دعای «اَعْدَدْتُ لِکُلِّ هَوْلٍ» و 12 نکته کلیدی برای زندگی امروزی

آیت الله عباس کعبی، نائب رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه و عضو هیئت رئیسه مجلس خبرگان، در یادداشتی که در اختیار ایکنا قرارداده است، به تشریح دعای شریف «اَعْدَدْتُ لِکُلِّ هَوْلٍ» و فضیلت آن پرداخته و به 12 نکته کلیدی و کاربردی برای زندگی امروزی موجوددر این دعا اشاره کرده است. متن این یادداشت به شرح ذیل است:

در کتاب «بلد الاَمین» از حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله روایت شده: هرکه هر روز «ده بار» این دعا را بخواند حق‌تعالی چهار هزارگناه کبیره او را بیامرزد و وی را از سکرات مرگ و فشار قبر و صدهزار هراس قیامت نجات دهد و از شرّ شیطان و سپاهیان او محفوظ گردد و قرضش ادا شود و اندوه و غمش برطرف گردد.

دعا این است: «اَعْدَدْتُ لِکُلِّ هَوْلٍ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ، وَ لِکُلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ ماشاءَاللَّهُ، وَ لِکُلِّ نِعْمَةٍ الْحَمْدُلِلَّهِ، وَ لِکُلِّ رَخآءٍ اَلشُّکْرُ لِلَّهِ، وَ لِکُلِّ اُعْجُوبَةٍ سُبْحانَ الِلَّهِ، وَ لِکُلِّذَنْبٍ اَسْتَغْفِرُاللَّهَ، وَ لِکُلِّ مُصیبَةٍ اِنّالِلّهِ وَ اِنّااِلَیْهِ راجِعُونَ، وَ لِکُلِّ ضیقٍ حَسْبِىَ اللَّهُ، وَ لِکُلِّ قَضآءٍ وَ قَدَرٍ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ، وَ لِکُلِّ عَدُوٍّ اِعْتَصَمْتُبِاللَّهِ، وَ لِکُلِّ طاعَةٍ وَ مَعْصِیَةٍ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیم».

«اعداد» یعنی آمادگی، کسب آمادگی روحی و روانی برای نحوه مقابله با تحولات درونی در اتصال به خداوند متعال و توجه به اسماء وصفات الهي متناسب با هر حالت است. ياد خدا، نام خدا، راه خدا و اعتماد به خدا روح افزا و آرام بخش است. پس دل به خدا بسپاریمو خدایی زندگی کنیم و از خود با اتصال به خدا و بندگی خدا که اوج آن نماز اول وقت  است در برابر چرخ روزگار صیانت کنیم؛ چه درخوشی و ناخوشی و گناه و اطاعت، مصیبت و فقر و تنگایی و حوادث ناگوار و قضا و قدر و دشمنی ها و دوستی ها.

1. در سختی های هولناک و بحران ها فقط و فقط و  فقط خدا؛ به هیچ کس دل نبندیم و بگوییم: «لا اِلهَ اِلا اللَّهُ»؛ البته توسل به اهل بیت علیهم السلام همان راه توحید است.

2. در اشتغالات ذهنی و خواسته ها و نگرانی ها بگوییم: «ماشاءَاللَّهُ»؛ هرچه خدا بخواهد، هر چه خسرو کند شیرین بود.

۳. در دستاوردها، افتخارات، داشته ها، توانمندی ها، استعدادها و ابتکارها اولا آنها را نعمت خدا و هدیه خدا بدانیم ثانیا به خود بگوییم خداوند تفضل کرده و ثنا و حمد الهی را به جا بیاوریم:«الْحَمْدُلِلَّهِ».

4. در حالت راحتی و رفاه و آرامش از خداوند سپاسگزار باشیم که اگر لطف او نبود، گرفتار می شدیم:«اَلشُّکْرُ لِلَّهِ».

۵. در امور شگفت انگیز آفرینش و رویدادهای بهت انگیز غیر قابل انتظار، خداوند را منزه بدانیم از هر کاستی و به نظام احسن الهی توجه کنیم:«سُبْحانَ الِلَّهِ».

۶. در عبور از خطوط قرمز شرع بلافاصله جبران کنیم و نواقص و تقصیرها را برطرف کنیم:«اَسْتَغْفِرُاللَّهَ».

۷. در مصیبت از دست دادن عزیزان باید توجه کنیم که جهان هستی و آفرینش، انسان ملک خداست و در حرکتِ درونی و بیرونی در همه ابعاد و تدریجی و با حساب و کتاب و حرکت فیزیکی و متافیزیکی به سمت و سوی خداست؛ چه بخواهیم چه نخواهیم چه بدانیم و چه ندانیم؛ چه غافل باشیم چه هوشیار؛ نهاد جهان و انسان هستی از اویی و به سوی اویی دارد: «اِنّالِلّهِ وَ اِنّااِلَیْهِ راجِعُونَ».

8. در تنگناها و تنهایی ها و فشارها و ناملایمتی ها و گرفتاری های زندگی بدانیم خدا با ما است ما هم با خدا باشیم: «حَسْبِىَ اللَّهُ».

9. در تدبیر و طراحی سرنوشت مان و تصمیمی که خدا برایمان گرفته است هرچه باشد به خدا اعتماد کنیم و رضایت از زندگی داشته باشیم: «تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ».

10. در مقابله با مکر و فریب و کید شیاطین و دشمنان دین و دنیایمان و در مواجهه با قدرت های پوشالی مادی، به قدرت حقیقی خدا متصل شویم و چنگ بزنیم: «اِعْتَصَمْتُ بِاللَّهِ».

11. در هر موفقیت در انجام وظیفه و ماموریت و عمل به تکلیف شرعی بدانیم در سایه قدرت خدا انجام داده ایم و بگوییم: «لاحَوْلَ وَ لاقُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیم».

12. در هر شكست و سرپیچی و تمرد و نافرمانی، خدا را حاضر و ناظر بدانیم که در برابر او ناتوانیم و با توانمندی هایی که خدا به ماداده باید در مسیر درست حرکت کنیم، گناه کرده ایم چرا نمک خدا را بخوریم و نمکدان بشکنیم: «لاحَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیم».