به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، حجتالاسلام ناصر رفیعی، استاد حوزه و دانشگاه، شامگاه 12 فروردینماه، همزمان با شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان، در دومین شب از لیالی قدر، در حرم مطهر رضوی در جمع عزاداران علوی، اظهار کرد: شب قدر شب سلامت، برکت، نزول قرآن، رحمت، مغفرت، نزول فرشتگان و شبی که زمینه برای آشتی با خدا و جبران گذشته فراهم شده است.
وی ادامه داد: سه شاخص زمان و مکان و افراد فراهم است اهل زمان، شب قدر که بالاتر از هزار ماه است، مکان حرم امام رضا(ع) که محل آمد و شد فرشتگان الهی است و در بین این سیل جمعیتی که در این صحن حضور دارند، افراد دل سوخته و اهل دلی هم که خدا به آنان توجه ویژه دارد، پیدا میشود. سه قابلیت مکانی، زمانی و اشخاص وجود دارد. لذا با وجود این قابلیتها امشب باید دعا کرد، امشب را باید مغتنم شمرد.
رفیعی ضمن دعا برای آزادی مردم غزه، بیان کرد: فرصت بسیار خوبی برای دعا فراهم است. دعا کنیم تا در رکاب حضرت مهدی(عج) باشیم. دعا کنیم یاور مظلوم و دشمن ظالم باشیم. برای شفای بیماران، برای دینداری، عاقبت به خیری جوانان و برای همه باید دعا کنیم.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به نامه 45 «نهجالبلاغه»، افزود: امیرالمؤمنین(ع) در این نامه به ما نشان میدهند که چگونه ایشان را یاری کنیم. در این نامه به عثمان بن حنیف که استاندار بصره و انسان خوبی است نامهای مینویسد و اشتباه وی را متذکر میشود.
رفیعی گفت: وی در یک میهمانی پر زرق و برق شرکت کرده که سه مشکل داشت یکی اینکه میهمانی اشراف و اغنیاء بود که هیچ فقیری در آن شرکت نداشت. دوم در آن میهمانی بسیار اسراف شده و سوم لقمه آن مشتبه بود.
وی ادامه داد: باید اشتباهات مسئولان متذکر شود. چراکه اشتباهات کوچک یک مسئول میتواند موج عظیم در جامعه ایجاد کند، میتواند افرادی را با دینزدگی مواجه کند، لذا خوب است همان زمان که کوچک است، جلوگیری به عمل آید. امام در این نامه به استاندار بصره در خصوص سادهزیستی تاکید میفرماید.
این استاد حوزه و دانشگاه اظهار کرد: برای یاری امیرالمؤمنین(ع) ابتدا باید ورع داشت، ورع یعنی خویشتنداری، یعنی در لغزشها باید مراقب بود و توقف کرد. البته لغزش در هر انسانی متفاوت است. یکی در قدرت، یکی زبانی لغزش دارد و یکی در عمل دچار لغزش میشود.
وی با اشاره به اینکه خداوند در شب معراج در خصوص ورع به پیامبر عظیم الشان تأکید فرمود، بیان کرد: ورع رأس دین است. اول و آخر دین ورع است، ورع بهترین صیانت و عامل نگه داشتن انسان در برابر لغزشها است. هر چند ورع فرقهایی با تقوا دارد. اما من همان تقوا معنی میکنم. ورع یعنی توجه به دینداری و حس پرهیز و این حس باید در زندگی انسان وجود داشته باشد.
خطیب حرم مطهر رضوی تصریح کرد: ما نباید دینداری را به افراد، اشخاص، مسائل خاص و مشکلات اقتصادی گره بزنیم اگر مسئولی خطایی کرد، اگر یک قاضی قضاوت نادرستی کرد، ما نباید دین خود را عملکرد اشتباه آنان گره بزنیم.
وی با اشاره به روایت وارده در خصوص اینکه عمل کم و با تقوا بهتر از عمل زیاد بدون تقوا است، اظهار کرد: اگر انسان در لغزشگاهها خود را نگه دارد، این در واقع یک نمونه از داشتن ورع است. داشتن ایمان با اعتقاد بدون عمل امکانپذیر نیست. اینکه بگوییم دل پاک است، اما عمل نکند ایمان نیست. یکی از بدترین کارها کوچک شمردن گناه است.
این استاد حوزه و دانشگاه گفت: امیرالمؤمنین فرمود: «الْعَمَلَ الْعَمَلَ، ثُمَّ النِّهَايَةَ النِّهَايَةَ وَ الِاسْتِقَامَةَ الِاسْتِقَامَةَ، ثُمَّ الصَّبْرَ الصَّبْرَ، وَ الْوَرَعَ الْوَرَعَ». اين مراحل پنجگانه که امام(ع) در اين گفتار کوتاه بيان فرموده است، در حقيقت به عنوان عصاره برنامه سير و سلوک الى الله و تکامل انسان مطرح شده است.
رفیعی بیان کرد: نخست، انسان بايد به سراغ برنامههاى عملى برود، سپس آنها را نيمه کاره نگذارد و به انتها برساند و در ضمن، مراقب باشد که از راه راست منحرف نشود و بعد از آن در برابر هواى نفس و وسوسههاى شيطان صبر و شکيبايى به خرج دهد و از اين مرحله نيز فراتر برود. ورع و پارسايى در برابر شبهات نيز به کار بندد و به اين ترتيب به سرمنزل مقصود برسد.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه چه باید کرد تا بتوانیم علی(ع) را یاری کنیم، افزود: برای یاری حضرت باید اول ورع داشته باشیم، دوم کوشش کنیم سوم عفت داشته باشیم، استقامت و دوام در عمل خیر داشته باشیم و کار را به نهایت برسانیم.
وی گفت: مرحوم آیتالله سیدمحمدباقر مجتهد سیستانی(ره) پدر آیتالله سیدعلی سیستانی تصمیم میگیرد برای تشرف به محضر امام زمان(عج) چهل جمعه در مساجد شهر مشهد زیارت عاشورا بخواند. در یکی از جمعههای آخر، نوری را از خانهای نزدیک به مسجد مشاهده میکند. به سوی خانه میرود. میبیند حضرت ولی عصر امام زمان (عج) در یکی از اتاقهای آن خانه تشریف دارند و در میان اتاق جنازهای قرار دارد که پارچهای سفید روی آن کشیده شده است.
رفیعی بیان کرد: ایشان میگوید هنگامی که وارد شدم اشک میریختم. سلام کردم، حضرت به من فرمود: «چرا اینگونه به دنبال من میگردی و این رنجها را متحمل میشوی؟. مثل این باشید- اشاره به آن جنازه کردند- تا من بدنبال شما بیایم بعد فرمودند: «این بانویی است که در دوره کشف حجاب در زمان رضاخان پهلوی هفت سال از خانه بیرون نیامد تا چشم نامحرم به او نیفتد.
این استاد حوزه و دانشگاه تأکید کرد: دشمن امروز به دنبال آبرو بردن اشخاص است. لذا تا از چیزی اطمینان حاصل نشده نباید منتشر کرد. یک نکته بسیار حائز اهمیت است و آن اینکه به قیمت جلوگیری از منکرات نباید منکر دیگری را مرتکب شد.
انتهای پیام