، وارد گفت‌وگو می‌شویم.

امیرعلی حسینی یکی از زائرانی است که تجربه این سفر را دارد و درباره راهی شدنش در اولین مرتبه، می‌گوید: اولین سفر من آنقدر قدر به یکباره بود که حتی نتونستم از خیلی‌ها خداحافظی کنم.

وی ادامه می‌دهد: تجربه اولین سفرم در اربعین با خانواده بود. مادرم که دو سال است مرحوم شده‌است، از همه بیشتر برای این سفر تقلا داشت، با اینکه حال جسمی مساعدی نداشت، اما سهمش از راهی‌شدنمان به این سفر از همه ما بیشتر بود.

حسینی درباره حس و حال خود در مسیر این سفر اظهار می‌کند: در واقع همیشه اولین تجربه‌ها بهترین، زیباترین و به یادمانی‌ترین‌ها هست که هیچ زمانی آن حس و حال تکرار نخواهد شد، چرا که در اولین سفر مادرم با ما بود و اکنون در هر سفری که بروم، تنها یادش با ماست.

این زائر امام حسین(ع) درباره حال و هوای کربلا در اربعین و تفاوت آن با سایر ایام، ادامه می‌دهد: قبل از اینکه در اربعین به زیارت کربلا بروم در ایام دیگر هم به زیارت رفته بودم، اما این ایام حال و هوای خاصی دارد و آن زمان احساس می‌کردم در این میهمانی خاص باید من هم خاص باشم، خاص بودنی که مورد پسند امام(ع) باشد. خاص بودن از خلق و خوی زیبا و هرچه که زندگی را زیباتر می‌کند، خاص بودن از لحاظ ایثار و دیگر خواهی، مهربانی و ... .

مسیر پیاده‌روی اربعین دنیای دیگری است

این زائر پیاده‌روی اربعین در وصف حال معنوی این سفر، تصریح می‌کند: مسیر پیاده‌روی اربعین انگار یک دنیای دیگری است. دنیایی که از بی‌مهری و کینه خبری نیست. در این مسیر همه با هم مهربان هستند، برای یکدیگر ایثار می‌کنند، در واقع یک آرمان‌شهر است که در آن همه اصول انسانیت تمام و کمال برقرار است.

وی اظهار می‌کند: آنچه افراد این طریق را هر سال از دیگر سال مشتاق‌تر می‌کند تا مکرر این سفر را تجربه کنند، همین معنویت، ایثار و مهربانی است که در مسیر موج می‌زند. فطرت آدمی همین خصلت‌های انسانی را می‌پسندد.

زهرا محمودی یکی دیگر از زائران حاضر در پیاده‌روی اربعین از تجربه سفرش می‌گوید و بیان می‌کند: من یک بار به این سفر رفته‌ام، اما همان سفر کوهی از تجربه، خاطره و حال خوب برایم به یادگار گذاشته است. وقتی در مسیر پیاده‌روی با زائران حسینی همراه و هم قدم می‌شوی، فرقی ندارد از کدام دین، مذهب، زبان، کشور و ملیت باشد، ناخودآگاه با آنان همدل می‌شوی، این خاصیت حسینی شدن است که انسان‌ها از اقوام و ملل و مذاهب و ادیان گوناگون را گرد هم آورده و همدل می‌کند.

پیاده‌روی اربعین خالی از دغدغه‌های دنیوی است

وی می‌گوید: همه ما انسان‌ها، به دنبال آرامش هستیم. اما دنیایی بودن و تفکرات دنیوی باعث می‌شود نتوانیم آرامش مطلق داشته باشیم و سهم ما از دنیا آرامش نسبی است، اما من به شخصه در طول این سفر آرامش مطلق را درک کردم و روزهای سفرم خالی از دغدغه دنیا بود.

محمودی ادامه می‌دهد: میزبانی زیبا و خالصانه، انسان را به وجد می‌آورد. آن عراقی با کمترین درآمد، هرچه دارد برای میزبانی از زوار الحسین(ع) در طبق اخلاص می‌گذارد، آن کودک عراقی یک پارچ آب به دست و صدا می‌زند: «هالبیکم یا زوار» و در واقع باید گفت که از میزبانی‌شان مسرور هستند و حال دلشان خوب است. حال دل آنان که خوب است، این حال را به همه میهمانان و زائران حضرت نیز منتقل می‌کنند.

