فرازهایی از زندگی سردار شهید «غلامرضا سمائی فیض‌آبادی»

به گزارش ایکنا و به نقل از روابط عمومی اداره‌کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان‌رضوی، سردار شهیدغلامرضا سمائی فیض‌آبادی، 10 فروردین 1338، در خانواده‌ای مذهبی در شهرستان فیض‌آباد مه‌ولات خراسان‌رضوی چشم به دنیا گشود. در 3 سالگی مادرش را از دست داد. بعد از طی دوره ابتدایی و راهنمایی و اوایل نوجوانی برای کار و تحصیل به تهران مهاجرت کرد.

حین تحصیل در رشته ریاضی فیزیک به‌صورت شبانه در دبیرستان شهنایی تهران، در شرکت رادیو الکتریک ایران نیز مشغول به‌کار شد. سال 1350 در جلسات مذهبی تهران شرکت و کنار کار در کارخانه و درس شبانه به پخش کتب و نوارهای مذهبی مبادرت می‌کرد. در سال 1355 پس از آشنایی با نهضت امام خمینی(ره) به تکثیر نوار و اعلامیه حضرت امام اقدام می‌کرد و جزو افرادی بود که اولین تظاهرات شبانه را در سال 1357 از مسجد امام حسین(ع) در میدان امام حسین(ع) تهران، بعد از سخنرانی عبدالرضا حجازی و حجت‌الاسلام حسن روحانی و عبددوست به سمت پیچ شمیران شروع و مراکز فساد و فحشا را به آتش کشیدند.

شهید سمائی در همان سال‌ها به‌خاطر پخش نوار حضرت امام(ره) و اطلاعیه علیه نظام شاهنشاهی در دبیرستان شبانه محمد طاهر بهادری تهران، شناسایی و برای فرار از دست مأمورین ساواک به زادگاهش شهر فیض‌آباد مراجعت کرد و مدتی را در کنار خانواده گذراند. اشتیاق به مبارزه و تعهد به آرمان‌های امام موجب شد که غلامرضا در اول بهمن 57 مجددا به تهران بازگشته و فعالیت‌های ضد رژیم خود را ادامه دهد. 

با آمدن حضرت امام خمینی(ره) و با پیروزی انقلاب در 22 بهمن، کمیته مسجد امام رضا(ع) در شرق تهران را با حدود 200 نفر فعال کرده و نظم و انضباط آن قسمت از شهر را با گشت‌زنی بر عهده می‌گیرند. هم‌زمان با حمله دشمن بعثی عراق به ایران اسلامی، در دومین روز مهر 1359 به خرمشهر اعزام و با راهنمایی شهید جهان‌آرا و مهندس غرضی، اولین خط پدافندی را در دارخوین، جاده آبادان به اهواز ایجاد کرده و در محورهای مهم مناطق درگیر همچون محور محمدیه و دار خوین به سمت مسئول اطلاعات سپاه شادگان منصوب و با آموزش مردم عرب منطقه، اولین خط تماس را از نیروهای بومی در مقابل صدام فراهم می‌کند.

وی به مدت 2 سال در سپاه خوزستان خدمت و در اولین عملیات فرماندهی کل بعد از عزل بنی‌صدر و حصر آبادان، فتح‌المبین و طریق‌القدس شرکت داشت. سال 57 در فیض‌آباد ازدواج کرده و از سپاه خوزستان به سپاه مشهد انتقالی می‌گیرد. حاصل این ازدواج 5 فرزند (سه دختر و دو پسر) است. بعد از گذشت 4 ماه دوباره به جبهه‌های نبرد اعزام و در لشکر 5 پیاده نصر، واحد اطلاعات عملیات مشغول خدمت شده و در عملیات‌های والفجر 3 والفجر 4 و خیبر فعالانه حضور پیدا می‌کند.

در سوم آذرماه سال 62 برادر ایشان، علی اکبر سمائی در عملیات والفجر 4 منطقه پنجوین ارتفاعات کانی مانگا به درجه رفیع شهادت نایل می‌شود و به همین خاطر به مدت 9 ماه به تربت حیدریه منتقل و مسئولیت بسیج شهرستان تربت حیدریه را عهده‌دار می‌گردد. سردار شهید از سال 64 تا سال 71 در مناطق عملیاتی جنوب و غرب کشور حضور یافته و در سمت‌های فرمانده گردان، مسئول اطلاعات عملیات و جانشین ستاد در توپخانه 61 محرم مشغول خدمت می‌شود.

با توجه به استقرار گروه توپخانه 61 در شهر تربت حیدریه تا سال 77 در تربت حیدریه سکونت می‌کند و با درخواست سردار شوشتری در سال 77 همراه با ناامنی 4 ساله شرق کشور توسط طالبان و مزدوران وابسته، مسئولیت فرماندهی توپخانه لشکر 5 نصر را بر عهده گرفته و توان توپخانه را از 1 گردان به 6 گردان توپخانه ارتقا می‌دهد.

شهید سمائی پس از جنگ تحمیلی مسئولیت‌هایی را در سپاه پاسداران به عهده گرفت. علی‌رغم اینکه به سن بازنشستگی رسیده بود، با آغاز جنگ سوریه آرام ننشست و به صورت داوطلبانه به‌عنوان نیروی مستشار عازم جبهه سوریه شد تا مدافع حرم عقیله بنی‌هاشم باشد. شهید سمائی مسئولیت‌هایی همچون مسئول بسیج شهرستان تربت حیدریه، مسئول اطلاعات سپاه شادگان اهواز، مسئول اطلاعات و فرمانده آتشبار گردان توپخانه، مسئول اطلاعات گروه توپخانه و موشکی 61 محرم، مسئول عملیات گروه توپخانه 61 محرم، مسئول گروه توپخانه لشکر 5 نصر، معاون هماهنگ کننده قرارگاه ثامن‌الائمه(ع)، مسئول عملیات قرارگاه ثامن‌الائمه(ع) سپاه در شرق کشور را در کارنامه خود دارد. همچنین این سردار شهید خادم کشیک ششم حرم مطهر رضوی و از جانبازان دوران هشت سال دفاع مقدس بود. سال‌ها با خلوص نیت در این بارگاه نورانی به زائران و مجاوران حضرت ثامن‌الحجج علی بن موسی الرضا(ع) خدمت کرده بود.

شهید غلامرضا سمائی بالاخره در چهارمین روز از آبان ماه سال 1395 و پس از عمری مجاهدت در حین عملیات مستشاری در حومه حلب بعد از ظهر روز سوم آبان ماه سال 1395 در اثر برخورد یک موشک کورنت به سنگر از ناحیه دو پا و یک دست و سر به شدت مجروح شده از تل بازو به بیمارستان محلی و سپس به بیمارستان حلب و دمشق منتقل و در ساعت یک بامداد روز چهارم آبان 95 به آرزوی دیرینه‌اش که همانا شهادت در راه خدا بود نایل شد و مزد سال‌ها رزمندگی‌اش را گرفت. پیکر مطهر سردار سمائی در بهشت ثامن‌الائمه، جوار حرم مطهر رضوی آرام گرفت.