علی صغرایی، مشاور و درمانگر بالینی در گفتوگو با ایکنا از خراسانرضوی در مورد عواملی که باعث میشود افراد و مخصوصاً جوانها به سمت اعتیاد گرایش پیدا کنند، اظهار کرد: نخستین عاملی که نقش بسیاری در این زمینه دارد، ژنتیک است، برای نمونه ژنتیک ریسکپذیری، کنجکاوی و میل به تجربهکردن هر چیزی در برخی افراد بیشتر است که این موضوع میتواند افراد را به سمت اعتیاد گرایش دهد.
وی ادامه داد: عامل بعدی نقش محیطی است، یعنی شرایطی که فرد در آن قرار دارد، برای نمونه اگر جوانی در شرایطی قرار دارد که پر تنش است، مثلاً پدر عصبانی، پرخاشگر و کنترلگر است و فرزندان را تهدید میکند، در چنین شرایطی احتمال اینکه فرزندان به سمت چیزی بروند که اضطراب آنها را کاهش دهد زیاد است.
این مشاور و درمانگر بالینی با تأکید بر اینکه عوامل محیطی در بستر خانواده بسیار تعیینکننده است، گفت: جوانهای بسیاری را دیدهایم که در خانواده آنها سابقه اعتیاد وجود نداشته اما تنش، درگیری، تحقیر کردن جوانان، فشار کلامی و... وجود داشته است که باعث میشود فرد در وجود خود احساس خلأ و اضطراب کرده و به اعتیاد بهعنوان یک مسکن قوی رو بیاورد.
وی با اشاره به نقش محله و محیط آموزشی در گرایش به اعتیاد تصریح کرد: مشاهده میکنیم که در مدارس و حتی مدارس مقاطع پایینتر اعتیاد دیده میشود و در جمع دوستان و هم سن و سالان اعتیاد بسیار تعیینکننده است. اگر در یک جمع دوستانه یک نفر اعتیاد داشته باشد احتمال اینکه بقیه هم مبتلا شوند زیاد است.
صغرایی با بیان اینکه عامل بعدی ضعف داشتن در مهارتهای اجتماعی است، ادامه داد: برای نمونه اگر جوانی توانایی برقراری ارتباط با دوستان و اعضای جامعه را نداشته باشد، احساس شرم و سرخوردگی به او دست میدهد و به اعتیاد رو میآورد که آرام شود.
این مشاور و درمانگر بالینی با تأکید بر اینکه اعتیاد در بسیاری از موارد حکم مسکن را دارد، بیان کرد: جوانان امروز در
مهارتهای اجتماعی ضعیف هستند. آنها بیشتر وقتشان با موبایل است و کمتر میتوانند با هم ارتباط سالم و با اعضای خانواده ارتباط توأم با شفقت و مهربانی داشته باشند که این موضوع باعث سرخوردگی و روی آوردن به اعتیاد میشود.
وی اختلالات روحی و روانی را از دیگر عوامل گرایش به اعتیاد دانست و افزود: ارتباط مستقیمی بین اختلالات روانپزشکی و اعتیاد وجود دارد. تحقیقات ثابت کرده است افرادی که اختلالاتی همچون افسردگی، اضطراب و... دارند، احتمال اینکه به سمت اعتیاد کشیده شوند زیاد است، آنها وقتی مادهای را امتحان میکنند و متوجه میشوند که مادهای روی آنها اثر دارد به سمت اعتیاد کشیده میشوند. در دسترس بودن مواد نیز عامل دیگری است.
این مشاور و درمانگر بالینی با اشاره به اینکه اختلافات بین پدر و مادر در گرایش به اعتیاد مؤثر است، بیان کرد: چون متأسفانه طلاق در جامعه ما زیاد شده مشاهده میکنیم که
فرزندان طلاق گرایششان به اعتیاد افزایش یافته است. وقتی جوانی در محیط پرتنش بزرگ شده و پدر و مادر به او احساس طردشدگی دادهاند، وی به سمت اعتیاد میرود. درخصوص راهحلهای عدم گرایش به اعتیاد نیز باید گفت در یک کلمه آموزش و آگاهسازی در این زمینه بسیار مؤثر است و برای جلوگیری از اعتیاد، آموزش باید در بستر و بازه زمانی مشخص اتفاق بیفتد.
وی ادامه داد: وقتی عوامل ژنتیکی بررسی میشود و مشاهده میکنیم که در یک خانواده احتمال ابتلا به اعتیاد وجود دارد، باید آموزشهای لازم به فرزندان این خانوادهها در هنگام ازدواج داده شود و به آنها بگوییم که فرزندانشان ممکن است ژنتیک ریسکپذیری را داشته باشند که بیشتر مراقبت کنند. وقتی خانوادهای پر تنش است باید به آنها آموزش داده شود تا سطح تنش کاهش یابد و جوانان احساس سرخوردگی نکنند. اگر محلهای پر آسیب است و اعتیاد در آن وجود دارد مسئولان و خانوادهها باید اقدام کنند.
این مشاور و درمانگر بالینی افزود: در سیستم آموزش و پرورش باید درسی با عنوان «اعتیاد» به نوجوانان آموزش داده شود، زیرا اگر آموزش داده نشود آنها یا در اینترنت جستوجو میکنند و یا از دوستان خود این موارد را یاد خواهند گرفت. لازم است که برای نوجوانان در مدرسه در کنار موارد درسی، مهارتهای اجتماعی آموزش داده شود تا مشکلات نوجوانان همچون سرخوردگی و احساس شرم آنها برطرف شود. درخصوص دسترسی به مواد نیز وظیفه دولت است که دسترسی به مواد را کم و جرایم را سنگین کنند تا بحث اعتیاد مدیریت شود.
صغرایی در پایان گفت: همچنین باید به خانوادهها آموزش داده شود تا طلاق کاهش یابد و حتی زمانی که طلاق اتفاق میافتد خانوادهها رها نشوند و آموزشهایی برای آنها داده شود تا فرزندان طلاق آسیب بیشتری نبینند.
انتهای پیام