این زائر امام حسین(ع) بیان می‌کند: به راستی که در این مسیر دل‌های زنگار گرفته صفا پیدا می‌کند و از هرچه ناپاکی است پاک می‌شود. خوب است که هر سال آدم به این سفر برود و زنگار یکساله دل را از کینه و گناه و... پاک کند تا انباشته نشود.

فؤاد محمدی زائر دیگری که چند سال تجربه سفر اربعین را دارد، در ادامه می‌گوید: اگر یک اربعین در کربلا باشی خواهی دید که حرم حسینی و بین‌الحرمین در دیگر ایام سال شور، حال و هیاهو را ندارد، این جاذبه این پیاده‌روی است که اگر یک‌بار در اربعین میهمان حسین شوی، همیشه تاریخ سفرت برای زیارت کربلا را بیستمین روز ماه صفر انتخاب می‌کنی.

وی اضافه می‌کند: دیدی که وقتی یک نفر از دنیا رحلت می‌کند، در روز تدفین هرکسی در مراسم ممکن است بیاید اما در مراسم چهلم او تعدادی از نزدیکانش دعوت می‌شوند، برای اربعین حسینی نیز آنان که دلشان به حسین(ع) نزدیک باشد، دعوت می‌شوند و این تفکر زیارت اربعین را برایم دلچسب‌تر می‌کند، اما باید بگویم با این تفکر بار سنگینی بر دوش زوار اربعین است، چرا که آنان که دلشان به حسین نزدیک است، باید خلق و خوی حسینی داشته باشند، باید از الگوی انسانیت برخوردار شوند و باید زائر واقعی سیدالشهداء(ع) باشند.

مریم ناظری در بخش دیگری از این گفت‌وگو، ادامه می‌دهد: دو بار تجربه زیارت اربعین را درک کرده‌ام، با همه سختی‌های راه شیرینی این سفر در کام زائر برای همیشه باقی می‌ماند. قبل از سفر با چالش‌هایی مواجه شدم اما امیدی در دلم بود که آن سال حتما به این سفر مشرف می‌شوم و این اتفاق زیبا رخ داد.

وی بیان می‌کند: خاطرات سفر اربعین خاصیت معنوی دارد که آدم هر بار آنها را مرور می‌کند، به وجد می‌آید. قبل از اینکه به این سفر مشرف شوم، چند نفر از نزدیکان به سفر اربعین رفته بودند و وقتی خاطرات خود را می‌گفتند، حض می‌بردند. آن زمان درکی نداشتم، اما در حال حاضر با مرور خاطرات آن دو سال سفرم، حس و حال همه کسانی که پا در این مسیر قرار داده‌اند را درک می‌کنم.

ناظری می‌گوید: تجربه اولین سفرم با خانواده بود. اما در سفر دوم دایره گسترده‌تر و با خانواده و جمعی از اقوام به این سفر رفتیم. لذت پیاده‌روی در مسیر نجف تا کربلا را باید درک کرد، چرا که زبان از وصف حال و هوای آن قاصر است.

هر زبانی گویای روایت مسیر عاشقی نیست

در ادامه فهیمه احسانی نیز اظهار می‌کند: سفر اربعین کوله‌باری از تجربیات و خاطرات است. روایت مسیر عاشقی روایتی است که هر زبانی گویای آن نیست و هر قلمی قادر به نوشتن از زیبایی‌های آن نیست.

وی اظهار می‌کند: در این مسیر میزبان اصلی حضرت امیرالمؤمنین(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) هستند. اگر زائر اربعین شوی و میزبانی امیرالمؤمنین(ع) و فاطمه زهرا(س) را درک کنی، بدون شک حال و هوای دلت خوب می‌شود.

احسانی تصریح می‌کند: این میزبانان معنوی هستند که در مسیر زائران فرزندشان حسین(ع) نور می‌پاشند. یک مسیر نورانی و سرشار از انسانیت، مسیری پر از ایثار، معنویت و میهمانانی که به قصد حسین(ع) آمده‌اند تا از این همه، سهمی از معنویت، انسانیت و ایثار را بهره‌مند شوند.

گزارش از زهرا اسماعیلی، خبرنگار ایکنای خراسان رضوی