حضرت عیسی(ع) چهارمین پیامبر اولوالعزم در 25 دسامبر سال اول میلادی در منطقه بیت لحم واقع در جنوب اورشلیم فلسطین پا به عرصه گیتی نهاد. ولادت ایشان یكی از بزرگترین معجزههای الهی محسوب میشود، عیسی مسیح(ع) بدون داشتن پدر از بطن حضرت مریم(س) مادری پرهیزكار به دنیا آمد. پس از تولد عیسی بن مریم(ع) این بانوی درستكار به فرمان الهی در نزد قوم بنی اسراییل رفت و روزه سكوت اختیار كرد و هنگامی كه آنان از حضرت مریم(س) درباره تولد فرزندش سؤال كردند، حضرت عیسی(ع) به دستور پروردگار لب به سخن گشود و اینگونه فرمود: «من بنده خدایم، او كتاب آسمانی به من اعطا كرده و مرا پیامبر خویش قرار داده است و مرا هرجا كه باشم موجودی پربركت خواسته و تا زمانی كه زندهام، مرا به نماز و زكات امر فرموده است...»
این والامقام در كنار مادر خویش رشد و پرورش یافت و هدایت و رهبری جامعه را به دست گرفت و همواره مردم را به عبادت خداوند یكتا فرا خواند و در این راه از هیچ كوششی فروگذاری نكرد. دشمنان چهارمین فرستاده الهی همواره ایشان را مانعی در برابر دستیابی به خواستههای خود میپنداشتند و در صدد قتل او برآمدند اما آنان هرگز نتوانستند به اهداف نافرجام خویش دست یابند. عیسی مسیح(ع) به فرمان خداوند به پیامبری مبعوث شد و بشر را به توحید و كمک به یكدیگر فراخواند و زندگی این بزرگوار همواره سرشار از معجزه بود كه این امر شگفتی و حیرت همگان را به دنبال داشت.
حضرت مسیح(ع) 12 یار مخصوص به نام حواریون داشتند و پیروان ایشان را نصارا مینامیدند. حضرت عیسی (ع) از هر فرصتی برای پندآموزی به حواریون بهره میبرد تا توجه آنها را به یكتاپرستی و دعوت به حق جلب كند. چهارمین فرستاده پروردگار دارای معجزههایی خاص و فراوان همچون درمان بیماریهای ناعلاج و زندهكردن مردگان بود كه تمامی آنها به دلیلهای مهمی اتفاق میافتادند و دارای نشانههای گوناگونی چون موضوع معاد و رستاخیز بودند. حضرت عیسی بن مریم(ع) به آیندگان بشارت میلاد پیامبر خاتم را داد و فرمود: «به شما خبر میدهم كه پس از من پیامبری خواهد آمد به نام احمد(ص) كه یكی از فرزندانش حجت خدا بر انسانها خواهد بود. زمانی كه زمین از ظلم و جور پر شد او قیام كند و عدل را به پا دارد. پس من در آن زمان از آسمان فرود میآیم.»
انتهای پیام